PL
Dzięki zastosowaniu wyodrębnionych przez E. Benveniste'a wyznaczników formalnych w eseju "De l exercitation" dają się wyodrębnić dwie partie tekstu: refleksyjna, o charakterze subiektywnym, i narracyjna, o charakterze obiektywnym, i tę druga stanowi zasadniczy przedmiot analizy. Sama analiza narracji nie wystarczy jednak do określenia charakteru opowiadania z powodu użycia tego samego podmiotu "je" dla obu partii tekstu; konieczne jest więc odwołanie się do poziomu analizy zdefiniowanego przez G. Genebte'a jako "fokalizacja”, rozumiana tu jako uprzedni w stosunku do narracji wyboru elementów stanowiący.- treść. Okazuje się, że fokalizacja dokonuje się na dwóch poziomach, z których pierwszy zawiera zewnętrzny opis upadku z konia i wydarzeń po nip następujących, drugi zaś przytacza wewnętrzne przebycia bohatera. Określenie tych poziomów pozwala na rozbudowanie listy funkcji "je" o podmiot i przedmiot fokalizacji, a przez to na wykazanie jego sztucznego charakteru. Wniosek ten potwierdza się na skutek niekonsekwencji wynikającej 2 niezmienności technik narracyjnych w stosunku do zmiany poziomu fokalizacji. Tak wzmocniony efekt sztuczności pociąga zmianę w sposobie traktowania z definicji subiektywnego "je", kamuflującego w gruncie «rzeczy tendencję do obiektywnego przedstawienia zdobytego w wyniku wypadku doświadczenia.