PL
Jedną z popularnych metod wykorzystywania dostępnych informacji o wartościach cech pomocniczych do poprawy dokładności oszacowań wartości globalnej lub średniej w populacji jest losowanie prób z prawdopodobieństwami inkluzji pierwszego rzędu proporcjonalnymi do wartości cechy pomocniczej. Podejście takie prowadzi do konstrukcji rozmaitych schematów losowania, taich jak schemat Lahiriego-Midzuno, Hartleya-Rao, Rao-Harleya-Cochrana, Suntera, czy też Pareto. W niniejszym artykule zbadano empirycznie, jak zastosowanie ostatniego z wymienionych schematów losowania próby wpłynie na własności stochastyczne uzyskiwanych oszacowań innego parametru, a mianowicie kwantyla.