Ksenofobiczna gra w Japonię – przykład ekstremalny międzykulturowej narracji niedbałej

• Authors: Jabłoński Arkadiusz
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Japonia, kraj ikoniczny dla zagranicznych twórców niezliczonych relacji o niej, często opisywany jest jedynie w perspektywie jej ekstremalnych zalet lub wad. Opisy takie, kwalifikowane przez autora artykułu jako narracje niedbałe, są na tyle rozpowszechnione, że większość odbiorców źródeł popkulturowych zapewne nie zwraca na nie uwagi. Niektóre relacje w czysto pasożytniczy sposób wykorzystują tego typu narracje do budowania nowych, wyimaginowanych światów. Kwiaty w pudełku autorstwa Karoliny Bednarz stanowią reprezentatywny przykład takiego źródła.

EN

Japan, an iconic country for the foreign creators of the innumerable accounts of it, is often described solely from the perspective of its extreme merits or faults. Such descriptions, classified by this author as careless narratives, are popular to the extent that most recipients of pop culture sources may even not pay attention to them. Some of the accounts utilize the careless narratives in a purely parasitic manner, to build the new, imaginary worlds. Kwiaty w pudełku (Flowers in a Box) by Karolina Bednarz is a representative example of such source.

Keywords

PL

antyinformacja; gry komunikacyjne; komunikacja; międzykulturowa; orientalizm; postprawda

EN

anti-information; communication games; inter-cultural communication; orientalism; post-truth

• Publisher: Polskie Towarzystwo Badania Gier (Games Research Association of Poland)
• Journal: Homo Ludens
• Year: 2019
• Issue: 1(12)
• Pages: 94-106

Dates

published

2019-12-19

Contributors

author

Jabłoński Arkadiusz

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

References

• Austin, J. L. (1962). How to Do Things With Words. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
• Bator, J. (2004). Japoński wachlarz. Warszawa: Twój Styl.
• Bator, J. (2014). Rekin z parku Yoyogi. Warszawa: Grupa Wydawnicza „Foksal”.
• Bednarz, K. (2018). Kwiaty w pudełku. Warszawa: Czarne.
• Berger, P. L., Luckmann, T. (1983). Społeczne tworzenie rzeczywistości (tłum. J. Niżnik). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Berne, E. (1999). W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich (tłum. P.Izdebski). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Caillois, R. (1997). Gry i ludzie (tłum. A. Tatarkiewicz, M. Żurowska). Warszawa: Wolumen.
• Gall, W. (1961). Japonia. Warszawa: Wiedza Powszechna.
• Goffman, E. (2000). Człowiek w teatrze życia codziennego (tłum. H. Datner-Śpiewak, P. Śpiewak). Warszawa: Wydawnictwo „KR”.
• Guiraud, P. (1974). Semiologia (tłum. S. Cichowicz). Warszawa: Wiedza Powszechna.
• Huizinga, J. (1985). Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury (tłum. M. Kurecka, W. Wirpsza). Warszawa: Czytelnik.
• Jabłoński, A. (2015). Japoński miszmasz. Baranowo: Jeżeli P to Q.
• Jabłoński, A. (2016). Japońskie alter ego. Jeszcze o antyinformacji w „narracjach niedbałych”. Homo Ludens, 8(1), 53–63. Online: <http://ptbg.org.pl/dl/210/Arkadiusz%20JAB%C5%81O%C5%83SKI%20-%20Japo%C5%84skie%20alter%20ego.%20Jeszcze%20o%20antyinformacji%20w%20%22narracjach%20niedba%C5%82ych%22.pdf>. Data dostępu: 4 października 2019.
• Jabłoński, A. (2018). Relacje orientalistyczne o Japonii a gra w antyinformację – studium przypadku. Homo Ludens, 10(1), 69–80. Online: <http://ptbg.org.pl/dl/252/Arkadiusz%20JAB%C5%81O%C5%83SKI%20-%20Relacje%20orientalistyczne%20o%20Japonii%20a%20gra%20w%20antyinformacj%C4%99%20-%20studium%20przypadku.pdf>. Data dostępu: 4 października 2019.
• Said, E. W. (2005). Orientalizm (tłum. M. Wyrwas-Wiśniewska). Poznań: Zysk i S-ka.
• Schopenhauer, A. (2005). Erystyka (tłum. A. Budzyńska-Daca, J. Kwosek). Warszawa: Alma-Press.

Identifiers

DOI

10.14746/hl.2019.12.5