Zaufanie i odpowiedzialność modalnością generatywną w procesie wtórnej integracji osób karanych a lokalna sieć wsparcia w procesie przystosowania się wykluczanych do środowiska życia

• Authors: Bałandynowicz Andrzej , Kieszkowska Anna

Title variants

EN

Confidence and responsibility generative modality in the process of secondary integration of punished persons and the local support network in the process of adaptation excluded to the living environment.

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Humanizowanie systemu sprawiedliwości karzącej obejmuje pomoc w bezpośrednim rozumieniu oraz proces uczenia człowieka, aby zmienić zależność i niesamodzielność w stan samoorganizowania i osobistego kierowania swoim życiem. Oddziaływania pomocowe nie powinny być przeszkodą do indywidualnego rozwoju jednostki i wyzwolenia dynamizmu samopotwierdzenia. W procesie uczenia zaś należy uszanować możliwości i godność człowieka, gdyż wówczas jednostka, która spotyka się z szacunkiem odzyskuje wartość personalistyczną i może dobrowolnie uznać konieczność poprawy swojej sytuacji. Przystosowanie się winno być oparte na określonym systemie norm i wartości całego ogółu społecznego, wytyczającym określone cele i plany życiowe, które wraz z opiekunem mógłby wdrażać i realizować były więzień w środowisku życia.

EN

Humanizing the punitive justice system includes help in direct understanding and the process of learning a person to change the dependence and dependence in the state of self-organization and personal control of their lives. Aid interactions should not be an obstacle to individual development of the individual and the release of the dynamism of self-assertion. In the process of learning, one must respect the possibilities and dignity of a person, because then the individual who meets with respect regains personalist value and can voluntarily recognize the need to improve his situation. Adaptation should be based on a definite system of norms and values of the whole social society, setting out specific goals and life plans that could be implemented and implemented by a former prisoner in a living environment together with a guardian.

Keywords

PL

Humanizowania systemu sprawiedliwości karzącej; inkluzja społeczna; reintegracja społeczna; wymiana społeczna

EN

humanizing the punitive justice system; social inclusion; social reintegration; social exchange

• Publisher: Fundacja Pedagogium
• Journal: Resocjalizacja Polska
• Year: 2018
• Issue: 15/2018
• Pages: 11-33

