Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2020 | XXII/3 | 73–90

Article title

Real and quasi-heortonyms as contextualized and conceptualized intercultural names

Title variants

PL
Heortonimy właściwe i quasi-heortonimy jako kontekstualizowane i konceptualizowane nazwy interkulturowe

Languages of publication

EN

Abstracts

EN
The paper develops an onomastic-cognitive study of heortonyms (feast names) as special chrematonymic units which, functioning like ideonyms identifying socio-cultural initiatives, transfer contextual and conceptual content related to the object of their denomination, i.e. the semantic message encoded in them. It is proposed to classify heortonyms as names of recurrent or occasional events commemorating or drawing attention to a specific idea from the circle of non-material culture. Heortonyms are monorematic, or more often polyrematic proper names used to conceptualize feasts related to religion, and similarly qualified dedications of days in the calendar, inspired by secular or parareligious culture. Hence, the classification categorizes the studied phenomenon into two groups: “usual/real heortonymy”, falling within the scope of typical religious onymy, and “quasi-heortonymy”, whose objects function in line with the communicative principle of associative evocation based on the (para)religious formula and the pattern of social campaigns. The analysis of these two types of heortonyms has an intercultural character, assuming that both real and quasi-heortonyms belong simultaneously to various cultures and have the potential to penetrate other cultural areas, depending on the context, entering religious, ideological, social, commercial and creative-media-related discourse. The discussion and conclusions are results of a cognitive analysis of Polish and English real and quasi-heortonymic units derived from data recorded in religious and secular calendars of global culture, mostly related to Western civilization. The research has an added value presenting an onomastic- terminological opinion on the definition and the scope as well as on the correlation of heortonyms with other structures of ideative chrematonymy or chrononymy.
PL
Artykuł przedstawia onomastyczno-kognitywne studium heortonimów (nazw świąt) jako specyficznych jednostek chrematonimicznych, które funkcjonując na zasadzie ideonimów identyfikujących inicjatywy socjo-kulturowe, przenoszą kontekstualne i konceptualne treści odnoszone do obiektu nominacji, tj. kodowany przez nie przekaz semantyczny. Proponowane jest ujęcie klasyfikujące heortonimy jako nazwy cyklicznych lub rzadziej okazjonalnych wydarzeń, które upamiętniają lub zwracają uwagę na kontekstualizowaną ideę z kręgu kultury niematerialnej. Są to monorematyczne bądź, częściej, polirematyczne propria, służące do konceptualizacji świąt motywowanych religijnie oraz podobnie kwalifikowanych dedykacji dni w kalendarzu, inspirowanych kulturą świecką lub parareligijną. Stąd wyodrębnienie „heortonimii właściwej”, wchodzącej w zakres onimi religijnej oraz „quasi-heortonimii”, której obiekty funkcjonują w komunikacji na zasadzie asocjatywnego przywołania wzorowanego na formule religijnej i modelu kampanii społecznych. Analiza obydwu typów heortonimicznych ma charakter interkulturowy, przy założeniu, że zarówno heortonimy właściwe, jak i quasi-heortonimy należą jednocześnie do wielu kultur i mają potencjał przenikania do nowych kręgów kulturowych, stanowiąc, w zależności od kontekstu, element dyskursu religijnego, ideologicznego, społecznego, ale także komercyjnego oraz kreatywno-medialnego. Wysunięte wnioski oparte są na badaniu głównie angielsko- i polskojęzycznego korpusu, pochodzącego z danych rejestrowanych w kalendarzach religijnych oraz świeckich kultury globalnej, w przeważającej części związanej z cywilizacją zachodnią. Studium ma też wartość dodaną w postaci opinii onomastyczno- -terminologicznej dotyczącej definicji i zakresu heortonimii oraz zestawienia heortonimii właściwej i quasi-heortonimii z podobnie funkcjonującymi strukturami chrematonimii ideacyjnej oraz chrononimii.

