Teologia episkopatu w pismach Josepha Ratzingera/Benedykta XVI

• Authors: Bartocha Waldemar

Title variants

EN

The theology of the episcopate in the writings of Joseph Ratzinger/Benedict XVI

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W eklezjologii komunii J. Ratzingera/Benedykta XVI ważną rolę pełni osoba biskupa. Liturgia Kościoła, a zwłaszcza celebracja Eucharystii, której przewodniczy biskup, objawia Kościół jako sakrament komunii trynitarnej. Kardynał J. Ratzinger/Benedykt XVI uwypukla kolegialny charakter urzędu biskupa. Opiera się on na dwóch historycznych faktach, mianowicie na kolegialności Apostołów oraz na kolegialnym charakterze duchowego urzędu w Kościele starożytnym. Kolegialny charakter posługi biskupiej w teologii J. Ratzingera/Benedykta XVI wiąże się nieodzownie z kwestią sakramentalności episkopatu i znajduje swoje odbicie w liturgii święceń biskupich, zwłaszcza w wymogu obecności przynajmniej trzech biskupów podczas udzielania święceń elektowi. Pozostawanie biskupa w osobistej komunii z Bogiem stanowi fundament jego tożsamości i zobowiązuje do stylu życia, naśladującego kenozę wcielonego Syna Bożego. Kardynał Ratzinger ukazuje w swoich pismach istotę posługi biskupiej w świetle lex orandi. Czyni to w oparciu o teologiczną interpretację poszczególnych czynności, mających miejsce w czasie obrzędu święceń biskupich takich jak np. położenie księgi Ewangelii na głowie święconego podczas modlitwy święceń, bądź odnosząc się do symboliki insygniów biskupich.

EN

In the ecclesiology of the Communion by J. Ratzinger/Benedict XVI bishop plays a very important role. The liturgy of Church, especially the celebration of Eucharist, which the bishop presides, reveals Church as a sacrament of Trinitarian Communion. Cardinal J. Rat-zinger/Benedict XVI emphasizes collegial character of the bishop’s office, which is based on two historic facts; collegiality of Apostles and collegial character of spiritual office in ancient Church. The collegial character od bishop’s attendance in J. Ratzinger’s/Benedict’s theology is strictly connected with the issue of sacramentality of episcopate and it finds its reflexion in the liturgy of bishop ordination demanding the presence of at least three bishops during the administration of sacred ordinations to the elect chosen for the post of bishop. According to J. Ratzinger/Benedict XVI, being in personal communion with God ma-kes the basis for the bishop’s identity, and it should entail accepting by the bishop the style of life imitating kenosis of the incarnate Son of God. In his writings Cardinal Ratzinger shows the essence of attendance in the light of lex orandi, based on theological interpretation of all activities which take place during the ritual of bishop sacred ordinations, such as, for example laying on the Book of the Gospels. Upon the head of the bishop-elect during the prayer of consecration or they refer to the symbolism of insignia episcopal.

Keywords

PL

biskup; liturgia; kolegium biskupów; eklezjologia komunii; święcenia biskupie

EN

bishop; liturgy; collegiality of bishops; ecclesiology of the communion; bishop ordination

• Publisher: Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
• Journal: Teologiczne Studia Siedleckie
• Year: 2017
• Issue: XIV/14
• Pages: 104-123

