PL
Powszechnie uznaje się za alegorię czternaście początkowych rozdziałów Rasselasa przedstawiających szczęśliwą dolinę. Alegoria ta dowodzi nieosiągalności szczęścia i ma szczególny charakter. Tak sposób przedstawienia życia w szczęśliwej dolinie, jak i sama społeczność ją zamieszkująca mają wiele cech, które upodabniają wizję Johnsona do antyutopii naszego wieku takich, Jak: My Zamiatina, Нихleya Nowy wspaniały świat czy Rok 1964 Orwella. Artykuł zwraca uwagę na te uderzające i dość liczne podobieństwa i wskazuje na możliwość interpretacji szczęśliwej doliny Jako swego rodzaju prekursorskiej antyutopii. Związki Rasselasa z konstrukcją i środkami wyrazu, jakimi posługują się antyutopie stanowią o charakterze alegorii szczęśliwej doliny.