Dates

published

2018-11-12

Contributors

author

Bałandynowicz Andrzej

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

author

Kieszkowska Anna

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

References

• Ambrozik W. (2007). Readaptacja społeczna i reorganizacja środowisk lokalnych jako warunek skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych. W: B. Urban, J. M. Stanik (red.), Resocjalizacja. Warszawa: PWN.
• Ambrozik W. (2008). Społeczność lokalna jako płaszczyzna oddziaływań profilaktyczno-resocjalizacyjnych. W: M. Konopczyński, B. M. Nowak (red.), Resocjalizacja. Ciągłość i zmiana. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Ambrozik W. (2009). Udział środowiska w kształtowaniu sytuacji społecznej dziecka. W: M. Konopczyński, W. Ambrozik (red.), Współczesne kierunki zmian w teorii i praktyce resocjalizacyjnej. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.
• Antonovsky A. (1987). Unraveling the mystery of Heath. How people manage stress and stay well. San Francisco – London: Jossey-Bass Publisher.
• Antonovsky A. (1995). Rozwikłanie tajemnicy zdrowia. Jak radzić sobie ze stresem i nie zachorować. Przeł. H. Grzegołowska-Klarkowska. Warszawa: Fundacja Instytutu Psychiatrii i Neurologii.
• Badura-Madej W. (1999). Podstawowe pojęcia teorii kryzysu i interwencji kryzysowej. W: W. Badura-Madej (red.), Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. Katowice: Wydawnictwo Interart.
• Badura-Madej W., Dobrzyńska-Mesterhazy A. (1996). Interwencja kryzysowa w przypadku zachowań samobójczych. W: W. Badura-Madej (red.), Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. Warszawa: Interart.
• Bałandynowicz A. (1991). Ludzie bez szans. Studium adaptacji społecznej recydywistów. Warszawa: Wydawnictwo UW.
• Bałandynowicz A. (1993). Nieudane powroty. Warszawa: Wydawnictwo Studio WM.
• Bałandynowicz A. (1996). Probacja. Wychowanie do wolności. Warszawa – Grodzisk Mazowiecki: Wydawnictwo Primum.
• Bałandynowicz A. (1998). Zapobieganie przestępczości. Studium prawno-porównawcze w zakresie polityki kryminalnej. Warszawa: Wydawnictwo Primum.
• Bałandynowicz A. (2002). Probacja. System sprawiedliwego karania. Warszawa: Kodeks.
• Bałandynowicz A. (2006c). Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Warszawa: Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza.
• Bandura A. (1982). Self-efficacy mechanism in human agency, American Psychologist, 37.
• Bandura A. (1989). Regulation of cognitive processes through perceived self-efficacy. Developmental Psychology,25.
• Bandura A. (1997). Samowzmacnianie. Zdolność sprawowania pozytywnej wewnętrznej kontroli nad samym sobą. W: G. F. Zimbardo, F. L. Ruch (red.), Psychologia i życie. Przeł. J. Radzicki. Warszawa: PWN.
• Bartkowicz Z. (1996). Pomoc terapeutyczna nieletnim agresorom i ofiarom agresji wzakładach resocjalizacyjnych. Lublin: Wyd. UMCS. Bartkowicz Z. (2011). Agresywność osób wykolejonych jako wyzwanie dla resocjalizacji. W: A Kieszkowska (red.), Tożsamość osobowa dewiantów a ich reintegracja społeczna. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Bartosz B. (1992). Znaczenie społecznego wsparcia w przezwyciężaniu problemów. Prace Psychologiczne, 28.
• Bishop G. (2000). Psychologia zdrowia. Przeł. A. i L. Śliwa. Wrocław: Wydawnictwo Astrum. Błachut J., Gaberle A., Krajewski K. (2001). Kryminologia. Gdańsk: Wydawnictwo Arche
• Borowski R. (2007). Resocjalizacja. Ku środowisku wolnościowemu. W: I. Pospiszyl, M. Konopczyński (red.), Resocjalizacja. W stronę środowiska otwartego. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Czapów Cz. (1971).Wychowanie resocjalizujące. Elementy metodyki i diagnostyki (wyd. 1). Warszawa: PWN.
• Czapów Cz. (1978). Wychowanie resocjalizujące. Elementy metodyki i diagnostyki (wyd. 2).Warszawa:PWN.
• Czapów Cz. (1980). Wychowanie resocjalizujące: Elementy metodyki i diagnostyki. Warszawa: PWN.
• Hobfoll S. E. (1989). Zachowanie zasobów. Nowa próba konceptualizacji stresu. Nowiny Psychologiczne, 5—6.
• Hobfoll S.E.(2006). Stres, kultura i społeczność. Psychologia i filozofia stresu. Przeł. M. Kacmajor. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Holden G. (1991). The relationship of self-efficacy appraisals to subsequent health related outcomes:A meta-analysis. Social Work on Health Care, 16.
• Hołyst B.(1994a). Kryminologia. Warszawa: PWN. Hołyst B.(1994b).Na granicy życia i śmierci. Warszawa: Wydawnictwo Justitia.
• Hołyst B. (1995). Na granicy życia i śmierci(wyd. 3 rozsz.). Warszawa: Agencja Wydawnicza Cinderella Books.
• Hołyst B. (1999). System wartości a zdrowie psychiczne. Warszawa: Wydawnictwo UW.
• Jan Paweł II (1991). Centesimus annus. Encyklika w setną rocznicę Encykliki Rerum novarum. Warszawa: Augustinum.
