Optymalizacja liczby skoków przygotowawczych przed wykonaniem wybranych skoków na trampolinie przez zawodników wyczynowych

• Authors: Kosendiak Jan , Hes Bartłomiej , Rogoziński Jakub

Title variants

PL

Optimalization of the number of preparatory jumps before performing selected jumps on the trampoline by professional competitors

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W wielu dyscyplinach sportowych zawodnik wykonuje takie czynności, które nie podlegają bezpośredniej ocenie sędziów lub nie podlegają bezpośredniemu pomiarowi czasu, odległości, wysokości, ale warunkują one uzyskanie wysokiego wyniku sportowego. Takimi czynnościami w skokach na trampolinie są skoki, które poprzedzają wykonanie programu podczas zawodów. Ich celem jest nabranie przez skoczka odpowiedniej wysokości, tak aby mógł on uzyskać jak najwyższą ocenę za wykonanie programu. Podejmując się badań nad znaczeniem czynności przygotowawczych w skokach na trampolinie autorzy postanowili znaleźć zależności pomiędzy liczbą wyskoków przygotowawczych a jakością wykonania programu w skokach na trampolinie. Celem pracy było eksperymentalne wyznaczenie optymalnej liczby wyskoków wykonywanych przed rozpoczęciem układu w skokach na trampolinie. Posłużono się metodą eksperymentu, któremu poddano czterech zawodników elity w skokach na trampolinie: dwóch juniorów reprezentujących klasę I i dwóch posiadających klasę mistrzowską. Zawodnicy ci wykonali program składający się z 5 elementów po 4, 6, 8, 10, 12, 14 i 16 skokach przygotowawczych. Dwóch kwalifikowanych sędziów wspieranych przez aparaturę pomiarową dokonało oceny wykonania tych programów. Okazało się, że najlepsze oceny uzyskiwano po 8 skokach przygotowawczych w 3 przepadkach, a po 10 skokach w jednym przypadku. Niższa liczba skoków przygotowawczych niż 8 i wyższa niż 10 zawsze prowadziły do obniżenia jakości wykonania programu, co stanowi cenny wniosek praktyczny dla trenerów.

EN

In many sports disciplines, competitors perform activities that are not directly evaluated by referees, and whose time, length, or height are not directly measured, but which determine good sports results. In the case of trampolining, such activities involve the jumps that precede the program during competitions. Those preparatory jumps help the competitor perfom jumps for which he can receive the best notes. By undertaking research on the importance of preparatory activities in trampoline jumps, the authors decided to discover the interdependence between the number of preparatory jumps and the quality of the performance. The aim of the article was to experimentally indicate the optimal number of performed jumps before starting the program. The authors used an experiment involving 4 elite competitors in trampolining: two juniors had the first sports class and two had the master class. Having done 4, 6, 8, 10, 12, 14, and 16 preparatory jumps, the competitors performed a program consisting of 5 elements. Two qualified referees, using a measuring device, evaluated the performed program. It turned out that in 3 cases the best jumps were performed after 8 preparatory jumps, and in 10 cases, after one jump. Fewer than 8 and more than 10 jumps lead to worsening the quality of performance. This conclusion is a valuable practical tip for coaches.

Keywords

PL

gimnastyka; skoki na trampolinie; skoki przygotowawcze

EN

gymnastics; trampoline jumps; preparatory jumps

• Publisher: Lubuskie Towarzystwo Naukowe
• Journal: Rocznik Lubuski
• Year: 2018
• Volume: 44
• Issue: 2a
• Pages: 325-339

Contributors

author

Kosendiak Jan

• Uniwersytet Zielonogórski

author

Hes Bartłomiej

• Uniwersytet Zielonogórski

author

Rogoziński Jakub

• Uniwersytet Zielonogórski

References

• Bolling C., Leite M. (2012), Difference in injury profile in Trampoline and Artistic Gymnastics „Journal of Science and Medicine in Sport”; 15, s. 127-128.
• Dapena J. (1995), How to design the shape of a high jump run-up „Track Coach”; 131, s. 4179-4181.
• Ernst K. (2010), Fizyka sportu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Fédération Internationale de Gymnastique (2017), 2017-2020 Code of Points Trampoline Gymnastics, Lausanne, Szwajcaria, http://www.fig-gymnastics.com/site/rules/disciplines/tra.
• Fujihara T. (2016), Revisiting run-up velocity in gymnastics vaulting, 34 international Conference on Biomechanics in Sports, Tsukuba, Japonia, https://ojs.ub.uni-konstanz.de/cpa/article/view/6881/6177.
• Gao X., Wang Q., Xia S., Fang B. (2009), Thoughts about stamina training for trampoline athletes from the perspective of core stability training, „Journal of Physical Education”, http://en.cnki.com.cn/Article\_en/CJFDTotal-TYXK200908020.htm.
• Gao X., Zhuo X., Zhu Z., Li J., Xia S. (2011), Studies on the Physical Training Based on the Characteristics of Body Figure and Physical Ability of Trampoline Gymnasts, „Journal of Beijing Sport”, http://en.cnki.com.cn/Article\_en/CJFDTOTAL-BJTD201101034.htm.
• Hughes M., Bartlett R. (2002), The use of performance indicators in performance analysis, „Journal of sport science”, 20, s. 739-754.
• Jensen P., Scott S., Krustrup P., Mohr M. (2013), Physiological responses and performance in a simulated trampoline gymnastics competition in elite male gymnasts, „Journal of sports science”, 31, s. 1761-1769.
• Linthorne N. P., Weetman G. (2012), Effects of Run-Up Velocity on Performance, Kinematics, and Energy Exchanges in The Pole Vault, „Journal of Sports Science and Medicine”; 11, s. 245-254
• Makaruk H., Sadowski J. (2008), Wybrane aspekty treningu w skoku w dal i trójskoku, „Monografie i Opracowania – Zamiejscowy Wydział Wychowania Fizycznego w Białej Podlaskiej”, 2.
• Mohammed M., Joshi M. (2015), Study of Some Physiological Responses Associated with Performance on Trampoline of youth female Gymnasts in Aurangabad City, „Journal of Physical Education, Sports and Health”, 2(1), s. 33-36.
• Naundorf F., Brehmer S., Knoll K., Bronst A., Wagner R. (2008), Development of the velocity for vault runs in artistic gymnastics from the last decade, 26 International Conference on Biomechanics in Sports, Seul, Korea Południowa, https://ojs.ub.uni-konstanz.de/cpa/article/view/1905.
• Sands W. A. (2000), Vault Run Speeds, „USA Gymnastics Online: Technique”, https://usagym.org/pages/home/publications/technique/2000/4/vaultrunspeeds.pdf.
• Sozański H., Tomaszewski R. (1950), Skoki Lekkoatletyczne, Program Szkolenia Dzieci i Młodzieży, Resortowe Centrum Metodyczno-Szkoleniowe Kultury Fizycznej i Sportu, Warszawa.
• Wojsa M. (2014), Skok w dal, Materiały dydaktyczne DZLA, http://dzla.pl/2014/06/4278/.
• Xu M., Zhang Y., Hong Y. (2002), Investigation of Injuries on Trampoline Gymnastics in Six Provinces or Cities, „Sports Science Research”, http://en.cnki.com.cn/Article\_en/CJFDTOTAL-TYKA200204007.htm.
• Young W., Wilson G., Byrne C. (1999), Relationship between strength qualities and performance in standing and run-up vertical jumps, „Journal of Sports Medicine and Physical Fitness”, 39, s. 285-293.