PL
W artykule przedstawione zostały właściwości semiotyzacji niewerbalnej intencji subiektu w stylu potocznym, naukowym i artystycznym. Autor stwierdza konieczność stworzenia teorii semantyzacji intencji w ramach jednolitego modelu działalności językowej. Za podstawowe kategorie analizy semantyzacji posłużyły kategorie „tożdiesłowija” (tożsamości znaku) i „inoskazanija” (przenośni).