Year

Issue

Pages

73–90

Physical description

Contributors

  • Uniwersytet Łódzki

References

  • Breza E. (1993): Pojęcie heortonimii i jej przedmiot badawczy. [In:] Onomastyka literacka. M. Biolik (ed.). Olsztyn, pp. 371−377.
  • Breza E. (2008): Nazwy związane z okresem wielkanocnym. „Język – Szkoła – Religia” 3, pp. 21−25.
  • Caruso E. (2013): Le denominazioni delle fiere e delle sagre nell’area della provincia di Torino. [In:] Name and Naming. Proceedings of the Second Conference on Onomastics. Onomastics in Contemporary Public Space. Baia Mare, May 9−11, 2013. O. Felecan (ed.). Cluj-Napoca, pp. 991−999.
  • Czopek-Kopciuch B. (2011): Geographical Names Deriving from Saints’ Names (Patrocinia) in Poland. „Onomastica Uralica” 8, pp. 227−245.
  • Gałkowski A. (2010): Nazwy własne o podłożu religijnym w przestrzeni społeczno-kulturowej Polski i Włoch. [In:] Nazwy własne a społeczeństwo. T. 2. R. Łobodzińska (ed.). Łask, pp. 567−581.
  • Gałkowski A. (2011): Chrematonimy w funkcji kulturowo-użytkowej. Onomastyczne studium porównawcze na materiale polskim, włoskim, francuskim. Łódź.
  • Gałkowski A. (2017): Imię Maria w onimii włoskiej. „Onomastica” LXI/2, pp. 37−48.
  • Gałkowski A. (2018): Definicja i zakres chrematonimii. „Folia onomastica Croatica” 27, pp. 1–14.
  • Gałkowski A. (2019a): Development of International Works on Onomastic Terminology: Review of Slavic Approaches. „Annales Universitatis Maria Curie-Skłodowska. Lublin – Polonia. Sectio FF” XXXVII/1, pp. 61−81.
  • Gałkowski A. (2019b): Sulle denominazioni delle sagre gastronomiche in Italia. „Rivista Italiana di Onomastica” XXV/1, pp. 188−196.
  • Kellner H. (2019): Heortology: A History of the Christian Festivals from Their Origin to the Present Day. London.
  • Kołesnyk N. (2018): Назви релігійних свят як невід’ємний складник української народнопісенної онімії. „Studia Ucrainica Varsoviensia” 6, pp. 111−128.
  • Nowakowska A. (2010): Frazeologia a onomastyka, czyli frazeologia nazwoznawcza i onomastyka frazeologiczna. [In:] Nazwy własne a społeczeństwo. T. 1. R. Łobodzińska (ed.). Łask, pp. 97−106.
  • Onomastics between sacred and prophane (2018). O. Felecan (ed.). Wilmington-DE.
  • Ritual Abuse and Mind Control: The Manipulation of Attachment Needs (2018). O. Badouk- Epstein, J. Schwartz, R. Wingfield Schwartz (eds.). New York – NY.
  • Riva G. (1978): Sagre e feste popolari italiane. Milano.
  • Ruzza A. (2012): Le 100 feste del gusto. Guida alle sagre e fiere dei prodotti tipici. Milano.
  • Saffioti T. (2009): Le feste popolari italiane. Giostre, cavalcate, sagre, processioni, palii, veglie, corse, regate, carnevali. Milano.
  • Satta M. M. (2007): Le feste: teorie e interpretazioni. Roma.
  • Sieradzki A., Borowiak P. (2015): Heortonimy łacińskie i polskie w siedemnastowiecznych dokumentach sądowych Pobiedzisk (prolegomena badawcze). [In:] Funkcje nazw własnych w kulturze i komunikacji. I. Sarnowska-Giefing, M. Balowski, M. Graf (eds). Poznań, pp. 63−74.
  • Slíz M. (2018): The legal deficiency of publishing calendars and the problems caused by calendars and dictionaries of given names based on lay idea in Hungary. „Onomastica Uralica” 10, pp. 309−315.
  • Štěpán P. (2011): Patrocinity Settlement Names in the Czech Republic and Slovakia. „Onomastica Uralica” 8, pp. 207−225.
  • Tóth V. (2019): Sacred and Profane in Toponyms: Settlement Names Formed from Patrociny and Personal Names in Hungarian. [In:] Onomastic between Sacred and Profane. O. Felecan (ed.). Wilmington – DE, pp. 229−249.
  • Walczak-Mikołajczakowa M., Sieradzki A. (2017): Nazwy katolickich świąt maryjnych w „Kalendarzu św. św. Cyryla i Metodego” (Календаръ Св. Св. Кирилъ и Методий). „Język. Religia. Tożsamość” 17/1, pp. 63–73.
  • Бочарова И. (2011): Геортоніми як темпоральні синтаксеми. [In:] Система і струк- тура східнослов’янських мов. Збірник наукових праць. Випуск 3. В. І. Гончаров та ін. (ред.). Київ, pp. 3–9.
  • Бочарова И. (2016): Названия религиозных праздников в языковой картине мира и принцип их структурной организации как лексической парадигмы. [In:] Язык и литература в к онтексте межкультурной коммуникации. Материалы научной конференции. Г. К. Хачатрян и др. (ред.). Ереван, pp. 53−59.
  • Воробьёва И. А., Шпигун Я. (2018): Структурные характеристики геортонимов английского языка. „Казанский вестник молодых ученых. Педагогические науки. Теоретические и практические вопросы современной лингвистики” 4 (7), 2, pp. 14−16.
  • Иванова И. А. (2018): Именования религиозного праздника Рождество Пресвятой Богородицы в русском и п ольском я зыках. „Актуальные вопросы современной филологии и журналистики” 28/1, pp. 80−84.
  • Подольская Н. В., (1988): Словарь русской ономастической терминологии. Изд. 2-е (oтв. ред. А. В. Суперанская). Москвa.
  • Старикова Г. Н. (2016): Названия русинских праздников как свидетельство языковой и этнокультурной специфичности Народа. „Русин” 3 (45), pp. 146−161.
  • Чеснокова П. (2006): Названия праздников как объект исследования. [In:] Ономастика поволжья. Ufa, pp. 106−109.
  • Чеснокова П. (2011): Геортонимы: тенденции развития, сферы влияния. „Известия ВГПУ” 2 (56), pp. 46–50.
  • Чеснокова П. (2012): Лингвокультурологические особенности чешских и русских на- званий праздников. Диссертация на соискание ученой степени кандидата фило- логических наук. Волгоград.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.mhp-9e16d686-e64f-4aa9-8474-c7df335046c0
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.