Reinforcing Place Attachment Through its Disruption: An Ethnographic Example from the Solidarita Housing Estate in Prague

• Authors: Tereza Hodúlová

Title variants

PL

Wzmacnianie więzi z miejscem poprzez jej przekształcenie: etnograficzna analiza osiedla Solidarita w Pradze

Abstracts

PL

Osiedle Solidarita zostało wzniesione w latach 1946-1951 jako jedno z pierwszych powojennych osiedli w Pradze. Architekci, inspirowani skandynawskimi standardami urbanistycznymi, zaprojektowali je jako eksperyment, który łączył innowacyjne strategie urbanistyczne, nowe technologie, zasady mieszkalnictwa zbiorowego z finansowaniem społecznym. W pierwotnym kształcie osiedla uwidacznia się też wpływ ideologii socjalizmu państwowego, opierającego się na centralnie planowanym systemie ekonomicznym oraz własności społecznej. W chwili swego powstania Solidarita miała być miejscem oddziałującym na mieszkańców poprzez swą formę przestrzenną oraz samowystarczalność, co miało przyczyniać się do rozwoju więzi sąsiedzkich oraz związania się mieszkańców z miejscem. Wydarzenia po 1989 roku, którym towarzyszyły procesy prywatyzacji i komercjalizacji, stały się powodem stopniowej transformacji społeczno-przestrzennych cech sąsiedztwa. Niektóre z pierwotnych elementów osiedla utraciły swoją funkcję, co wraz z postępującą indywidualizacją przyczyniło się do osłabienia wspólnotowego charakteru osiedla. W artykule oparto się na teoretycznej koncepcji przywiązania do miejsca (place attachment) oraz społecznego tworzenia miejsca (social production of space). Celem artykułu jest sprawdzenie, czy i w jaki sposób mieszkańcy Solidarity są związani z miejscem i jak owo przywiązanie do miejsca ulega re/konceptualizacji w kontekście postsocjalistycznej, społeczno-przestrzennej transformacji osiedla.

EN

The Solidarita housing estate was built during the years 1946–1951 as one of the first post-war housing estates in Prague, former Czechoslovakia. Inspired by Scandinavian urban standards, architects designed Solidarita as an urban architectural experiment that combined innovative urban strategies, new technologies, collective approach, and cooperative financing. The socio-spatial structure of Solidarita was influenced by the ideology of socialism – the production of an egalitarian society through a centrally planned economy and collective ownership. As a result, the estate was self-sufficient and conducive to neighborly meetings, and it strengthened their relations through its form. The political transformation, commercialization, and privatization in the 1990s caused a gradual change of the socio-spatial image of the neighborhood. Some elements of the housing complex started to lose their original function and the community character of Solidarita could be jeopardized. Using the theoretical concept of place attachment and the concept of social production of place, the aim of this paper is to show how residents of the Solidarita housing estate in Prague are attached to the place of their home and neighborhood and how this attachment is reconceptualized through the post-socialist socio-spatial changes of the place.

Keywords

PL

miasto postsocjalistyczne; przynależność do miejsca; sąsiedztwo; transformacja miasta

EN

neighborhood; place; place attachment; Space; urban transformation

• Publisher: Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk
• Journal: Colloquia Humanistica
• Year: 2021
• Issue: 10
• Pages: 1-19

