PL
Artykuł dotyczy rozwoju zasady kontradyktoryjności we włoskim postępowaniu cywilnym, który nastąpi! dzięki orzecznictwu Trybunału Konstytucyjnego opartemu na unormoiwaniach zapewniających nienaruszalność prawa stron do obrony ich interesów. Autor wyróżnia — o ile chodzi o zakres zasady kontradyktoryjności rozumianej jako zabezpieczenie nie tylko formalnej, ale i rzeczywistej równości stron — trzy podstawowe gwarancje przysługujące stronie tak w stosunku do przeciwnika, jak i w stosunku do sądu. Chodzi o: a) zagwarantowanie stronie znajomości treści i skutków czynności procesowych oraz zdarzeń, od których liczą się terminy zawite; b) zagwarantowanie stronie możności przeprowadzenia dialogu, co wymaga, aby terminy dokonywania czynności procesowych były wystarczające i aby sąd wykonywał swoje uprawnienia w sposób kontradyktoryjny, informując strony o kwestiach mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy; c) gwarancje odnoszące się do dowodów, tj. do przysługującej stronom możności powoływania środków dowodowych, uczestniczenia w ich przeprowadzeniu oraz w roztrząsaniu wyników postępowania dowodowego. Autor zaznacza, że istnieją także inne aspekty problematyki zasady kontradyktoryjności, odnoszące się do kosztów postępowania! korzystania przez strony z pomocy w prowadzeniu procesu i prowadzenia przez strony procesu samodzielnie.