• Kieszkowska A. (2012). Probacyjny charakter działań na drodze ,,do wolności’’. W: A. Krauze, S. Przybyliński (red.),Resocjalizacja penitencjarna-aktualne wyzwania i rozwiązania. Kraków:Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Kieszkowska A. (2012). Wolność, wybór, odpowiedzialność i zobowiązanie przed sobą i grupą w warunkach probacji. W: W. Ambrozik. A. Kieszkowska (red.). Tożsamość grupowa dewiantów a ich reintegracja społeczna. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Konopczyński M. (1996). Twórcza resocjalizacja. Wybrane metody pomocy dzieciom i młodzieży. Warszawa: Wyd. MEN Editions Spotkania.
• Konopczyński M. (2006). Metody twórczej resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Konopczyński M. (2007). Twórcza resocjalizacja w środowisku otwartym. Koncepcja heurystyczna. W: I. Pospiszyl, M. Konopczyński (red.), Resocjalizacja. W stronę środowiska otwartego. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Konopczyński M. (2008). Współczesne kierunki zmian w pedagogice resocjalizacyjnej. Destygmatyzacja dewiantów i kreowanie alternatywnych tożsamości. W: M. Konopczyński, B. M. Nowak (red.), Resocjalizacja. Ciagłość i zmiana. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium. Konopczyński M. (2009). Kierunki zmian teorii i metodyki oddziaływań resocjalizacyjnych w Polsce. W: M. Konopczyński, W. Ambrozik (red.), Współczesne kierunki zmian w teorii i praktyce resocjalizacyjnej. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.
• Niewiadomska I. (2007). Osobowościowe uwarunkowania skuteczności kary pozbawienia wolności. Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Niewiadomska I. (2008). Znaczenie podmiotowych predyktorów poprawy moralnej w projektowaniu oddziaływań resocjalizacyjnych wobec osób odbywających kary izolacyjne. W: M. Konopczyński, B. M. Nowak (red.), Resocjalizacja. Ciagłość i zmiana. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Niewiadomska I. (2010a). Zasoby psychospołeczne czynnikiem warunkującym pozytywną adaptację człowieka. W: M. Kalinowski, I. Niewiadomska (red.), Skazani na wykluczenie. Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Niewiadomska I. (2010b). Znaczenie zasobów psychospołecznych w procesie resocjalizacji. W: L. Pytka, B. M. Nowak (red.), Problemy współczesnej resocjalizacji. Warszawa:Wydawnictwo Pedagogium.
• Poprawa R. (1994). Poznawczo-fenomenologiczne koncepcje radzenia sobie z problemami życiowymi. Prace psychologiczne, 39.
• Poprawa R. (1996). Zasoby osobiste w radzeniu sobie ze stresem. W: G. Dolińska-Zygmunt (red.), Elementy psychologii zdrowia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. Poprawa R. (2006). Proaktywne radzenie sobie ze stresem a ryzyko uzależnienia się od alkoholu wśród dorastającej młodzieży. W: B. Bartosz, J. Klebaniuk (red.), Wokół jakości życia. Studia psychologiczne(s. 49–68). Wrocław: Wydawnictwo Jakopol.
• Pytka L. (2005). Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa: APS.
• Pytka L. (2010a). Readaptacja jako element polityki reintegracji społecznej. W: L. Pytka, B. M. Nowak (red.), Problemy współczesnej resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Pytka L. (2010b). Trzy paradygmaty, trzy pedagogiki, trzy strategie. Różne drogi readaptacji społecznej. W: M. Konopczyński, W. Theiss, M. Winiarski (red.), Pedagogika społeczna. Przestrzenie życia i edukacji. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Radziewicz-Winnicki A., Radziewicz-Winnicki I. (2005). Pojęcie marginalizacji wykluczania w naukach społecznych. W: A. Nowak (red.), Wybrane społeczno-socjalne aspekty marginalizacji. Katowice: Wydawnictwo ŚWSZ.
• Rarot H. (2005). Współczesne dylematy dobra wspólnego. W: D. Probucka (red.), Etyka i polityka. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
• Ratajczak Z. (2000). Stres – radzenie sobie – koszty psychologiczne. W: I. Heszen-Niejodek, Z. Ratajczak (red.), Człowiek w sytuacji stresu. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
• Urban B. (2004). Wzmacnianie procesu destygmatyzacji ex-dewianta jako warunek readaptacji społecznej. Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych, LVII. Urban B. (2005). Zachowania dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych. Kraków: Wydawnictwo UJ.
• Urban B. (2007a). Ewolucje zaburzeń w zachowaniu a profilaktyka i resocjalizacja w środowisku otwartym. W: I. Pospiszyl, M. Konopczyński (red.), Resocjalizacja. W stronę środowiska otwartego. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium. Urban B. (2007b). Teoria resocjalizacji w strukturze nauk społecznych. W: B. Urban, J. M. Stanik (red.), Resocjalizacja (t. 1). Warszawa: PWN.
• Wojtyła K. (1985). Osoba i czyn. Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne.
• Zaborowski Z. (1976). Stosunki międzyludzkie. Wrocław: Ossolineum.
• Zaborowski Z. (1994). Współczesne problemy psychologii społecznej i psychologii osobowości. Warszawa: Oficyna Wyd. ,,Profi“.
• Zaborowski Z. (2002).Człowiek, jego świat i życie. Próba integracji. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Identifiers

ISSN

2081-3767

ISBN

2392-2656

DOI

10.22432/pjsr.2017.15.02