Samoocena kompetencji sportowych a psychofizyczne możliwości zawodnika w grze zespołowej

• Authors: Mroczkowska Helena

Title variants

EN

Self–esteem of sport competences and psychophysical possibilities in group game

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Cel badań. Celem pracy jest opisanie związków miedzy samowiedzą (normatywną i autonomiczną) a cechami temperamentu i motywacją osiągnięć gracza w zespole. Materiał i metody. Przebadano 44 graczy piłki siatkowej, uczniów Szkoły Mistrzostwa Sportowego, w przedziale wiekowym 15–17 lat (16,4 ± 2,6 roku) i średnim stażu zawodniczym 5,4 ± 2,7 roku. Zastosowano Kwestionariusz Temperamentu „Formalna Charakterystyka Zachowania” (FCZ-KT) Zawadzkiego i Strelaua, Skalę MOS (eksp.) do pomiaru motywacji osiągnięć sportowych, Skale Samoocen Normatywnych i Autonomicznych. Wyniki. Wszystkie miary samoocen autonomicznych okazały się wyższe od samoocen normatywnych. Niezależnie od tego jak zawodnik oceniał swoje zdolności predyspozycje sportowe, szanse sukcesu, jego wysiłek treningowy był stałą zbliżoną do maksymalnego. Samoocena atrakcyjności fizycznej nie ma związku z ocenami pozostałych atrybutów autonomicznych czy normatywnych. Wnioski. Najbardziej miarodajnym nośnikiem informacji o psychicznych możliwościach zawodnika jest samoocena relatywna w obszarze pewności i zaufania do siebie – związana z parametrami emocjonalnego funkcjonowania zawodnika, odpornością na stres, zdolnością do rozładowywania stanów emocjonalnych oraz motywacją osiągnięć.

EN

Background. The aim of the present study was exploring the relationship between mental possibilities group athlete of the team and your different self-esteems. Material and methods. Techniques were applied with the use of 1) Temperament Inventory (FCB – TI) of Zawadzki, Strelau, 2) MOS scale measuring motive achievement (ex. v Mroczkowska) and 3) autonomic and relative measurements of self- esteem (perceived physical attractiveness, perceived ability, confidence, perceived effort, physical efficiency, perceived chances for success– all questions were single items, measured on a 10-point semantic scale ranging from not at all (1) to very much (10). Participants were 44 elite Polish volleyball players with mean age 16.42 (± 2.63) years and mean competitive experience 5.49 (± 1.90) years. Results. All autonomic measurements of self–esteem were found to be strong from normative measurements-highest own effort as constant function independent from perceived ability, confidence, perceived effort, physical efficiency, perceived chances for success. Conclusion. The best measurement of psychophysical possibilities in group game is confidence – relative measurement very strong alliance with motional parameters, stress resistance, persistence of emotional states as system nervous of factors (temperament) and motive achievement.

Keywords

PL

samowiedza; możliwości psychofizyczne; gra zespołowa

EN

self-estime; psychophisical possibilities; team game

• Publisher: Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
• Journal: Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
• Year: 2019
• Volume: 64
• Pages: 81-88

Dates

online

2019-05-24

Contributors

author

Mroczkowska Helena

• Instytut Sportu – Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie

References

• Cohen, S. Willis, T.A. (1985). Stress, social support, and the buffering hypothesis. Psychological Bulletin, 98, 310–357.
• Gotwals, J., Wayment, H.A. (2002). Evaluation strategies self – esteem and athletic performance. Current Research in Social Psychology, 8, 84–100.
• Harrison, R.J. (2011). Peak performance in sport: Identifying ideal performance states and developing athletes psychological skill sport. Exercise and Performance Psychology, 1, 3–18.
• Hsee, C.K. (2000). Attribute evaluability: Its implications for joint-separate evaluation reversals and beyond. [W:] D. Kahneman, A. Tversky (red.), Choices, Values and Frames (ss. 543–563). Cambridge: Cambridge University Press.
• Hsee, C.K., Hastie, R., Chen, J. (2008). Hedonomics: Bridging decision research with happiness research. Perspectives on Psychological Science, 3, 224–243.
• Kahneman, D., Krueger, A.B., Schkade, D., Schwarz, N., Stone, A. (2004). Toward national well-being accounts. American Economic Review, 94, 429–434.
• Krawczyński, M. (1995). Spójność grupowa a dojrzałość społeczna. Studia z psychologii sportu. Gdańsk: AWF.
• Mroczkowska, H. (1996). The sense of responsibility for failure and sports team cohesion. Biology of Sport; 4(13), 305–310.
• Mroczkowska, H. (1997). Attributive reduction of failure-borne losses in view of team cohesion – analogies and differences in individual versus team competition. Biology of Sport, 4(14), 325–332.
• Mroczkowska, H. (2002). Individual and group capacities of sport team. Biology of Sport, 1(19), 91–100.
• Sheldon, J.P. (2003). Self-evaluation of competence by adult athletes: Its relation to skill level and personal importance. Sport Psychologist, 17, 426–443.
• Steiner, S., Seiler S. (2013). Information integration theory and the construction of individually perceived group efficacy. Proceedings 13 World Congress in Sport Psychology, China.
• Suls, J., Martin, R., Wheeler, L. (2002). Social comparison: Why, with whom and with what effect? Curren tDirections in Psychological Science, 11, 159–163.
• Taylor, J., Demick, A. (1994). A multidimensional model of momentum in sports. Journal of Applied Sport Psychology, 6, 51–70.
• Vallerand, R.J., Colavecchio, P.G., Pelletier, L.G. (1988). Psychological momentum and performance inferences: A preliminary test of the antecedents – consequences psychological momentum model. Journal of Sport and Exercise Psychology, 10, 92–108.
• Veenhoven, R. (2008). Healthyhappiness: effects of happiness on physical health and the consequences for preventive healthcare. Journal of Happiness Studies, 9, 449–469.
• Widmeyer, W.N., Brawley, L.R., Carron, A.V. (1992). Group dynamics in sport. W: T.S. Horn (red.), Advances in Sport Psychology (ss. 163–180). Champaign ,Human Kinetics.
• Zawadzki, B., Strelau, J. (1993). The formal characteristics of behavior – Temperament Inventory (FCB-TI): theoretical assumption and scale construction. European Journal of Personality, 7, 313–336.