Uczył słowem – pismami – życiem. Sługa Boży ks. Wincenty Granat (1900–1979)

• Authors: Szumił Halina Irena

Title variants

EN

He taught by his word – letters – life. Servant of God, Rev. Wincenty Granat (1900–1979)

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Wincenty Granat urodził się 1 kwietnia 1900 roku w Ćmielowie k. Ostrowca Świętokrzyskiego. Szkołę średnią (1914–1918) i studia seminaryjne (1918–1923) ukończył w Sandomierzu. W 1923 roku podjął studia na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Po roku studiów, 24 sierpnia 1924 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze w Sandomierzu. W 1925 roku uzyskał stopień doktora filozofii, a w 1928 roku – doktora teologii. Po powrocie do kraju pełnił funkcję prefekta szkół powszechnych (1928–1929) oraz średnich (1930–1933) w Radomiu. W 1933 roku został wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Od 1952 roku podjął pracę w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, początkowo jako zastępca profesora, a następnie jako docent (1956–1960) i profesor (1961–1970). W 1965 roku został rektorem KUL; w 1970 roku zrezygnował z funkcji rektora KUL, przeniósł się do Opola Lubelskiego. W 1977 roku powrócił do Sandomierza, gdzie zmarł w opinii świętości 11 grudnia 1979 roku. Żył prawdą w miłości. Dnia 12 czerwca 1995 roku Kościół sandomierski rozpoczął dochodzenie kanonizacyjne ks. Wincentego Granata, który żył prawdą w miłości. Sesja kończąca proces na etapie diecezjalnym odbyła się 9 października 2018 roku w kościele pw. Świętego Michała Archanioła w Sandomierzu. W dniu 3 listopada 2018 roku dokumenty procesowe sługi Bożego zostały przekazane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.

EN

Wincenty Granat was born on April 1, 1900 in Ćmielów near Ostrowiec Świętokrzyski. He graduated from high school (1914–1918) and seminary (1918–1923) in Sandomierz. In 1923, he studied at the Gregorian University in Rome. After a year of studies, on August 24, 1924, he was ordained a priest in the cathedral in Sandomierz. In 1925 he obtained the degree of doctor of philosophy and in 1928 the degree of doctor of theology. After returning to Poland, he worked as a prefect of primary schools (1928–1929) and secondary schools (1930–1933) in Radom. In 1933 he became a lecturer at the Major Seminary in Sandomierz. In 1952, he started working at the Catholic University of Lublin, initially as a deputy professor, then as a docent (1956–1960) and professor (1961–1970). In 1965 he became the rector of the Catholic University of Lublin; in 1970 he resigned from the post of rector of this catholic university and moved to Opole Lubelskie. In 1977 he returned to Sandomierz, where he died in the opinion of sanctity on December 11, 1979. He lived truth in love. On June 12, 1995, the Sandomierz Church began the canonization investigation of Rev. Wincenty Granat, who lived true in love. The session closing the process at the diocesan stage was held on October 9, 2018 in the church of Saint Michael the Archangel in Sandomierz. On November 3, 2018, the trial documents of the Servant of God were transferred to the Congregation for the Causes of Saints in Rome.

Keywords

PL

ks. Wincenty Granat (1900–1979); teolog; rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1965–1970); doctor humanus; sługa Boży

EN

Rev. Wincenty Granat (1900–1979)theologian; rector of the Catholic University of Lublin (1965–1970); Doctor Humanus; servant of God

• Publisher: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
• Journal: Polonia Sacra
• Year: 2019
• Volume: 23
• Issue: 4(58)
• Pages: 65-86

