Sztuka komunikacji w zarządzaniu wiedzą o obronności

• Authors: Nowicka Julia

Title variants

EN

The Art of Communication in the Management of Defence Knowledge

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Treść artykułu oparta została na analogii zasad sztuki wojennej i sztuki walki słowem. Wytrawny mówca niczym żołnierz kieruje się pewnymi zasadami, których uniwersalność wskazano w niniejszym tekście i uczyniono z nich drogowskaz etycznych, skutecznych i godnych działań. Autorka opracowania odnosi się do prakseologii oraz dzieli się refleksją nad obrazem przemówień, które to wystąpienia, powstałe w odwołaniu do zasad sztuki wojennej, można określić jako ekonomiczne, kreatywne, celowe, efektywne itp. W treści opracowania uwzględniono wyniki badań własnych, dotyczących kompetencji komunikacyjnych kadry kierowniczej wojsk lądowych.

EN

The article is based on the analogy between the principles of the art of war and the art of fighting with the use of words. A great speaker is like a soldier who follows certain rules whose universal character has been shown in this text and which have been presented as a signpost of ethical, effective and worthy actions. The author refers to praxeology and reflects upon the speeches, referring to the rules of the art of war, which may be defined as efficient, creative, purposeful, effective, etc. The article includes the results of the author’s own research on the communicative competence of the land forces’ executive staff.

Keywords

PL

przemówienia; zasady; retoryka; armia; żołnierz

EN

speeches; principles; rhetoric; army; soldier

• Publisher: Instytut Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach / Oficyna Wydawnicza RYTM
• Journal: SECRETUM. Służby specjalne, bezpieczeństwo, informacja
• Year: 2016
• Issue: 2(5)
• Pages: 108 - 121

Contributors

author

Nowicka Julia

References

• Abramowicz, G.S. (2000). Marketing polityczny – uwagi praktyczne. W: A. Drzycimski (red.), Komunikatorzy. Wpływ, wrażenie, wizerunek (s. 52–83). Warszawa–Bydgoszcz: Branta.
• Bacon, T.R., (2013). Sposób na opornych. Skuteczne wywieranie wpływu. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Bąk, T., Ciekanowski, Z., Nowicka, J. (red.). (2016). Współczesne zagrożenia bezpieczeństwa państwa. Jarosław: PWSTE.
• Bocheński, J.M. (1993). De Virtute Militari. Zarys etyki wojskowej. Kraków: Philed.
• Burakowski, K. (1995). Sztuka przemawiania. Warszawa: BPiI MON.
• Burakowski, K. (1998a). Komunikacja międzyludzka. Warszawa: AON.
• Burakowski, K. (1998b). Komunikowanie społeczne. Warszawa: AON.
• Ciekanowski, Z. (2014). Determinanty bezpieczeństwa personalnego w zarządzaniu zasobami ludzkimi w nowoczesnej organizacji. Jarosław: PWSTE.
• Clausewitz, C. (2009). O wojnie. Warszawa: Muza.
• Drzycimski, J.A. (2000). Komunikatorzy. Wpływ, wrażenie, wizerunek. Warszawa–Bydgoszcz: Branta.
• Gajdziński, P. (2013). Sztuka przywództwa. Piłsudski. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
• Goffman, E. (2008). Zachowanie w miejscach publicznych. O społecznej organizacji zgromadzeń. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Goffman, E. (2006). Rytuał interakcyjny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Goleman, D. (2007). Inteligencja emocjonalna. Poznań: Media Rodzina.
• Kant, I. (1960). Prolegomena. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Kotarbiński, T. (1955). Traktat o dobrej robocie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Kotarbiński, T. (1986). Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Koziej, S. (1993). Teoria sztuki wojennej. Warszawa: Bellona.
• Majewski, T. (2012). Zarządzanie kompetencjami. Warszawa: AON.
• Marciniak, S. (1987). Język wojskowy. Warszawa: MON.
• Mentzel, W. (2009). Mistrzowska retoryka. Sekrety przekonujących wystąpień. Warszawa: Flashbook.pl.
• Mizińska, J. (1993). Sztuka prowadzenia sporów. Aksjologiczne przesłanki dialogu. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
• Nowicka, J. (2016). Kompetencje komunikacyjne kadry kierowniczej Wojsk Lądowych. Warszawa: AON.
• Nowicka, J. (2016). Nowoczesne narzędzia w pozyskiwaniu zasobów ludzkich do organizacji. Nowoczesne Systemy Zarządzania, (11), 191–205.
• Nowicka, J. (2016). Rola oficera w komunikacji społecznej. Nowoczesne Systemy Zarządzania, (11), 144–155.
• Nowicka, J. (2015). Współczesne zagrożenia bezpieczeństwa narodowego. Doctrina. Studia społeczno-polityczne, (12), 106–118.
• Panknin, H., Elsasser, U. (2013). NLP w logopedii. Gdańsk: Harmonia Universalis.
• Pieter, J., (1967). Ogólna metodologia praca naukowej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Polak, A. (2005). Miejsce zasad w teorii sztuki wojennej. Zeszyty Naukowe Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki, (3), 112–127.
• Polak, A. (2013). Sztuka wojenna. Kontekst teoretyczny i praktyczny. Zeszyty Naukowe – Akademia Obrony Narodowej, (3), 219–228.
• Sun Tzu. (2009). Sztuka wojny. Warszawa: Hachette.
• Wasilewski, J., Skibiński, A. (2008). Retoryka motywacji w komunikacji publicznej. Warszawa: Difin.
• Wierzbicka, E., Wolański, A., Zdunkiewicz-Jedynak, D. (2008). Podstawy stylistyki i retoryki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Wołejszo, J. (2008). Organizacja pracy kierownika w strukturach zhierarchizowanych. Warszawa: AON.
• Ziomek, J., Abramowska, J. (red.). (2000). Retoryka opisowa. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Zwoliński, A. (2003). Słowo w relacjach społecznych. Kraków: WAM.