Odnajdując i tracąc miejsce. Łódzki underground wobec doświadczenia miejskiej codzienności.

• Authors: Filanowski Błażej
• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

Finding and losing a place. The Łódź underground against the experience of urban everday life The Łódź underground had emerged from the punk aesthetic, yet it ab- sorbed successive genres surprisingly quickly: hardcore, industrial, later also, among others, techno and rave. It utilized diverse forms of expres- sion: most of all sound, but also projections, site-specific actions, graphic design or fashion. The article, drawing from the memories and output of several most important participants of the movement, poses the ques- tion, in what way the underground so easily absorbed new genres and aesthetic patterns on the one hand, while on the other – it remained so strongly separate. The separation is revealed in the tension between experiencing new, experimenting musical and aesthetic trends, and the overwhelming eve- ryday life of the post-industrial city. This tension was the reason why the underground movement was so intensely performative in its character, in which new knowledge and new inspirations were mostly created in action.

Keywords

PL

SZTUKA; PERFORMANS; LOKALNOŚĆ; UNDERGROUND; ŁÓDŹ; POPRZEMYSŁOWE MIASTA

EN

ART; PERFORMANCE; LOCALITY; UNDERGROUND; ŁÓDŹ; POST- INDUSTRIAL CITIES

• Publisher: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
• Journal: DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
• Year: 2018
• Volume: 26
• Pages: 188-202

Contributors

author

Filanowski Błażej

References

• 1. Krzysztof Jurecki nazywa to permanentnym związkiem z miejską rzeczywistością (K. Jurecki, L-und/The L-Und, „Exit”, 2011, nr 3(87). Marta Skłodowska wyróżnia coś, co odróżniało sferę wizualną tworzoną wokół wydarzeń muzycznych w Łodzi od tych z innych miast (M. Skłodowska, „Hear Something. See Something. Say Something”. Łódzki underground lat 80. i 90, „Obieg” [dostęp online]. Jakub Brożek zauważa, że Łódź działa jak coś drażniącego i wyzwalającego energię (J. Brożek, Wypełnianie fabryk dźwiękiem, „Dwutygodnik” [dostęp online]).
• 2. J. McKenzie, Performuj albo... Od dyscypliny do performansu, tłum. T. Kubikowski, Kraków 2011, s. 23.
• 3. E. Gaust, Czata. Jude 1993–2017, Łódź 2017, s. 29.
• 4. Tamże, s. 40.
• 5. D. Kosiński, Teatra polskie. Historie, Warszawa 2010, s. 20.
• 6. J. Wachowski, Performans, Gdańsk 2011, s. 212.
• 7. R. Schechner, Performatyka: wstęp, tłum. T. Kubikowski, Wrocław 2006, s. 54.
• 8. Odwołując się do actor-network theory.
• 9. E. Rewers, Post-polis: wstęp do filozofii ponowoczesnego miasta, Kraków 2005, s. 297–304.
• 10. E. Gaust, dz. cyt., s. 5.
• 11. Tamże, s. 7.
• 12. Tamże, s. 42.
• 13. J. Wachowski, Performans, dz. cyt., s. 54.
• 14. C. Bishop, Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, Warszawa 2012, s. 119–130.
• 15. E. Gaust, dz. cyt., s. 31.
• 16. l G. Debord, Architektura i gra [w:] Przewodnik dla dryfujących. Antologia sytuacjonistycznych tekstów o mieście, red., tłum. M. Kwaterko, P. Krzaczkowski, Warszawa 2015, s. 71–81.
• 17 T. de Ruyter, Industrial on Tour. Inke Arns / Thibaut de Ruyter, Frankfurt 2012, s. 12.
• 18. M. Augé, Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności, Warszawa 2011, s. 70.
• 19. B. Filanowski, Kosmopolitania [w:] „Kronika Miasta Łodzi”, 2016, nr 1 (73), s.87.