The avant-garde: art as theory

• Authors: Sztabiński Grzegorz
• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The starting point of the paper are the questions formulated in 1993 by Philip Auslander as to whether the avant-garde is possible in postmodernism, or whether postmodernism itself can be regarded as a new phase of the avant-garde. The representatives of avant-garde art considered theory to be of great importance. Therefore, an attempt to answer the questions has been made here from the point of view of three theoretical approaches to the problem. The first one has been discussed with reference to Paul Mann's book The Theory-Death of the Avant-Garde assthat art today functions within the framework of a “discursive economy”. The avant-garde theories, opposed to the artistic status quo, in fact support the functioning of this mechanism, becoming “discourse productive”. Thus, instead of renewing it, they contribute to the death of the avant-garde, which is absorbed by the cultural “exchange effect”. The second approach, referred to as “theory-life”, is developed on the basis of the reneving atbaet, by Peter Bürger. He considered that the basic aspiration of the avantgarde was an attack against the institution of art and revolutionizing life as a whole. This renewal was announced in their writings and manifested in artworks which became a way of undertaking and attempting to solve theoretical problems. I have described this phenomenon as “theorism”. The third option discussed is the “end of theory”, with reference to Victor Burgin's book of the same title. The British author believes that the concept of art shaped from the Renaissance period onwards through the Enlightenment and Romanticism, has collapsed in the 20th century. Currently art operates not in the area of theory, but in the sphere of the discourses creating “semblances of truth” and performing mobilizing and strategic, not ontological functions. The article concludes with some remarks on the change of metaphors (“death”, “life”, “end”), which are employed in connection with the avant-garde, as well as the possible consequences of this situation.

PL

Punktem wyjścia artykułu są pytania sformułowane w 1993 roku przez Philipa Auslendera dotyczące tego, czy awangarda jest możliwa w postmodernizmie, albo czy sam postmodernizm można uznać za nową fazę awangardy? Przedstawiciele sztuki awangardowej przypisywali istotną rolę teorii. Dlatego próba odpowiedzi na zadane pytania podjęta została w nawiązaniu do trzech możliwości, jakie łączono z awangardowym teoretyzowaniem. Pierwsza została omówiona w nawiązaniu do książki Paula Manna The Theory-Death of the Avant-Garde. Polega ona na wskazaniu, że dziś sztuka funkcjonuje w ramach „ekonomii dyskursywnej”. Teorie awangardowe, opozycyjne wobec artystycznego status quo, w istocie podtrzymują funkcjonowanie tego aparatu, stając się „ dyskursywnie produktywne”. Zatem zamiast do odnowy, przyczyniają się do śmierci awangardy, wchłonięcia jej przez kulturowy „efekt wymiany”. Druga możliwość, określona jako „teoria – życie”, zostaje rozwinięta na przykładzie tekstów Petera Bürgera. Uznał on, że podstawowym dążeniem awangardy był atak na instytucję sztuki i zrewolucjonizowanie życia jako całości. Odnowa ta była zapowiadana w tekstach i realizowana w dziełach sztuki, które stawały się sposobem podjęcia i próbą rozwiązania problemów teoretycznych. Zjawisko to określiłem jako „teoretyzm”. Trzecia omówiona możliwość to „koniec teorii”. Została ona przedstawiona w nawiązaniu do książki Victora Burgina o tym samym tytule. Angielski autor uważa, że w XX wieku nastąpił upadek koncepcji sztuki kształtowanej od okresu Renesansu, a uformowanej w czasach Oświecenia i Romantyzmu. Sztuka obecna rozgrywa się nie w obszarze teorii, a w sferze dyskursów tworzących „efekty prawdy” i pełniących funkcje mobilizującą i strategiczną”, nie ontologiczną. Artykuł kończą uwagi na temat zmiany metafor („śmierć”, „życie”, koniec”), które są stosowane w związku z awangardą i ewentualnych konsekwencji tej sytuacji.

Keywords

EN

avant-garde; theory; discourse; Paul Mann; Peter Bürger; Victor Burgin

PL

awangarda; teoria; dyskurs; Paul Mann; Peter Bürger; Victor Burgin

• Publisher: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Stowarzyszenie
• Journal: Art Inquiry. Recherches sur les arts
• Year: 2017
• Volume: XIX (XXVIII)
• Pages: 57-72

Dates

published

2017

Contributors

author

Sztabiński Grzegorz

• Strzemiński Academy of Arts in Łódź

References

• Auslander Philip (1993) Books. Review by Philip Auslander, “The Drama Review” vol. 37, no 3, pp. 196-201.
• Burgin Victor (1986) The End of Art Theory. Criticism and Postmodernity, London: Macmillan.
• Bürger Peter (1984) Theory of the Avant-Garde, transl. from the German by Michael Shaw, Manchester: Manchester University Press.
• Bürger Peter (2010) Avant-Garde and Neo-Avant-Garde: An Attempt to Answer Certain Critics of “Theory of the Avant-Garde”, “New Literary History” 2010, 41, p. 696.
• Foucault Michael (1969) Archeologie du savoir, Paris: Editions Gallimard.
• Jorgensen Marianne W., Philips Louise (2002) Discourse Analysis as Theory and Method, London: SAGE Publications.
• Kosuth Joseph (1993) Art after Philosophy, in: idem, Art after Philosophy and After. Collected Writings, 1966-1990, ed. By G. Guercio, Cambridge, Mass. and London: The MIT Press.
• Mann Paul (1991) The Theory-Death of the Avant-Garde, Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press.
• Scarpetta Guy (1985) L’impureté, Paris: Figures/Grasset.
• Strzemiński Władysław (1975) Sztuka nowoczesna a szkoły artystyczne, in: idem, Pisma, ed. Z. Baranowicz, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Sztabiński Grzegorz (1991) Problemy intelektualizacji sztuki tendencjach awangardowych, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Identifiers

ISSN

1641-9278