PL
Autor sugeruje, że można by osiągnąć nowy wgląd poznawczy przez badanie wymiany i współdziałania między różnymi gatunkami w obrębie literatury angielskiej. Autor zwraca uwagę na to, że jednym z najbardziej formatywnych okresów kształtujących powieść angielską i inne nowe gatunki literackie, była druga połowa XVIII w. i pierwsza połowa XIX w.; że w XIX w. nastąpiło przejście od dominacji romantycznej poezji do panowania realistycznej powieści i że towarzyszyła temu indywidualna ewolucja poetów - W. Scotta, A. Mickiewicza, G. Byrona w poszukiwaniu dłuższych form narracyjnych, które pozwoliłyby na bardziej szczegółowe i szerokie realistyczne przedstawienie odtwarzanego świata. Poeci zaczynali od ballady, przechodzili do powieści poetyckiej, a później do powieści prozą, jak Waverley, lub wierszem, jak Pan Tadeusz, Don Juan i Eugeniusz Oniegin. Pisząc o początkach powieści angielskiej autor zwraca uwagę, że czerpała ona z form użytkowych: listów, eseju, biografii i gawędy towarzyskiej. Esej i biografia występują obok siebie u Fieldinga, tworząc powieść autotematyczną. Późniejsze inne próby scalenia eseju z biografią spotykamy w powieściach Sartor Resartus T.Carlyle’a, Erewhon S.Butlera i Marius the Epicurean W.Patera.