PL
Autor, dokonuje wielowymiarowej analizy stanu pedagogiki resocjalizacyjnej jako dyscypliny akademickiej uprawianej przede wszystkim w Uniwersytecie Warszawskim ale także i w innych środowiskach naukowych Warsza wy. Przedstawiono więc kolejno etapy rozwoju tej odmiany pedagogiki od jej narodzin do chwili obecnej, pokazując ewolucję pojęć i koncepcji teoretycznych i metodycznych (od resocjalizacji korekcyjnej, poprzez adaptacyjną i kreatywną, do edukacji inkluzyjnej ukierunkowanej na integrację społeczną). Artykuł kończy lista istotnych pytań, na które odpowiedzi wyznaczą prawdopodobną drogę rozwoju myślenia i działania polskich pedagogów resocjalizacyjnych, pracowników socjalnych oraz kuratorów sądowych w ramach wielopas mowej, transdyscyplinowej dziedziny, którą dziś nazywamy profilaktyką społeczną i resocjalizacją.