Czasownikowe wykładniki nakłaniania kogoś do czegoś z perspektywy semantycznej. Rekonesans badawczy

• Authors: Wołoszyn Joanna

Title variants

EN

Verbal indicators of inducing someone to do something from the semantic perspective. Research reconnaissance

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The goal of this paper is to perform a preliminary investigation of the notion of inducing someone to do something. The first part of the text presents the state of research into indicators of inducing someone to do something, while the second is an attempt to compile a list of expressions which represent the notion in question.

Keywords

PL

językoznawstwo; semantyka strukturalna; jednostka językowa

EN

linguistics; formal semantics; lexical item

• Publisher: Księgarnia Akademicka
• Journal: LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa
• Year: 2017
• Issue: 24
• Pages: 291-307

Contributors

author

Wołoszyn Joanna

References

• Bogusławski A., 1976, O zasadach rejestracji jednostek języka, „Poradnik Językowy” nr 8, s. 356–364.
• Bogusławski A., 1988, Język w słowniku. Desiderata semantyczne do wielkiego słownika polszczyzny, Wrocław.
• Bogusławski A., 1994, O manipulacji, [w:] idem, Sprawy słowa, Warszawa, s. 219–223.
• Bralczyk J., 2000, Język na sprzedaż, Gdańsk.
• Czekańska M., 2001, O strukturze predykatowo-argumentowej czasownika kusić, „Prace Filologiczne” XLVI, s. 117–126.
• Czekańska M., 2015, Polskie czasowniki nakłaniania jako nazwy tzw. czynności perlokucyjnych, Uniwersytet Warszawski, rozprawa doktorska.
• Danielewiczowa M., 2002, Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, Warszawa.
• Duraj-Nowosielska I., 2007, Robić coś i coś powodować. Opozycja agentywności i kauzatywności w języku polskim, Warszawa.
• Galasiński D., 1992, Chwalenie się jako perswazyjny akt mowy, Kraków.
• Grochowski M., 2008, Rola dewiacji w uzasadnianiu hipotez semantycznych. Wprowadzenie do problematyki, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” LXIV, s. 25–36.
• ISJP: M. Bańko (red.), Inny słownik języka polskiego, Warszawa 2000.
• Kamińska-Szmaj I., 2004, Propaganda, perswazja, manipulacja – próba uporządkowania pojęć, [w:] P. Krzyżanowski, P. Nowak (red.), Manipulacja w języku, Lublin, s. 13–27.
• Kita M., 1993, Perswazyjne użycie języka potocznego w kontekście ogólnym, [w:] A. Wilkoń, J. Warchala (red.), Z problemów współczesnego języka polskiego, Katowice, s. 33–41.
• Kleszczowa K., Termińska K., 1983, Nakłaniające zdania aluzyjne, „Język Polski” LXIII, s. 33–41.
• Kleszczowa K., Termińska K., 1999, Werbalne i niewerbalne sposoby nakłaniania, [w:] W. Banyś, L. Bednarczuk, S. Karolak (red.), Studia lingwistyczne ofiarowane profesorowi Kazimierzowi Polańskiemu na 70-lecie Jego urodzin, Katowice, s. 54–62.
• Krzyżanowski P., Nowak P. (red.), 2004, Manipulacja w języku, Lublin.
• Laskowski R., 1999, Kategorie morfologiczne języka polskiego – charakterystyka funkcjonalna, [w:] R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, Warszawa, s. 151–224.
• Mamcarz A., 1996, Metodologia badań nad językiem nakłaniania. Zarys problematyki, „Poradnik Językowy” nr 10, s. 14–24.
• Marcjanik M., 1980, Czasowniki modalno-kauzatywne we współczesnej polszczyźnie. Analiza łączliwości czasowników oznaczających rozkaz, prośbę, namowę, zakaz, pozwolenie, Zielona Góra.
• Puzynina J., 1982/1983, O polskich czasownikach zmuszać, zmusić i predykatach wobec nich bliskoznacznych, „Polonica” VIII, s. 123–146.
• Puzynina J., 1992, Słowo manipulacja w języku polskim, [w:] eadem, Język wartości, Warszawa, s. 203–223.
• Wierzbicka A., 1969, Dociekania semantyczne, Wrocław.
• Wierzbicka A., 1971, Kocha, lubi, szanuje. Medytacje semantyczne, Warszawa.
• Wierzbicka A., 2006, Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Lublin.
• WSJP: P. Żmigrodzki (red.), Wielki słownik języka polskiego PAN, [on-line:] wsjp.pl.
• Zaron Z., 1980, Ze studiów nad składnią i semantyką czasownika. Polskie czasowniki z uzupełnieniem werbalnym oznaczające relację osobową z argumentem zdarzeniowym, Wrocław.
• Zaron Z., 2000, Właściwości semantyczne orzeczeń. Preparacje składniowe, cz. I, „Prace Filologiczne” XLV, s. 681–691.
• Zaron Z., 2001, Właściwości semantyczne orzeczeń. Preparacje składniowe, cz. II, „Prace Filologiczne” XLVI, s. 673–682.
• Zaron Z., 2002, Właściwości semantyczne orzeczeń. Preparacje składniowe, cz. III, „Prace Filologiczne” XLVII, s. 443–460.

Identifiers

DOI

10.12797/LV.12.2017.24.18