Chrystus kapłanem według porządku Melchizedeka w świetle Hbr 7, 1-28

• Authors: Nalewaj Aleksandra

Title variants

EN

Christ as a Priest according to the order of Melchizedek in the Epistle to the Hebrews 7:1 – 28

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W genealogii ewangelisty Mateusza (por. 1, 1-18) Jezus jest potomkiem Abrahama i potomkiem Dawida. Łukasz wyprowadza rodowód Jezusa od pierwszego człowieka Adama (por. 3, 23 – 38). Autor Listu do Hebrajczyków dowodzi, że Boży Syn, który według ciała pochodził z pokolenia Judy, sprawuje kapłaństwo „na wieki na wzór Melchizedeka”. Stosując po mistrzowsku metodę egzegezy tekstu biblijnego narrator wykazuje na podstawie Rdz 14, 17n i Ps 110, 4, że zarówno Melchizedek jak i Jezus Chrystus, nie przynależąc do klasy kapłańskiej, przewyższają kapłaństwo izraelskie. Melchizedek, kapłan i król Salem, od spotkania z Abrahamem opisanego w Rdz 14, 17n, jawi się jako zwierzchnik kapłanów lewickich, chociaż jest spoza narodu wybranego. A dzieje się tak dlatego, że patriarcha Abram „widział, jak synowie Lewiego z szacunkiem mu się pokłonili, otrzymując błogosławieństwo i składając mu daninę”. Kapłan kananejski odzwierciedla w pewien sposób rysy Jezusa. Istniejąc „bez początku i bez końca” jest on typem Chrystusa, wiecznego Kapłana, który jest Nim na mocy przysięgi złożonej przez Boga: „Tyś jest kapłanem na wieki” (Ps 110, 4). Uroczysta formuła, którą przytacza autor Listu (por. 7, 17.21), nie odnosiła się do kapłanów lewickich, grzesznych i śmiertelnych sług minionego przymierza, ale do rzeczywistego Pomazańca Boga z rodu Dawida. On zasiadając po prawicy Majestatu (por. Hbr 1, 3) realizuje królewskie kapłaństwo, doskonałe, wieczne, które się nie wyczerpuje. Składając w ofierze samego siebie usuwa grzech i wszelką przeszkodę oddzielającą człowieka od Boga. W ten sposób mamy trwały dostęp do Ojca. Nieustannie wstawia się za nami, byśmy mogli wiecznie przebywać w Jego obecności.

EN

Melchizedek, a priest and king of Salem, appears only twice in the Old Testament – first, in the meeting with Abraham (see Genesis 14: 17 – 20), and then in the messianic Psalm 110: 4. Many centuries later, the author of the Epistle to the Hebrews will recall this mysterious person, to give him a new dimension in the light of Paschal events and Christian experience. The Canaanite priest reflects the features of Jesus in a certain way. Existing “with no begenning and no end”, he is a type of Christ, the eternal Priest, of whom God has sworn: “You a priest forever” (Psal 110:4). The solemn formula cited by the author of the Epistle (see 7: 17.21), did not refer to Levite priests, sinful and mortal servants of the past covenant, but to the real God’s Messiah from the Tribe of David. Sitting at the right hand of the Majesty (see Hebrews 1: 3), he accomplishes royal priesthood, perfect and eternal. By sacrificing himself, he removes sin and any obstacles separating man from God. As a result, believers have a permanent access to the Father.

Keywords

PL

egzegeza fragmentu Listu do Hebrajczyków (7, 1 - 28); Chrystus - wieczny Kapłan; Melchizedek - kapłan i król Salem

EN

the exegesis of the fragment Epistle to the Hebrew (7:1-28); Christ, the eternal Priest; Melchizedek, a priest and king of Salem

• Publisher: Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
• Journal: Język - Szkoła - Religia
• Year: 2011
• Volume: 6
• Pages: 250-263

Contributors

author

Nalewaj Aleksandra

• Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

References

• Do Hebrajczyków. Słowo zachęty na dni ostanie, Częstochowa 1998.
• George A., Kapłaństwo, [w:] X. Leon-Dufour, Słownik teologii biblijnej, Poznań 1994.
• Keener C.S., List do Hebrajczyków, [w:] Komentarz historyczno-kulturowy do Nowego Testamentu, Warszawa 2000.
• List do Żydów mesjanistycznych (Hebrajczyków), [w:] Komentarz żydowski do Nowego Testamentu, Warszawa 2004.
• Łach S., Księga Rodzaju. Wstęp – Przekład z oryginału – Komentarz (Pismo Święte ST, 1), Poznań 1962.
• Nowy Kapłan i nowe Przymierze (List do Hebrajczyków), [w:] Dzieje Apostolskie. Listy św. Pawła (Wprowadzenie w myśl i wezwanie ksiąg biblijnych, 9), Warszawa 1997.
• Tronina A., Teologia Psalmów. Wprowadzenie do lektury Psałterza, Lublin 1996.