Dates

published

2017-11-17

Contributors

author

Bartocha Waldemar

• UKSW

References

• Bachanek, G. (2005). Josepha Ratzingera nauka o Kościele, Warszawa: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
• Bartocha, W. (2016). Biskup jako liturg diecezji w «Katechizmie Kościoła Katolickie-go», Poznań: Wydawnictwo Pallottinum.
• Benedykt XVI. (2007). Posynodalna adhortacja apostolska «Sacramentum caritatis», Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej.
• Benedykt XVI. (2008), Apostołowie i piersi uczniowie Jezusa (24-27), Kraków: Libreria Editrice Vaticana, Wydawnictwo M.
• Benedykt XVI. (2010). Posynodalna adhortacja apostolska «Verbum Domini» o Słowie Bożym w życiu i w misji Kościoła, Poznań: Pallottinum.
• Benedykt XVI. (2011). Posynodalna adhortacja apostolska «Africae munus», Kraków: Wydawnictwo AA.
• Canobbio, G. (1996). Il vescovo visibile principio e fondamento dell’unità nelle Chiesa particolare. W: Canobbio, G., Dalla Vecchia, F., Montini, G.P. (red.), Il vescovo e la sua Chiesa, Quaderni teologici del Seminario di Brescia (51-52). Brescia: Morcelliana Edizioni.
• Ferraro, G. (2004). Presenza della liturgia e sacramentalità dell’ordinazione episcopale nell’esortazione apostolica postsinodale „Pastores gregis”. Ephemerides Liturgicae, 2(118), 143-166.
• Ferraro, G. (2007). L’esperienza sacramentale della collegialità episcopale nel ministero di Benedetto XVI, Ephemerides Liturgicae, 121, 385-396.
• Gaczyński, Z. (1998). L’ecclesiologia eucaristica di Yves Congar, di Joseph Ratzinger e di Bruno Forte, Dissertatio ad Doctoratum, Romae: Pontificia Universitas Gregoriana. Facultas Theologiae.
• Goyret, P. (2007). Dalla Pasqua alla Parusia. La successione apostolica nel tempus Ecclesiae, Roma: Edusc.
• Gribbin, A.J. (2011). Pope Benedict XVI and the Liturgy: Understanding recent liturgi-cal developments, Leominster: Gracewing.
• Jan Paweł II. (2003). Posynodalna adhortacja apostolska «Pastores gregis» o biskupie słudze Ewangelii Jezusa Chrystusa dla nadziei świata, Kraków: Wydawnictwo św. Stanisła-wa BM Archidiecezji Krakowskiej.
• Krakowiak, Cz. (2008). Posługiwanie biskupów, prezbiterów i diakonów w pismach Ojców Kościoła do V wieku, Vox Patrum, 1(52), 513-530.
• Nowak, J. (2002). Święcenia biskupa, Roczniki Teologiczne 8 (49), 97-110.
• Petriglieri, I. (2009). Autorità come servizio. Figura e ruolo del Vescovo nei Padri della Chiesa, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
• Pié-Ninot, S. (2008). Ecclesiologia. La sacramentalità della comunità cristiana, Bre-scia: Queriniana.
• Ratzinger, J. (1992). Il nuovo popolo di Dio, Brescia: Queriniana Edizioni.
• Ratzinger, J. (2002). Duch liturgii, Poznań: Klub Książki Katolickiej.
• Ratzinger, J. (2002). Kościół. Pielgrzymująca wspólnota wiary, Kraków: Wydawnictwo M.
• Ratzinger, J. (2005), Cantate al Signore un canto nuovo. Saggi di cristologia e liturgia, Milano: Editoriale Jaca Book SpA.
• Ratzinger, J. (2011). Sakrament i misterium. Teologia liturgii, Kraków: Wydawnictwo AA.
• Ratzinger, J. (2012), Opera omnia, t. XI: Teologia liturgii. Sakramentalne podstawy ży-cia chrześcijańskiego, Lublin: Libreria Editrice Vaticana, Wydawnictwo KUL.
• Ratzinger, J. (2012), Opera omnia, t. XII: Głosiciele słowa i słudzy waszej radości. Teologia i duchowość sakramentu święceń, Lublin: Libreria Editrice Vaticana, Wydawnictwo KUL.
• Ratzinger, J./Benedykt XVI. (2009), Kościół. Wspólnota w drodze, Kielce: Wydawnic-two Jedność.
• Reyes, R. (2010). La Teologia della liturgia di Joseph Ratzinger, Ecclesia orans, 1-2(27), 57-72.
• Scardilii, P.D. (2015). Nella liturgia manifestazione della Chiesa, I nuclei ecclesiologici in „Sacrosanctum concilium”, Assisi: Cittadella Editrice.
• Sztafrowski, E. (1980). Pozycja Biskupa Rzymskiego w Kolegium Biskupów, Collecta-nea Theologica, 3 (50), 35-62.
• Szymik, J. (2012). Theologia benedicta, t. II, Katowice: Księgarnia św. Jacka.
• Grzegorz Wielki. (2008), Księga reguły pasterskiej, Seria: Źródła monastyczne, 30, Kraków: Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec.
• Ignacy Antiocheński, Do Kościoła w Filadelfii. W: Starowiejski, M. (oprac.). Pierwsi świadkowie. Pisma Ojców Apostolskich (132-135), wyd. II uzupełnione i poprawione, Biblio-teka Ojców Kościoła, 10, Kraków: Wydawnictwo M.
• Ignacy Antiocheński, Do Kościoła w Smyrnie. W: Starowiejski, M. (oprac.). Pierwsi świadkowie. Pisma Ojców Apostolskich (136-139), wyd. II uzupełnione i poprawione, Biblio-teka Ojców Kościoła, 10, Kraków: Wydawnictwo M.
• Wójtowicz, W. (2010). La Chiesa come «communio» nell’ecclesiologia di Joseph Rat-zinger, Roma-Koszalin: Casa Editrice Feniks.

Identifiers

DOI

10.5281/zenodo.4724944