PL
Celem artykułu jest omówienie bieżących przedsięwzięć inwestycyjnych w krajach położonych w regionie pomiędzy morzem Bałtyckim a morzem Czarnym oraz Adriatyckim, określanych mianem krajów Inicjatywy Trójmorza. Tematyka poruszana w artykule, dotycząca nowych międzynarodowych połączeń kolejowych w tym regionie, a zwłaszcza Polski z krajami ościennymi, ma decydujące znaczenie integracyjne. Ponieważ w ostatnich latach w Polsce szeroko dyskutuje się nad wielkim projektem budowy Centralnego Portu Komunikacyjnego (CPK), szczególnym punktem odniesienia jest właśnie ten projekt, gdyż jego realizacja w przyszłości (w zakresie co najmniej najważniejszej części rozbudowanego tzw. komponentu kolejowego) będzie oddziaływać w pierwszej kolejności na nowe międzynarodowe połączenia kolejowe Polski z Litwą, Łotwą i Estonią z jednej strony oraz z Ukrainą, Słowacją, Czechami i Węgrami z drugiej strony. Jednakże projekty integracji sieci kolejowych będą miały wpływ również na kraje dalej położone od Polski: na północy – na Finlandię, a na południu – na Słowenię i Rumunię. Problemem badawczym artykułu jest wskazanie znaczenia analizowanych inwestycji kolejowych w następujących wymiarach: społeczno-gospodarczym, geopolitycznym oraz polityczno-obronnym. Rozwiązanie tego problemu będzie poszukiwane w analizie koncepcji budowy nowej linii kolejowej łączącej Tallin, Rygę, Kowno, Białystok, Warszawę i Berlin (zwanej projektem Rail Baltica) oraz w planach modernizacji innych transgranicznych połączeń kolejowych do standardu kolei dużych prędkości (KDP). Główną metodą badawczą jest krytyczna analiza oficjalnych dokumentów rządowych o znaczeniu strategicznym oraz dostępnej literatury przedmiotu, a także obserwacje własne. Treść artykułu pozwala czytelnikom na zaznajomienie się z podstawowymi kierunkami rozwoju sieci kolejowej w krajach Inicjatywy Trójmorza.