Dates

published

2021

Contributors

author

Tereza Hodúlová

• Univerzita Karlova [Charles University], Prague

References

• Altman, I., & Low, S. (Eds.). (1992). Place attachment. Springer. https://doi. org/10.1007/978-1-4684-8753-4
• Barker, C. (2004). The Sage dictionary of cultural studies. Sage.
• Brown, B. B., & Perkins, D. D. (1992). Disruptions in place attachment. In
• I. Altman & S. Low (Eds.), Place attachment (pp. 279–304). Springer. https://doi.org/10.1007/978-1-4684-8753-4_13
• Edelstein, M. R. (2018). Contaminated communities: Coping with residential toxic exposure. Routledge.
• Fassin, D. (2013). Why ethnography matters: On anthropology and its publics. Cultural Anthropology, 28(4), 621–646. https://doi.org/10.1111/cuan.12030
• Giuliani, M. V. (2003). Theory of attachment and place attachment. In M. Bonnes, T. Lee, & M. Bonaiuto (Eds.), Psychological theories for environmental issues (pp. 137–170). Ashgate.
• Hammersley, M., & Atkinson, P. (2007). Ethnography: Principles in practice. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315146027
• Hirsch, E. (1995). Landscape: Between place and space. In E. Hirsch & M.
• O ’Hanlon, The anthropology of landscape: Perspectives on place and space (pp. 1–30). Clarendon Press.
• Holubová, P., Kafková, T., Kemr, L., & Suchý, J. (2012). Sídliště Solidarita: Praha 10 – Strašnice [Seminar assignment]. České vysoké učení technické, Praha.
• Lefebvre, H. (1987). The everyday and everydayness (C. Levich, Trans.). Yale French Studies, 1987(73), 7–11. https://doi.org/10.2307/2930193
• Lefebvre, H. (1991). The production of space (D. Nicholson-Smith, Trans.). Blackwell.
• Lewicka, M. (2008). Place attachment, place identity, and place memory: Restoring the forgotten city past. Journal of Environmental Psychology, 28(3), 209–231. https://doi.org/10.1016/j.jenvp.2008.02.001
• Lewicka, M. (2011). Place attachment: How far have we come in the last 40 years? Journal of Environmental Psychology, 31(3), 207–230. https://doi.org/10.1016/j. jenvp.2010.10.001
• Low, S. (2009). Towards an anthropological theory of space and place. Semiotica, 2009(175). https://doi.org/10.1515/semi.2009.041
• Low, S. (2016). Spatializing culture: The ethnography of space and place. Taylor & Francis. https://doi.org/10.4324/9781315671277
• Manzo, L. C. (2020). Exploring the shadow side. In L. C. Manzo & P. Devine-Wright (Eds.), Place attachment: Advances in theory, methods and applications (2nd ed., pp. 178–190). Routledge.h ttps://doi.org/10.4324/9780429274442
• Manzo, L. C., & Devine-Wright, P. (Eds.). (2020). Place attachment: Advances in theory, methods and applications (2nd ed.). Routledge. https://doi. org/10.4324/9780429274442
• Manzo, L. C., & Perkins, D. D. (2006). Finding common ground: The importance of place attachment to community participation and planning. Journal of Planning Literature, 20(4), 335-350. https://doi.org/10.1177/0885412205286160
• Ouředníček, M. (2003). Suburbanizace Prahy: The suburbanisation. Sociologicky časopis, 39(2), 235–253. https://doi.org/10.13060/00380288.2003.39.2.06
• Ruoppila, S. (2004). Processes of residential differentiation in socialist cities: Literature review on the cases of Budapest, Prague, Tallinn and Warsaw. European Journal of Spatial Development, 2004(9).
• Špačková, P., Pospíšilová, L., & Ouředníček, M. (2016). The long-term development of socio-spatial differentiation in socialist and post-socialist Prague. Sociologický časopis / Czech Sociological Review, 52(6), 821–860. https://doi.org/10.13060/00380288.2016.52.6.288
• Špičáková, B., & Janečková, M. (2014). Sídliště Solidarita. Archiv výtvarného umění.
• Tournois, L., & Rollero, C. (2020). Should I stay or should I go? Exploring the influence of individual factors on attachment, identity and commitment in a post-socialist city. Cities, 102, Article 102740. https://doi.org/10.1016/j.cities.2020.102740
• Zarecor, K. (2011). Manufacturing a socialist modernity: Housing in Czechoslovakia, 1945–1960. University of Pittsburgh Press. https://doi.org/10.2307/j.ctt7zw847

Identifiers

DOI

10.11649/ch.2607

Biblioteka Nauki

31339666