Contributors

author

Szumił Halina Irena

• Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

References

• Bazydło J., Ksiądz Wincenty Granat opiekun młodzieży akademickiej, w: Pasjonat miłości Boga i człowieka. Sługa Boży ks. Wincenty Granat, red. Z. Janiec, Sandomierz 2015, s. 21–38.
• Brzeziński M., L’uomo come pubto d’incontro tra antropologia e teologia, alle fonti del personalismo cristano di Wincenty Granat (1900–1979), Romae 2005.
• Być jak pochodnia… „Humanitas” sługi Bożego ks. Wincentego Granata. Materiały z sesji, Sandomierz, 10 XII 2011 roku, red. Z. Janiec, Sandomierz 2012.
• Chrost S., Pedagogiczne implikacje humanizmu personalistycznego Wincentego Granata, „Paedagogia Christiana” (2015) nr 1 (35), s. 181–199.
• Czajkowska E. M., Wychowawcza wartość Mszy świętej w nauczaniu sługi Bożego ks. Wincentego Granata, „Studia Sandomierskie” 13 (2006) z. 4, s. 35–56 (Summary).
• Dla Boga i Kościoła. Sługa Boży ks. Wincenty Granat – świadectwa, oprac. H. I. Szumił, Sandomierz 2012.
• Doctor humanus. Materiały z sympozjum w 20. rocznicę śmierci ks. Wincentego Granata profesora i rektora KUL, red. H. I. Szumił, Sandomierz 2000.
• Frydrych D., W prawdzie i miłości ku człowiekowi i Bogu w Jezusie Chrystusie (Curriculum vitae ks. prof. Wincentego Granata), „Roczniki Teologiczne” 52 (2005) z. 2, s. 123–131.
• Gałązka W., Rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego ks. Wincentego Granata, „Kronika Diecezji Sandomierskiej” 88 (1995), s. 172–187.
• Hryniewicz W., Doctor humanus. Teologiczne horyzonty ks. profesora Wincentego Granata (1900–1979), „Znak” 3 (1980), s. 586–602.
• Hryniewicz W., Teolog osoby ludzkiej. Refleksje nad teologicznym dziełem księdza profesora Wincentego Granata (1900–1979), „Ateneum Kapłańskie” 95 (1980) nr 72, s. 424–433.
• Hryniewicz W., Nossol A., Profesor Wincenty Granat, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 19 (1972) z. 2, s. 5–9.
• Jego świadectwo trwa… Wokół sesji poświęconej życiu i myśli sługi Bożego ks. Wincentego Granata, red. Z. Janiec, Sandomierz 2011.
• Kociński A., Takim go zapamiętałem, w: Chrześcijanie, red. B. Bejze, t. 11, Warszawa 1983, s. 112–113.
• Kosche M., Wincenty Granat, w: Święci z KUL-u, red. K. Guzowski, G. Barth, Lublin 2015, s. 83–104.
• Kowalczyk S., Z problematyki antropologii personalistycznej, Lublin 2014, s. 63–73 (Światopogląd personalistyczny w ujęciu ks. Wincentego Granata), s. 137–146 (Idea wolności w personalizmie ks. Wincentego Granata).
• Krasiński J., Akwinata Sandomierski. Ks. prof. Wincenty Granat w 30 lat po śmierci, „Kronika Diecezji Sandomierskiej” 103 (2010) nr 3–4, s. 241–249.
• Krasiński J. Sługa Boży ks. Wincenty Granat – nauczyciel radomski i profesor sandomiersko-lubelski, „Kronika Diecezji Radomskiej” 20 (2011) nr 4 (80), s. 417–425.
• Ksiądz Profesor Wincenty Granat (1900–1979), „Studia Sandomierskie” 2 (1981), [wyd.] 1982, s. 5–196.
• Ksiądz Wincenty Granat, Rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego – kandydat do chwały ołtarzy, red. Z. Janiec, M. Tkaczyk, H. I. Szumił, Lublin 2017.
• Marcinkiewicz E., Człowiek wielkiej dobroci, w: Chrześcijanie, red. B. Bejze, t. 11, Warszawa 1983, s. 123–124.
• Narecki Z., Ks. Wincenty Granat sługa Bożej mądrości i dobroci. Świadectwo, „Kronika Diecezji Sandomierskiej” 109 (2016), s. 775–782.
• Nossol A., Wincenty Granat. Święty paradoks Wincenty Granat. Święty paradoks, w: Leksykon wielkich teologów XX/XXI wieku, red. J. Majewski i J. Makowski, t. 3, Warszawa 2006, s. 129–139.
• Pałubska Z., Nadprzyrodzone poznanie Boga w myśli teologicznej ks. Wincentego Granata, red. J. Misiurek, J. M. Popławski, Lublin 2002, s. 257–278 (Homo Orans, 3).
• Pałubska Z., W obecności Boga. Duchowość w życiu i nauczaniu ks. Wincentego Granata, Lublin 2005.
• Pasjonat miłości Boga i człowieka. Sługa Boży ks. Wincenty Granat, red. Z. Janiec, Sandomierz 2015.
• Pozostał w nas żywy. Kontakty Sługi Bożego ks. Wincentego Granata ze Zgromadzeniem Sióstr Służek NMP Niepokalanej, oprac. H. I. Szumił, Sandomierz 2005.
