Polen und Deutschland nach den Regierungswechseln 2005

• Authors: Leunig Ragnar

Title variants

PL

Niemcy i Polska po zmianach rządów w roku 2005

• Languages of publication: DE

Abstracts

PL

Okres po 1989 r. pozwalał na rozpoczęcie nowego etapu w historii stosunków polsko-niemieckich. Powstrzymanie jednak politycznych obaw ze względu na pożądane zbliżenie po stronie polskiej, a po stronie niemieckiej niedocenienie i brak wiedzy o kraju sąsiadów, stworzyło wówczas obciążenie dla przyszłości. Brak wrażliwości rządów Schrodera widoczny był w sprawie gazociągu bałtyckiego oraz w wyrażanym zadziwieniu polskim stanowiskiem w sprawie Iraku.Kanclerz Merkel posiada większą wrażliwość i otwartość w stosunku do Polski niż jej poprzednik, przy jednoczesnym większym dystansie do Rosji. Ale obecny rząd Polski, opierający się na nastawionych narodowo, tradycyjnie i jednocześnie społecznie zagrożonych grupach polskiego społeczeństwa, reaguje swoim sceptycyzmem wobec Niemiec znacznie silniej niż rząd niemiecki. Poza krytyczną postawą wobec dalszego rozwoju integracji europejskiej oraz nadal pojawiającym się zagadnieniem gazociągu bałtyckiego, obecnie stosunki polsko-niemieckie obciążone są przede wszystkim polską historią. Temat wypędzenia grup etnicznych stał się na skutek wydarzeń w dawnej Jugosławii ponownie aktualny. Ten właśnie przykład pokazuje, że ze strony polskiej mogłoby być zaakceptowane jedynie europejskie, a nie niemieckie Centrum Wypędzeń, jak planuje to Związek Wypędzonych. Co prawda, różne roszczenia restytucyjne Pruskiego Powiernictwa zostały odrzucone, zarówno przez kanclerz Merkel, jak i przewodniczącą Związku Wypędzonych, ale wystawa „Wymuszone drogi” nie może stanowić „widocznego znaku”, którego życzyłaby sobie Angela Merkel jako wspomnienia o ucieczce i wypędzeniu milionów Niemców. Jedynie międzynarodowy zespół ekspertów z uwzględnieniem Związku Wypędzonych może, ale nie w Berlinie, mieście z którego wyszła II wojna światowa, stworzyć takie centrum europejskie, pokazujące, że przyczyn ucieczki i wypędzenia nie należy szukać w 1945 lecz w 1933 r. Ostra krytyka w Polsce zbyt słabo uwzględnia fakt, że miliony niemieckich uciekinierów i wypędzonych od dziesiątek lat zintegrowane są z niemieckim społeczeństwem, a Niemcy w ostatniej połowie stulecia uprawiają nieprzerwanie politykę pokojową. Obydwa Dzieła Młodzieży przybliżyły do siebie miliony Niemców, Francuzów i Polaków. Polska i Niemcy stały się mocno związanymi i ważnymi partnerami ekonomicznymi. Niezależnie od perturbacji codziennej polityki, polsko-niemiecka praca u podstaw i wzajemne spotkania będą się nadal rozwijać i wzmacniać zbliżenie. Niepewne jest to, czy obecna polska koalicja będzie trwała, czy też pozostanie epizodem historycznym. Niespójność wzajemnych stosunków pozostaje paradoksalna. Dzisiejsza polityka niemiecka jest w stosunku do Polski bardziej otwarta niż wcześniej, niemniej obecny rząd polski często stosuje wobec Niemiec krytykę, która powinna być właściwie skierowana bardziej na koalicję czerwono-zieloną. Takie stanowisko często pojawia się w wypowiedziach niemieckich i polskich polityków. W spotkaniach z Polakami Niemcy muszą mieć świadomość, także i w przyszłości, że polska świadomość polityczna określona jest wspólnymi negatywnymi doświadczeniami historycznymi, doświadczeniami które mogą stać się instrumentem działań politycznych.

• Publisher: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego / Oficyna Wydawnicza AFM KAAFM
• Journal: Krakowskie Studia Międzynarodowe
• Year: 2006
• Issue: 4
• Pages: 325-340

Contributors

author

Leunig Ragnar

• Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu