PL
Artykuł rozpoczyna charakterystyka procesów specjalizacji i profesjonalizacji w instytucjach wiejskich, uwzględniająca warunki wewnątrz instytucjonalne tych procesów, oraz warunki określone cechami zbioru instytucji. W dalszej części podjęto próbę określenia szans aktywności społecznej w dobie gwałtownego rozwoju struktur formalnych o profesjonalnym charakterze, a także określenia granic specjalizacji i profesjonalizacji tej działalności. Zwraca się również uwagę na możliwości lokalnej ruchliwości pionowej powiązanej z rozwojem struktur formalnych, wyrażającej się, najogólniej rzecz biorąc, w profesjonalizacji pracy ludności wiejskiej (nie tylko zawodu rolnika, ale także szeroko rozumianej obsługi wsi i rolnictwa). Jednocześnie wskazano, że we współczesnej wsi mamy do czynienia z kontynuacją podmiotowej więzi systemotwórczej zapoczątkowanej w okresie tradycyjnej wiejskiej społeczności lokalnej, gdyż instytucje formalne poprzez personalne powiązania pionowe (z terenem) i poziome (między sobą)mają szansę, właśnie na tej płaszczyźnie, stać się istotnym elementem systemu życia wiejskiego.