EN
The principle of non-discrimination lies at the heart of the socio-economic order of the EU, the main parameters of which are sustainable economic growth, price stability, a highly competitive social market economy aiming at full employment and social progress, inclusion and social cohesion, non-discrimination, including equality between women and men and social justice (TEU: art. 3.3). Therefore, the prohibition of discrimination becomes a sine qua non condition for achieving EU treaty goals, strongly correlated with the theory of ordoliberalism. The aim of the article is to analyse the normative way of securing the principle of non-discrimination in EU law in the perspective of ordoliberalism and its implications for Polish law. The authors intend to answer the research question about the extent to which ordoliberal theory had an impact on the development of the principle of non-discrimination, understood as a subjective right to equal treatment, regardless of individual characteristics, other than nationality, through the comparison of relevant provision of EU law and the Polish Labour Code.
PL
Zasada niedyskryminacji leży u podstaw urzeczywistnianego w jego ramach ładu społeczno-gospodarczego, którego głównymi parametrami są zrównoważony wzrost gospodarczy, stabilność cen, społeczna gospodarka rynkowa o wysokiej konkurencyjności zmierzająca do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego, włączenie i spójność społeczna, niedyskryminacja, w tym równość kobiet i mężczyzn oraz sprawiedliwość społeczna (art. 3 ust. 3 TUE). W tej perspektywie zakaz dyskryminacji staje się warunkiem sine qua non osiągnięcia traktatowych celów UE, silnie skorelowanym z teorią ordoliberalizmu. Celem artykułu jest analiza sposobu normatywnego zabezpieczenia zasady niedyskryminacji w prawie UE w perspektywie ordoliberalizmu i wynikających z tego implikacji dla polskiego porządku normatywnego. Autorzy zamierzają odpowiedzieć na pytanie badawcze dotyczące tego, w jakim zakresie teoria ordoliberalizmu wywarła wpływ na rozwój zasady niedyskryminacji, rozumianej jako prawo podmiotowe do równego traktowania bez względu na indywidualne cechy, inne niż przynależność państwowa, przez porównawczą analizę relewantnych przepisów prawa unijnego oraz kodeksu pracy.