Miejsce i rola Listów w korpusie pism Pseudo-Dionizego

• Authors: Kosmulska Bogna

Title variants

EN

The Place and Role of the Letters in Pseudo-Dionysian Writings

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł ma celu przedstawić kilka kwestii dotyczących tak samego tajemniczego autora Corpus Dionysiacum, jak i jego odczytywania w większej mierze w świetle Dionizjańskich Listów oraz ich wczesnej recepcji (VI–VII w.).

EN

The article aims to present some questions concerning the mysterious author of Corpus Dionysiacum as well as of its lecture more in the light of Dionysian Letters and their early reception (6th – 7th c.).

Keywords

PL

Pseudo-Dionizy Areopagita; Corpus Dionysiacum; hierarchia; lektura mystagogiczna

EN

Pseudo-Dionysius the Areopagite; Corpus Dionysiacum; hierarchy; mystagogical lecture

• Publisher: University of Warsaw, Institute of Philosophy
• Journal: Edukacja Filozoficzna
• Year: 2019
• Issue: 67
• Pages: 139-153

Contributors

author

Kosmulska Bogna

References

• Corpus Dionysiacum I. Pseudo-Dionysius Areopagita: De divinis nominibus, B.M. Suchla (ed.), Walter de Gruyter, Berlin–New York 1990.
• Corpus Dionysiacum II. Pseudo-Dionysius Areopagita: De coelesti hierarchia. De ecclesiastica hierarchia. De mystica theologia. Epistulae, G. Heil, A. M. Ritter (eds.), Walter de Gruyter, Berlin–New York 1991.
• Pseudo-Dionizy Areopagita, Pisma teologiczne, przeł. M. Dzielska, przedm. T. Stępień, Znak, Kraków 2005.
• Euzebiusz z Cezarei, Historia Kościelna, oprac. H. Pietras, przekł. pol. A. Lisiecki, A. Caba, Wydawnictwo WAM, Kraków 2013.
• Focjusz, Biblioteka, t. 1: Kodeksy 1–150, przeł. O. Jurewicz, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1986
• Arthur R.A., Pseudo-Dionysius as Polemicist. The Development and Purpose of the Angelic Hierarchy in Sixth Century Syria, Ashgate, London 2008.
• Balthasar von, H.U., Chwała. Estetyka teologiczna, t. 2, cz. 1, przeł. E. Marszał i J. Zakrzewski, Wydawnictwo WAM, Kraków 2007.
• Beierwaltes W., Dionizy Areopagita – chrześcijański Proklos?, w: tenże, Platonizm w chrześcijaństwie, przeł. P. Domański, Wydawnictwo ANTYK, Kęty 2003, s. 38–76.
• Beierwaltes W., Ἐξαίφνες oder die Paradoxie des Augenblicks, „Philosophisches Jahrbuch” 1966/67, vol. 74, s. 271–283.
• Carabine D., The Unknown God. Negative Theology in the Platonic Tradition: Plato to Eriugena, Peeters, Louvain 1995.
• Couloubaritsis L., Le statut de la critique dans les Lettres du Pseudo-Denys, „Byzantion” 1981, vol. 51, s. 112–121.
• Golitzin A., Revisiting the ‘Sudden’: Epistle III in the Corpus Dionysiacum, „Studia Patristica” 2001, vol. 37, s. 482–491.
• Golitzin A., Et introibo ad altare Dei: Mystagogy of Dionysius Areopagita, George Dedousis’s Publishing Company, Θεσσαλονίκη 1994.
• Golitzin A., Mystagogy. A Monastic Reading of Dionysius Areopagita, Cistercian Publications, Collegeville, Minnesota 2013.
• Golitzin A., Revisiting the ‘Sudden’: Epistle III in the Corpus Dionysiacum, „Studia Patristica” 2001, vol. 37, s. 482–491.
• Hathaway R.F., Hierarchy and the Definition of Order in the Letters of Pseudo-Dionysius. A Study in the Form and Meaning of the Pseudo-Dionysian Writings, Springer, The Hague 1969.
• Koch H., Proklos als Quelle des Pseudo-Dionysius Areopagita in der Lehre von Bösen, „Philologus“ 54 (1895), s. 438–454.
• Kosmulska B., Historyczne i doktrynalne uwarunkowania rozwoju myśli Maksyma Wyznawcy, Campidoglio, Warszawa 2014.
• Louth A., Denys the Areopagite, Continuum, London–New York 1989.
• Manikowski M., Pierwsza Zasada, świat stworzony i drogi poznania. Pseudo-Dionizy Areopagita – jego filozofia i teologia, Aureus, Kraków 2006.
• Meyendorff J., Teologia bizantyjska. Historia i doktryna, przeł. J. Prokopiuk, WUJ, Kraków 2007.
• Perczel I., Pseudo-Dionysius the Areopagite and the Pseudo-Dormition of the Holy Virgin, „Le Muséon” 2002, vol. 125, s. 55–97.
• Perczel I., The Christology of Pseudo-Dionysius the Areopagite: The Fourth Letter in Its Indirect and Direct Traditions, „Le Museon” 2004, vol. 117, s. 409–446.
• Rorem P., Pseudo-Dionysius. A Commentary on the Texts and Introduction to Their Influence, Oxford University Press, New York – Oxford 1993.
• Rorem P., Lamoreaux J.C., John of Scythopolis and the Dionysian Corpus. Annotating the Areopagite, Clarendon Press, Oxford 1998.
• Stang Ch.M., Apophasis and Pseudonymity in Dionysius the Areopagite: “No longer I”, Oxford University Press, New York 2012.
• Sikora P., Logos niepojęty. Teza „Jezus jako pełnia objawienia” w perspektywie teologii apofatycznej. Analiza filozoficzna, rozdz. III, Universitas, Kraków 2010.
• Stępień T., Hierarchia niebiańska jako wzór idealnej społeczności. Polityczny aspekt myśli Pseudo-Dionizego Areopagity, „Warszawskie Studia Teologiczne” 2014, t. 27, z. 1, s. 161–170.
• Stiglmayr J., Das Aufkommen der Pseudo-Dionysischen Schriften und ihr Eindringen in die christliche Literatur bis zum Lateranconcil 649, zamieszczoną w „Jahresbericht des öffentlichen Privetgymnasiums an der Stella Matutina zu Feldkirch“ 4 (1895), s. 3–96.
• Stiglmayr J., Der Neuplatoniker Proklos als Vorlage des sog. Dionysius Areopagita in der Lehre vom Übel, „Historisches Jahrbuch“ 16 (1895), s. 253–273, 721–748.
• Świtkiewicz-Blandzi A., Pseudo-Dionizy a Grzegorz Palamas. Bizantyjska synteza wschodniej patrystyki, Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, Warszawa 2018.
• Tichy R., Ukryte Oblicze. O mistyce i mesjanizmie, Flos Carmeli, Poznań 2013.