Celem artykułu jest przedstawienie ewolucji w sferze prokreacji wśród kobiet w wieku 35 i więcej (tzw. późne macierzyństwo) w Polsce w drugiej połowie XX w. Sprawdzono zgodność przypuszczeń opartych na potocznych opiniach z rzeczywistymi przeobrażeniami tej sfery. Przedstawione dane wskazują, że odnotowany wzrost wagi późnej płodności dla kształtowania się wartości współczynnika dzietności całkowitej wynika przede wszystkim z ograniczenia dzietności przez kobiety młode i bardzo młode, nie zaś ze wzmożonej skłonności do prokreacji kobiet ze starszej grupy wieku prokreacyjnego.