PL
Celem artykułu jest analiza podejścia ustawodawcy do zagadnienia organizowania sportu. Organizowanie sportu jest działalnością, która może przysparzać wątpliwości interpretacyjnych. Należy przede wszystkim postawić pytanie, które podmioty w polskim prawie są za tę działalność odpowiedzialne. Decyzja legislacyjna o wprowadzeniu do polskiego systemu prawa aktu, który został w pełni poświęcony materii sportu, nie spowodowała bowiem, że odpowiedź może być jednoznaczna. Ustawodawca dostrzega wiodącą rolę polskich związków sportowych, które jako jedyne organizacje sportowe zostały wyposażone w ustawową kompetencję do organizowania współzawodnictwa sportowego. Takie ujęcie jest jednak zbyt wąskie i nie uwzględnia występującej w polskim sporcie struktury organizacyjnej, w której także i inne podmioty są odpowiedzialne za organizowanie sportu. Ponadto, wątpliwości może wzbudzać kwestia definiowania pojęcia „organizowanie sportu” pod kątem komponentów je współtworzących.
The aim of this article is to analyse the legislator’s approach to the issue of organising sport. Organising sports is an activity that may raise questions of interpretation. First and foremost, the question should be asked which entities are responsible for it in Polish law. The legislative decision to introduce an act into the Polish legal system that was fully dedicated to the matter of sports did not result in an unequivocal answer to this question. The legislator recognises the leading role of Polish sports associations as the only sports organisations granted statutory competence to organise sports competition. Such an approach, however, is too narrow and does not take into account the organisational structure existing in Polish sport, in which other entities are also responsible for organising sport. In addition, the question of defining the concept of ‘sports organisation’ may raise doubts.