EN
This essay proposes a re-reading of Chris Columbus’s film Bicentennial Man (1999) as a critique of transhumanism. Construing the robot protagonist, Andrew Martin, as a metaphor of the human being, the essay argues that the series of modifications he undergoes is a reversed version, as it were, of transformations postulated in Nick Bostrom’s “Letter from Utopia” and the Transhumanist Declaration—the famous manifestos of transhumanism. Consequently, the film is interpreted as an affirmation of humanity defined by conservative opponents of transhumanism.
PL
Artykuł proponuje odczytanie filmu Chrisa Columbusa Człowiek przyszłości (Bicentennial Man) (1999) jako krytykę transhumanizmu. Rozpatrując głównego bohatera — androida znanego jako Andrew Martin — jako metaforę człowieka, artykuł postuluje spojrzenie na modyfikacje, które przechodzi tytułowy bio-mechaniczny „człowiek przyszłości” w kontekście „odwrócenia” transformacji opisywanych w Deklaracji Transhumanistycznej oraz w słynnym „Liście z Utopii” Nicka Bostroma — jednego z czołowych przedstawicieli transhumanizmu. Przyjęte założenia pozwalają na „konserwatywne” odczytanie Człowieka przyszłości, jako swoistej afirmacji człowieczeństwa.