Adaptacja jako twórcza praktyka w polskim teatrze współczesnym. Krystian Lupa – Krzysztof Warlikowski – teatr krytyczny

• Authors: Sordyl Alina

Title variants

EN

Adaptation as a Creative Practice in Polish Contemporary Drama. Krystian Lupa – Krzysztof Warlikowski – Critical Theatre

Abstracts

EN

Adaptation of different literary texts is one of the important practices in Polish contempo-rary theatre after 1989. Adaptations are being undertaken by the creators of the authorial theatres, directors of the repertory theatres and young artists who began their professional career in the theatre in the late nineties and after a year 2000. The article discusses three different types of adaptory practices. Krystian Lupa's adaptations are a kind of creative dialogue with literature that becomes a base for individual and evolving esthetics of his own theatre. Krzysztof Warlikowski struggles with the tradition and exceeds it. Directors repre-senting critical theatre use classical dramatical and epic texts to build a dialectical discourse with Polish “ready¬ made world”.

Keywords

EN

Polish theatre after 1989; critical theatre; adaptation practices; Krystian Lupa; Krzysztof Warlikowski

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
• Journal: Postscriptum Polonistyczne
• Year: 2011
• Issue: 2(8)
• Pages: 43-60

Contributors

author

Sordyl Alina

• Instytut Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska

References

• Adamiecki¬Sitek A., 2003, W poszukiwaniu straconego ciała, „Notatnik Teatralny” nr 28–29.
• Bloom H., 2002, Lęk przed wpływem: teoria poezji, tłum. Bielik¬Robson A., Szuster M., Kraków.
• Burzyńska A.R., 2010, „Myśmy wszystko zapomnieli”. Dialektyka narodowej pamięci i zbiorowej amne-zji w teatrze Michała Zadary, w: Jarząbek D., Kościelniak M., Niziołek G., red., 20¬ lecie. Teatr polski po 1989, Kraków.
• Gańczarczyk I., 2010, Czy istnieje jeszcze tabu we współczesnym polskim teatrze, w: Jarząbek D., Kościelniak M., Niziołek G., red., 20¬ lecie. Teatr polski po 1989, Kraków.
• Globisz K., 2004, Uśmiech Buddy, rozm. przepr. Maciejewski Ł., „Notatnik Teatralny” nr 34.
• Goodman N., 1997, Jak tworzymy świat, tłum. Szczubiałka M., Warszawa.
• Gruszczyński P., 2003, Ojcobójcy. Młodsi zdolniejsi w teatrze polskim, Warszawa.
• Gruszczyński P., 2005, Adaptacja, „Dialog” nr 6.
• Gruszczyński P., 2010, Nie wymyśliłem seksu z delfinami, rozm. przepr. Dobrowolski P., „No-tatnik Teatralny”, nr 58–59.
• Janiszewski I., 2004, W stronę Zaratustry, „Notatnik Teatralny” nr 34.
• Jarząbek D., Kościelniak M., Niziołek G., red., 2010, 20¬ lecie. Teatr polski po 1989, Kraków.
• Kaleta Z.W., 2004, Otwarta przestrzeń, rozm. przepr. Burzyńska A.R., „Notatnik Teatralny” nr 34.
• Krall H., Warlikowski K., 2009, „Rzecz, która nie lubi być zabijana”, rozm. przepr. Pawłowski R., „Duży Format”, dod. do „Gazety Wyborczej” z dn. 16.05.
• Kubikowski T., 2006, Pustka i forma, w: Plata T., red., Strategie publiczne, strategie prywatne. Teatr polski 1990–2005, Izabelin.
• Lakoff G, Johnson M., 1988, Metafory w naszym życiu, tłum. i wstęp Krzeszowski T.P., War-szawa.
• Lehmann H.¬ T., 2004, Teatr postdramatyczny, tłum. Sajewska D., Sugiera M., Kraków.
• Lupa K., 2004a, Człowiek nie jest finałem, rozm. przepr. Mieszkowski K, „Notatnik Teatralny” nr 34.
• Lupa K., 2004b, Dziennik, „Notatnik Teatralny” nr 34.
• Lupa K., Archimbaud M., 1999, Rozmowa, Kraków – Paryż.
• Lupa K., Miśkiewicz P., Klata J., Zadara M., Rubin W., 2007, Intelektualiści czy artyści, rozm. przepr. Dzieciuchowicz I., Herbut A., Targoń J., „Didaskalia”, nr 78.
• Majewski S., 2010, DNA spektaklu, rozm. przepr. Czapliński J, „Notatnik Teatralny” nr 58–59.
• Markowski M.P., 2006, Antropologia, humanizm, interpretacja, w: Markowski M.P., Nycz R., red., Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, Kraków.
• Narożna P., 2010, Sampling, „Notatnik Teatralny” nr 58–59.
• Pavis P., 1998, Słownik terminów teatralnych, tłum. i oprac. Świontek S., Wrocław¬–Warszawa–Kraków.
• Piwowarska D., 2010, Devising, „Notatnik Teatralny”, nr 58–59.
• Plata T., red., 2006, Strategie publiczne, strategie prywatne. Teatr polski 1990–2005, Izabelin.
• Puzyna K., 1971, Pisać na scenie, w: Puzyna K., Burzliwa pogoda, Warszawa.
• Schechner R., 2006, Performatyka: Wstęp, tłum. Kubikowski T., Wrocław.
• Stępniak G., 2010a, New Writing, „Notatnik Teatralny”, nr 58–59.
• Stępniak G., 2010b, Recykling, „Notatnik Teatralny”, nr 58–59.
• Sugiera M., 1999, W cieniu Brechta. Niemieckojęzyczny dramat powojenny 1945–1995, Kraków.
• Sugiera M., 2000, No more heros / No more shakespearos, w: Müller H., Makbet. HamletMaszyna. Anatomia Tytusa, tłum. Buras J. St., Jeleń E., Muskała M., Kraków.
• Sugiera M., 2007, Teksty dla współczesnego teatru. Dlaczego przepisujemy klasyków albo kto zastąpił dramatopisarza, „Didaskalia”, nr 82.
• Turner V., 2005, Gry społeczne, pola i metafory. Symboliczne działanie w społeczeństwie, Kraków.
• Węgrzyniak R., 2010, „Ale dramaturg, kim on jest?” Dramaturdzy i ich protoplaści w historii polskiego teatru, „Notatnik Teatralny”, nr 58–59.
• Woźnicka J., 2010, Między przyswojeniem a odrzuceniem: teatr Krzysztofa Warlikowskiego. Teatr krytyczny, sztuka krytyczna, w: Jarząbek D., Kościelniak M., Niziołek G., red., 20¬ lecie. Teatr polski po 1989, Kraków.