Too big to fail: Heads we win, tails you lose

• Authors: O'Boyle Edward J.

Title variants

PL

Zbyt duży, by upaść. Orzeł – my wygrywamy, reszka – ty przegrywasz

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

Bank insolvency and bank failure are not one and the same. Failure means that a bank is unable to generate sufficient revenue to cover its expenses, and for that reason the government forces it to cease operations. Insolvency means that, as a result of adverse economic incidents, a bank is unable to meet its obligations to pay its debts as they come due. Insolvency can occur even when a bank has been known for good decision-making. This problem can be resolved by restructuring the bank’s debt through a formal process, that may allow it to continue operating. It follows, that insolvency does not necessarily result in bank failure. Current public policy, regarding an insolvent bank, is based principally on two factors: size of the bank and depth of its insolvency. An insolvent bank that is small in size and depth of insolvency can be restructured or forced to cease operations. Failure is an option because forcing it to stop operating does not have potentially catastrophic system-wide consequences. A big bank that is insolvent may be handled differently because forcing it into failure may have ruinous systemic effects. To prevent systemic failure, public decision-makers have settled on bailing out big banks with public funds, even though taxpayers were not a party to the decision-making that pushed those banks into insolvency. Bankers get to keep their jobs because authorities fear the financial and economic consequences of confronting their insolvency. The too-big-to-fail (TBTF) safety net incentivizes a megabank to risk its own ruin for the additional financial gains possible. The taxpayer is the fall guy when a TBTF bank is rescued. Expediency has trumped justice. In the absence of personal accountability on the part of culpable banking decision-makers, TBTF means that macro-economic stabilization justifies holding the taxpayer accountable for the bank’s losses, instead of the banking parties responsible for those losses. Edward Kane condemns this practice on grounds that it violates Kant’s second categorical imperative which forbids one person from using another for strictly personal gain. The safety net created by TBTF allows insolvent megabanks to dismiss this imperative and coerce the taxpayer to clean up their financial mess. Are we stuck with TBTF indefinitely? As long as taxpayers are treated as chumps, and the big players in financial affairs call attention to the devastating effects of the Great Recession to frighten policy makers into accepting it all, while the public is kept in the dark regarding the cost of the poor megabank decision-making, the answer is YES. If we are able to find and implement ways to privatize the cost of insolvency at megabanks, that TBTF presently imposes, as a social cost on the taxpayer, the answer is NO. Unless there are changes to the practices of megabank decision-makers, who otherwise pursue profit and shareholder value with little or no regard for due diligence, TBTF will be re-visited because in the worst-case scenario it’s the taxpayer not the banker who is forced to cover the losses. Our central concern in this paper is whether TBTF is justified in terms of commutative, distributive, and contributive justice, or is permissible under the conditions of principle of the double effect. For those reasons we make no attempt herein to review and cite the vast theoretical and empirical literature on the moral hazard of TBTF.

