PL
W niniejszym artykule wiersz W. B. Yeatsa „Krew i księżyc” zostanie poddany analizie w celu ukazania, w jaki sposób Yeats poszukiwał wiedzy (w sensie metafizycznym i okultystycznym) w obszarze swoich wierszy symbolicznych, do których z pewnością należy „Krew i księżyc” . W odczytaniu wiersza odniesienia do psychoanalizy Junga posłużą do zdefiniowania kluczowego terminu „Anima Mundi” , którym Yeats posługiwał się zarówno w swej poezji, jak i w filozoficznej książce prozą, zatytułowanej „Wizja” . Same tezy, które poeta stawia w swej teorii stożków, i faz księżyca, zostaną odczytane jako filary nie tylko samego wiersza, ale też całej późniejszej poezji Yeatsa; aby wyjaśnić ich rolę w poezji Irlandczyka, postulaty z „Wizji” analizowane będą w odniesieniu do pojęcia „kolektywnej podświadomości” , które zostało ukute przez Junga. Ostatecznym celem analizy będzie zademonstrowanie modelu analizy wiersza „Krew i księżyc” , która pozwoli odczytać go jako przykład jednej z najdłużej trwających fascynacji Yeatsa.