PL
Międzynarodowa Organizacja do spraw Uchodźców (IRO) działała w latach 1947– 1951 jako wyspecjalizowana agencja ONZ. Praca IRO była kontynuacją akcji humanitarnych organizowanych wcześniej na rzecz przesiedleńców (DP, dipisi) i uchodźców przez UNRRA i IGCR. Celem artykułu jest analiza polityki przesiedleńczej IRO jako wyznacznika nowego podejścia społeczności międzynarodowej do postępowania z przesiedleńcami i uchodźcami na przykładzie osób tych kategorii z Polski, którzy stanowili największą grupę narodową objętą opieką IRO w Europie.
EN
The International Refugee Organisation operated between 1947 and 1951 as a UN specialised agency. The IRO’s work was a continuation of the humanitarian actions previously organised for displaced persons (DPs) and refugees by UNRRA and the IGCR. This paper aims to analyse the resettlement policy of the IRO as indicative of the international community’s new approach to handling DPs and refugees, on the example of DPs and refugees from Poland, who constituted the largest national group under IRO care in Europe.