PL

Niewypłacalność i upadłość banku to nie to samo. Upadłość oznacza, że bank nie jest w stanie wygenerować wystarczających dochodów na pokrycie swoich wydatków i z tego powodu rząd zmusza go do zaprzestania działalności. Niewypłacalność oznacza, że w wyniku niekorzystnych incydentów gospodarczych, bank nie jest w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań do spłaty zadłużenia w wymaganym terminie. Niewypłacalność może wystąpić nawet wtedy, gdy bank znany jest z dobrego podejmowania decyzji. Problem ten można rozwiązać poprzez restrukturyzację zadłużenia banku w drodze procesu formalnego, który może pozwolić mu na kontynuowanie działalności. Wynika z tego, że niewypłacalność niekoniecznie prowadzi do upadłości banku. Obecna polityka publiczna w odniesieniu do niewypłacalnego banku opiera się głównie na dwóch czynnikach: wielkości banku i rozmiarów jego niewypłacalności. Niewypłacalny bank o niewielkich rozmiarach i wielkości niewypłacalności może zostać zrestrukturyzowany lub zmuszony do zaprzestania działalności. Upadłość jest możliwa, ponieważ zmuszenie go do zaprzestania działania nie ma potencjalnie katastrofalnych konsekwencji dla całego systemu. Duży bank, który jest niewypłacalny, może być traktowany inaczej, ponieważ zmuszenie go do upadłości może mieć rujnujące skutki systemowe. Aby zapobiec niewydolności systemu, decydenci publiczni postanowili ratować duże banki ze środków publicznych, mimo że podatnicy nie byli stronami procesu decyzyjnego, który doprowadził te banki do niewypłacalności. Bankowcy mogą utrzymać pracę, ponieważ władze obawiają się finansowych i ekonomicznych konsekwencji ich niewypłacalności. Siatka bezpieczeństwa dla zbyt-dużych-by-upaść (too-big-to-fail – TBTF) zachęca megabank do ryzykowania własnego bankructwa dla uzyskania dodatkowych możliwych korzyści finansowych. Podczas ratowania banku TBTF podatnik staje się kozłem ofiarnym. Zatem doraźna korzyść wzięła górę nad sprawiedliwością. Brak osobistej odpowiedzialności ze strony winnych decydentów w bankach TBTF oznacza, że stabilizacja makroekonomiczna uzasadnia pociągnięcie do odpowiedzialności za straty banku podatnika, zamiast podmiotów bankowych odpowiedzialnych za te straty. Edward Kane potępia tę praktykę na tej podstawie, że narusza ona drugi kategoryczny imperatyw Kanta, który zabrania jednej osobie wykorzystania innej wyłącznie dla osobistych zysków. Siatka bezpieczeństwa stworzona przez TBTF pozwala niewypłacalnym megabankom odrzucić ten imperatyw i zmusić podatnika do uporządkowania ich bałaganu finansowego. Czy jesteśmy skazani na TBTF? Tak długo, jak podatnicy traktowani są jak głupcy, a finansowe grube ryby zwracają uwagę na niszczycielskie skutki Wielkiej Recesji, aby tak wystraszyć decydentów politycznych, by zgadzali się na to wszystko, podczas gdy społeczeństwo utrzymywane jest w niewiedzy co do kosztów złych decyzji megabanków – odpowiedź brzmi TAK. Jeśli jesteśmy w stanie znaleźć i wdrożyć sposoby prywatyzacji kosztów niewypłacalności w megabankach, które TBTF obecnie nakłada na podatników jako koszty społeczne, odpowiedź brzmi NIE. O ile nie nastąpią zmiany praktyk decydentów w megabankach, którzy w przeciwnym wypadku dążą do zysku i wartości dla akcjonariuszy przy niewielkim lub żadnym poszanowaniu należytej staranności, TBTF zostanie poddane rewizji, ponieważ w najgorszym przypadku to podatnik, a nie bankier zmuszony jest do pokrycia strat. Głównym problemem niniejszego artykułu jest to, czy TBTF jest uzasadnione w kategoriach sprawiedliwości przemiennej, dystrybucyjnej i współuczestnictwa, czy też jest dopuszczalne w warunkach zasady podwójnego skutku. Z tych powodów nie podejmuje on próby przeglądu i zacytowania obszernej literatury teoretycznej i empirycznej na temat niebezpieczeństw związanych z nadużywaniem TBTF.

Keywords

EN

bank failure; bank insolvency; systemic risk; justice; double effect; subsidiarity; due diligence

PL

upadłość banku; niewypłacalność banku; ryzyko systemowe; sprawiedliwość; podwójny skutek; pomocność; należyta staranność

• Publisher: Spółdzielczy Instytut Naukowy G. Bierecki sp.j.
• Journal: Pieniądze i Więź
• Year: 2019
• Volume: 22
• Issue: 4(85)
• Pages: 24-34

Dates

published

2020-03

Contributors

author

O'Boyle Edward J.

• Mayo Research Institute, 1217 Dean Chapel Road, West Monroe, Louisiana 71291 USA

