PL
Strukturalizm amerykański w swoich wczesnych założeniach odrzucał semantykę jako przedmiot badań językoznawcy, a tym samym jako część nauki o języku. Dopiero Noam Chomsky w pracy Aspects of the Theory of Syntax zaprezentował model gramatyki transformacyjnej, w którym podjął próbę wyjaśnienia zależności między strukturami składniowymi i ich znaczeniem. Za jego kontynuację uznana została teoria ‘Sens – Tekst’, opracowana przez Mielczuka, Żołkowskiego i Apresjana, w której zawarte zostało najbardziej radykalne wśród ówczesnych poglądów podejście do semantyki jako reprezentacji niezależnej od innych elementów modelu. Teoria ta wywarła niezaprzeczalny wpływ na rozwój językoznawstwa, dlatego też celem niniejszego artykułu jest przedstawienie głównych założeń teorii ‘Sens – Tekst’ i jej struktury, ze zwróceniem szczególnej uwagi na relacje między składnią i semantyką.