PL
Wiedza naukowa to podstawowe narzędzie pracy antropologa. Są jednak miejsca, nawet w obszarze poczynań profesjonalnych, kiedy sięgamy do wiedzy potocznej. Staram się penetrować te zakątki, głównie jednak w przestrzeni muzeum. Odwołując się do literatury, wskazuję źródła myślenia potocznego i zakresy jego współistnienia z wiedzą akademicką. Zwracam też uwagę na miejsca gdzie wiedza „oddolna” jest i była zawsze obecna: kulturę ludową, kulturę masową, kulturę życia codziennego.Myślenie tego rodzaju to wielki bagaż doświadczenia osobistego. Stąd w kilku miejscach uprawiam autoetnografię; sięgam do swych wspomnień z życia przedakademickiego. Moje rozważania dotyczą również kondycji samej antropologii. Zastanawiam się czy przypisane naszej dyscyplinie obserwacje i diagnozy obserwowane poza sferą nauki („praktyki ludowe”), można uznać za „ludową etnografię”.