References

• Barr, Colin (2010). “Citi Settles Wachovia Case,” Fortune, November 20, available at http://fortune.com/2010/11/19/citisettles-wachovia-case/
• Cohen, S. Marc (2000). “The Four Causes,” 5pp, available at http://www.wabashcenter.wabash.edu/syllabi/c/cohen/phil320/4causes.htm
• Yellen, Janet L. (2013). “Interconnectedness and Systemic Risk: Lessons from the Financial Crisis and Policy Implications, American Economic Association/American Finance Association Joint Luncheon, San Diego, California, January 4, available at https://www.federalreserve.gov/newsevents/speech/yellen20130104a.htm
• Wolff, Edward N. (2014), “Household Wealth in the United States, 1962-2013: What Happened over the Great Recession?”, NBER Working Paper 20733, December, available at http://www.nber.org/papers/w20733
• Wells Fargo (2018). “Quarterly Report Pursuant to Section 13 or 15(d) of the Securities Exchange Act of 1934”, for the quarterly report ended June 30, 2018, available at https://www.sec.gov/Archives/edgar/data/72971/000007297118000408/wfc-06302018x10q.htm
• Warren, Elizabeth (2018b). “After Push from Senator Warren, Federal Reserve Will Require Public Board Vote on Lifting Wells Fargo Growth Restrictions”, press release, May 11, available at https://www.warren.senate.gov/newsroom/press-releases/after-push-from-senatorwarren-federal-reserve-will-require-publicboard-vote-on-lifting-wells-fargo-growthrestrictions
• Warren, Elizabeth (2018a). “Warren Statement on Fed Chair Yellen's Regulatory Action Against Wells Fargo”, February 2, available at https://www.warren.senate.gov/newsroom/press-releases/warren-statement-on-fedchair-yellens-regulatory-actions-againstwells-fargo
• Tailoring Regulations for Certain Bank Holding Companies, Title IV, Section 401, Economic Growth, Regulatory Relief, and Consumer Protection Act, Public Law 115-174, available at https://www.congress.gov/bill/115th-congress/senate-bill/2155/text
• Moise, Imami, and David Henry (2019). “Wells Fargo CEO Tim Sloan Steps Down,” Reuters, March 28, available at https://www.reuters.com/article/us-wellsfargo-ceo/wells-fargo-ceo-tim-sloan-stepsdown-idUSKCN1R92MJ
• McGinnis, Ralph Y. (1977). Quotations from Abraham Lincoln, Chicago: Nelson-Hall.
• Mangan, Joseph (1949). “An Historical Analysis of the Principle of Double Effect,” Theological Studies, Volume 10, pp. 41-61.
• Lewis, Michael (2011). The Big Short: Inside the Doomsday Machine, New York: W.W. Norton & Company.
• Labonte, Marc (2017). “Systemically Important or 'Too Big to Fail' Financial Institutions,” Congressional Research Service, May 26, pp. 1-40.
• Kane, Edward J. and Min-Teh Yu (1994). “How Much Did Capital Forbearance Add to the Tab for the FSLIC Mess?,” May 16, published in the Journal of Banking and Finance, November 1995, pp. 1459-1478.
• Kane, Edward J. (2018). “Ethics vs. Ethos in US and UK Megabanking,” Journal of Financial Services, Volume 53, June, pp. 211-226.
• Kane, Edward J. (2014). “Hair of the Dog that Bit Us: The Insufficiency of New and Improved Capital Requirements,” August 11, unpublished paper.
• General Accounting Office (1996). “Financial Audit: Resolution Trust Corporation's 1995 a n d 1 9 9 4 Fi n a n c i a l St a t e m e n t s ” , GAO/AIMD-96-123, July, available at https://www.gao.gov/products/AIMD-96-123.
• Financial Stability Oversight Council (2011), 2011 Annual Report, 192 pp.
• Financial Stability Act of 2010, Title I, Section 101, Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, Public Law 111- 203, available at https://www.congress.gov/bill/111th-congress/house-bill/4173/text
• Federal Reserve System (2018c). “Federal Reserve Board prohibits former president and CEO of NBRS Financial from participating in the banking industry,” Press Release, August 17, available at https://www.federalreserve.gov/newsevents/pressreleases/enforcement20180817a.htm
• Federal Reserve System (2018b). “Responding to widespread consumer abuses and compliance breakdowns by Wells Fargo …”, Press Release, February 2, available at https://www.federalreserve.gov/newsevents/pressreleases/enforcement20180202a.htm
• Federal Reserve System (2018a). United States of America before the Board of Governors of the Federal Reserve System in Washington DC in the Matter of Wells Fargo and Company, San Francisco California, February 2, available at https://www.federalreserve.gov/newsevents/pressreleases/files/enf20180202a1.pdf
• Federal Deposit Insurance Corporation (2018). “An Examination of the Banking Crises of the 1980s and Early 1990s,” in History of the Eighties: Lessons for the Future, Volume I, 1997, available at https://www.fdic.gov/bank/historical/history/vol1.html
• Federal Deposit Insurance Corporation (2017). Crisis and Response: An FDIC History 2008-2013, 239 pp., available at https://www.fdic.gov/bank/historical/crisis/
• Federal Deposit Insurance Corporation Improvement Act (1991). Public Law 102-242, Section 141, December 19.
• Becker, Joseph M. (1961). The Adequacy of the Benefit Amount in Unemployment Insurance. Kalamazoo: The W.E. Upjohn Institute for Employment Research, May.
• Becker, Joseph M. (1959). Shared Government in Employment Security: A Study of Advisory Councils, New York: Columbia University Press.

Identifiers

ISSN

1506-7513