• Puchała M., Kulturotwórczy wymiar chrześcijaństwa jako motyw jego wiarygodności (Wincenty Granat), przedmowa M. Rusecki, Poznań 2002.
• Sakowicz E., Pedagogia życia Sługi Bożego ks. Wincentego Granat (1900–1979) – rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w: Nauczyciele. Szkice portretów uczonych i nauczycieli, red. A. Królikowska, J. Falkowska, Kraków 2018, s. 57–73.
• Słomka W., Błogosławieni – czyli szczęśliwi. Sługa Boży ks. Wincenty Granat w tle błogosławieństw ewangelicznych, Sandomierz 2013.
• Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Ks. Wincenty Granat – świadek wiary. Materiały z sesji poświęconej Słudze Bożemu w 33. rocznicę śmierci, Sandomierz, 11 grudnia 2012 roku, red. Z. Janiec, Sandomierz 2013.
• Sygnet S., Człowiek nauki i wiary, w: Chrześcijanie. Życie i duchowość wybitnych osobowości polskiego katolicyzmu, t. 11, red. B. Bejze, Warszawa 1983, s. 44–46.
• Szumił H. I., Bibliografia podmiotowa i przedmiotowa ks. prof. dra Wincentego Granata, „Studia Sandomierskie” 1 (1980), s. 366–386.
• Szumił H. I., „Był człowiek posłany…”. Kalendarium życia i wydarzeń sługi Bożego ks. Wincentego Granata, Sandomierz 2019.
• Szumił H. I., Człowiek wiary. Sługa Boży ks. Wincenty Granat, Sandomierz 2013.
• Szumił H. I., Deo et Ecclesiae. Życie i działalność ks. Wincentego Granata, Opole 1993.
• Szumił H. I., Działalność sługi Bożego ks. Wincentego Granata na terenie Radomia w latach 1928–1933, 1938–1939, „Kronika Diecezji Radomskiej” 7 (1998) nr 3–4 (27–28), s. 275–294.
• Szumił H. I., Ksiądz Wincenty Granat nauczyciel chrześcijańskiej doktryny i jej realizator (1900–1979), w: Chrześcijanie, t. 11, red. B. Bejze, Warszawa 1983, s. 9–193.
• Szumił H. I., Otwarty na Boga i człowieka. Sługa Boży ks. Wincenty Granat, rektor KUL, Sandomierz 2011.
• Szumił H. I., Profesor i Mistrz. Sługa Boży ks. Wincenty Granat, Lublin 2017.
• Szumił H. I. Przez Prawdę do miłości. Sługa Boży ks. Wincenty Granat (1900–1979), Sandomierz 2010.
• Szumił H. I., Sesja okolicznościowa Katedry Personalizmu Chrześcijańskiego KUL. Sługa Boży ks. Wincenty Granat (1900–1979) rektor KUL, „Studia Sandomierskie” 13 (2006) z. 2, s. 150–164.
• Szumił H. I., Słudzy Boży. O przyjaźni bpa Piotra Gołębiowskiego i ks. Wincentego Granata, Sandomierz 2011.
• Szumił H. I., Sługa Boży ksiądz Wincenty Granat (1900–1979), w: W trosce o trzeźwość Narodu. Sylwetki najwybitniejszych działaczy trzeźwościowych XIX i XX wieku oraz antologia ich pism, red. M. P. Romaniuk, t. 3, Warszawa 2000, s. 133–172, 409 (Bibliografia podmiotowa), s. 420–422 (Bibliografia przedmiotowa).
• Szumił H. I., Żył, jak wierzył i nauczał. Sługa Boży ks. Wincenty Granat (1900–1979), w: Święci są wśród nas, red. G. Bartoszewski, Warszawa 2012, s. 183–216.
• Tajemnica człowieka. Wokół osoby i myśli ks. Wincentego Granata, red. Cz. Bartnik i in., Lublin 1985.
• Veritatem facientes in caritate. Sługa Boży Ksiądz Profesor Wincenty Granat 1900–1979, wybór i oprac. H. I. Szumił, Sandomierz 1999.
• Wierna R., Światopogląd podstawą teorii wychowawczych w ujęciu Sługi Bożego ks. Wincentego Granata, „Ateneum Kapłańskie” 173 (2019) z. 1 (662), s. 145–152.
• Wokół osoby i myśli ks. Wincentego Granata. In memoriam Doctoris Humani decennio obitus (1900–1979), „Studia Sandomierskie” 5 (1985–1989), [wyd. 1992], s. 153–232.
• Wrzeszcz M., „Młodzieży bitej i krzywdzonej nie mogę opuścić”. Ksiądz Rektor Wincenty Granat – obrońca prześladowanych studentów, w: Być jak pochodnia…. „Humanitas” sługi Bożego ks. Wincentego Granata. Materiały z sesji, Sandomierz, 10 XII 2011 r., red. Z. Janiec, Sandomierz 2012, s. 95–112.
• Współczesny fenomen osoby. W kręgu myśli personalistycznej Wincentego Granata, red. K. Guzowski, G. Barth, Lublin 2011.
• „Żyć prawdą w miłości”. Sympozjum z okazji 25 rocznicy śmierci ks. profesora Wincentego Granata, „Roczniki Teologiczne” 52 (2005) z. 2, s. 111–168.
• Żył prawdą w miłości. Sługa Boży ksiądz profesor Wincenty Granat (1900–1979), rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, red. A. Kończak, Sandomierz 1997.

Identifiers

DOI

10.15633/ps.3506