Title variants
Kiedy szaleńcy wchodzą na scenę, czyli propedeutyka zrzucania masek w Balkonie Jeana Geneta
Languages of publication
Abstracts
Autor artykułu przeprowadza analizę Balkonu Jeana Geneta z perspektywy pewnych założeń psychodramy. Akcja dramatu umiejscowiona jest w burdelu, w którym każdy bohater gra kogoś innego. To, co jest maniakalne i absurdalne w burdelu, łączy się wyraźnie ze strukturami społecznymi. Biskup, Sędzia i General grają swe postaci przed lustrem. W ten sposób Genet ukazuje, że struktura władzy w społeczeństwie opiera się na urojeniach analogicznych do tych, które występują u bywalcy przybytku rozkoszy. Można odnieść wrażenie, iż w domu schadzek stosuje się swego rodzaju metody psychoterapeutyczne polegające na odtwarzaniu przez klientów-pacjentów w formie dramatycznej ich własnych konfliktów i ukrytych pożądań. Teza, jaką stawia Genet, poraża. Seksualni dewianci są mniej niebezpieczni, niż reprezentanci społeczeństwa, gdyż żyją swoimi urojeniami prywatnie (tu - w lupanarze). Natomiast żądni władzy politycy stają się poprzez obłudne machinacje groźnymi zboczeńcami.
Keywords
Publisher
Year
Volume
Physical description
Dates
published
2008
Contributors
author
other
References
Document Type
Publication order reference
Identifiers
URI
http://hdl.handle.net/11089/14968
YADDA identifier
bwmeta1.element.hdl_11089_14968
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.