PL
W artykule przedstawione zostały wyniki badań odpowiedniości strukturalno-semantycznych w obrębie rosyjskich i polskich systemów determinantów temporalnych z przyimkami wtórnymi. Rozpatrzono właściwe tym determinantom zdolności w zakresie dystrybucji i aktualizacji odnośnych schematów składniowych oraz ich rolę i znaczenie w obu językach. Analiza uwzględnia także różnice zachodzące pomiędzy zasobami syntaksemów z przyimkami wtórnymi i ich analogonami z przyimkami właściwymi.