KICZ W TRZECH ODSŁONACH / Three Views of Kitsch

• Authors: Przemysław Jaworski
• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

This article contains an attempt to put order in the chaos of definitions accompanying the concept of kitsch and simultaneously to free kitsch from any cognitively dubious connection with the category of art. While considering the difficulties of definition arising from the connotative nature of the concept and its contextual modality, the author criticizes the entirety of the conceptualization of kitsch and then divides the phenomenon into ‘first elements’, distinguishing three different views of kitsch: textual essentialist (idyllism, sentimentalism), formal essentialist (triviality, eclecticism), and processual (the effect of unthinking pop culture reproduction). Configurationism and its derivative category of the projective model are useful to the attempt to reject ‘art’ as the ‘good’ antithesis of ‘bad’ taste. These arguments are accompanied by the author’s thoughts on the cultural function of kitsch, its contextual entanglements, and its role in forming the social structure.

Keywords

EN

kitsch; art; social structure; projective model; mass culture; kicz; sztuka; struktura społeczna; wzor projekcyjny; kultura masowa

• Publisher: Instytut Studiów Politycznych PAN
• Journal: Kultura i Społeczeństwo
• Year: 2013
• Volume: 57
• Issue: 1
• Pages: 153-174

Dates

published

2013-03-01

online

2013-07-31

Contributors

author

Przemysław Jaworski

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

References

• Baudrillard Jean, 2006, Społeczeństwo konsumpcyjne: jego mity i struktury, tłum. Sławomir Krolak, Sic!, Warszawa.
• Berger Peter L., Luckmann Thomas, 1983, Społeczne tworzenie rzeczywistości, tłum. Jozef Niżnik, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
• Beylin Paweł, 1975, Autentyczność i kicze, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
• Bourdieu Pierre, 2005, Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia, tłum. Piotr Biłos, Scholar, Warszawa.
• Broch Hermann, 1998, Kilka uwag o kiczu i inne eseje, tłum. Danuta Borkowska, Jan Garewicz, Ryszard Turczyn, Czytelnik, Warszawa.
• Czaja Dariusz, 1997, Anioł Stroż w filmowym kadrze. O kiczu religijnym, w: Grażyna Stachowna (red.), Niedyskretny urok kiczu: problemy filmowej kultury popularnej, Universitas, Krakow.
• Dziamski Grzegorz, 2009, Sztuka po końcu sztuki: sztuka początku XXI wieku, Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań.
• Greenberg Clement, 1939, Avant-gardde and Kitsch, „Partisan Review”, t. 6 (5), s. 34-49.
• Hendrykowski Marek, 1997, Kłopoty z kiczem filmowym, w: Grażyna Stachowna (red.), Niedyskretnyurok kiczu: problemy filmowej kultury popularnej, Universitas„ Krakow.
• Inglis Fred, 2007, Kultura, tłum. Małgorzata Stolarska, Sic!, Warszawa.
• Jessa Joanna, 2008, Zbawienny wpływ kiczu, czyli jeszcze raz o związkach kiczu i religijności ludowej naprzykładzie Sanktuarium Licheńskiego, w: Wojciech Jerzy Burszta, Elżbieta Anna Sekuła (red.), Kiczosfery wspołczesności,Wydawnictwo SzkołyWyższej Psychologii Społecznej Academica,Warszawa.
• Leszczyński Adam, 2005, Koniec kiczu, „Wiedza i Życie”, nr 12.
• Moles Abraham Andre, 1978, Kicz czyli sztuka szczęścia: studium o psychologii kiczu, tłum. Anita Szczepańska, Ewa Wende, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
• Mukaˇrovsky Jan, 1970, Wśrod znakow i struktur. Wybor szkicow, tłum. rożni, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
• Piątkowski Krzysztof, 2008, Kicz jako problem antropologiczny, w: Wojciech J. Burszta, Elżbieta Anna Sekuła (red.), Kiczosfery wspołczesności, Academica, Warszawa.
• Pitrus Andrzej, 1997, Kicz czy antykicz? Reklama w poszukiwaniu widza, w: Grażyna Stachowna (red.), Niedyskretny urok kiczu: problemy filmowej kultury popularnej, Universitas, Krakow.
• Plesnar Łukasz, 1997, Piękne kobiety, pejzaże i zwierzęta - czyli kicz w reklamie telewizyjnej, w: Grażyna Stachowna (red.), Niedyskretny urok kiczu: problemy filmowej kultury popularnej, Universitas, Krakow.
• Poprzęcka Maria, 1998, O złej sztuce, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa.
• Rychlewski Marcin, 2008, Kiczosfery muzyki popularnej, w: Wojciech Jerzy Burszta, Elżbieta Anna Sekuła (red.), Kiczosfery wspołczesności, Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej Academica, Warszawa.
• Sekuła Elżbieta Anna, 2008, Kicz jako źrodełko radości, w: Wojciech Jerzy Burszta, Elżbieta Anna Sekuła (red.), Kiczosfery wspołczesności, Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej Academica, Warszawa.
• Szarota Piotr, 2008, Cała prawda o białych kozaczkach, w: Wojciech Jerzy Burszta, Elżbieta Anna Sekuła (red.), Kiczosfery wspołczesności, Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej Academica, Warszawa.
• Szyłak Jerzy, 1997, Kicz, komiks i filmy fantastyczne, w: Grażyna Stachowna (red.), Niedyskretny urokkiczu: problemy filmowej kultury popularnej, Universitas, Krakow.
• Tomasiewicz Kamila, 2008, Kicz w przedogrodkach wiejskich,w:Wojciech Jerzy Burszta, Elżbieta Anna Sekuła (red.), Kiczosfery wspołczesności, Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej Academica, Warszawa.
• Wilk Eugeniusz, 1997, Neokicz w ikonosferze audiowizualnej, w: Grażyna Stachowna (red.), Niedyskretnyurok kiczu: problemy filmowej kultury popularnej, Universitas, Krakow.
• Wittgenstein Ludwig, 1972, Dociekania filozoficzne, tłum. Bogusław Wolniewicz, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Identifiers

DOI

10.2478/kultura-2013-0009