PL
Osoby słyszące mające G/głuchych rodziców (CODA, ang. child of deaf adult) nabywają równolegle dwa języki: język migowy – dzięki swoim G/głuchym rodzicom oraz język foniczny (mówiony) – poprzez kontakt z osobami słyszącymi. Istotny dla dwujęzyczności CODA jest fakt, że obejmuje ona języki o innym statusie: język dziedzictwa, czyli język migowy, który jest używany przez społeczność osób G/głuchych oraz język foniczny, czyli oficjalny język kraju wykorzystywany przez większość społeczeństwa. Celem przeprowadzonych analiz było opisanie specyfiki doświadczeń językowych dorosłych CODA w trzech obszarach: przyswajania języków, kompetencji językowych oraz pośredniczenia językowego. Zebrano dane dotyczące dwóch języków: polskiego języka migowego (PJM) oraz języka polskiego (fonicznego), wykorzystując do tego Kwestionariusz językowy dla słyszącego dziecka G/głuchych rodziców. Otrzymane wyniki wskazują, że PJM nie został zdominowany przez język polski; wprost przeciwnie, PJM jest istotny w komunikacji dorosłych CODA. Znaczenie PJM-u wyraża się poprzez takie wskaźniki jak: wczesne nabycie tego języka, wysoka kompetencja, codzienne używanie oraz długotrwałe pośredniczenie językowe. Zaprezentowane wyniki dotyczą specyficznie rekrutowanej grupy osób, przez co uogólnienia na całą populację CODA nie są w pełni możliwe bez dalszych badań.
EN
Hearing individuals of D/deaf parents (CODA, child of D/deaf adult) simultaneously acquire two languages: a sign language from their D/deaf parents and a spoken language through contact with hearing individuals. It is important for CODAs’ bilingualism that it concerns two languages with a different status: a heritage language, namely a sign language used by D/deaf community members, and a spoken language, an official language of the country used by the majority. The aim of the undertaken analysis was to describe the specificity of CODAs’ language experience in three domains: language acquisition, language skills and language mediation experience. The data collected concerned two languages: Polish Sign Language (PJM, polski język migowy) and Polish (spoken language); the Language Questionnaire for CODA was used. The results showed that PJM has not been dominated by Polish (spoken language); on the contrary, PJM is important for CODAs’ communication, and its significance is expressed by the following factors: early acquisition, high competence, daily usage, and long-term mediation experience. The conclusions apply to a specifically recruited group of participants who took part in the project on CODAs’ bilingualism and, for this reason, further investigation is needed to formulate general conclusions on CODAs population.