EN
In this article I present the educational dimension of work on the example of three Christian philosophers – Cardinal Stefan Wyszyński, Karol Wojtyła (later Pope John Paul II) and Józef Tischner. Each of them emphasized the role of work as a factor determining upbringing, but also each of them presented work and the system of upbringing connected with it from a different perspective. All these points of view, however, focused on man perceived through the prism of God’s creation. Man, for whom work stood in the row of virtues, just as laziness stood in the row of sins. In the text I prove that the educational function of work, seen in the context of virtues, for Cardinal Wyszyński it was presented in the optic of love, for John Paul II in the space of faith, while Joseph Tischner preached it with a message of hope.
PL
W artykule przedstawiam wychowawczy wymiar pracy na przykładzie twórczości trzech polskich filozofów chrześcijańskich – kardynała Stefana Wyszyńskiego, Karola Wojtyły (późniejszego papieża Jana Pawła II) i Józefa Tischnera. Każdy z nich uwypuklał rolę pracy, jako czynnika determinującego wychowanie, ale też każdy przedstawiał pracę i związany z nią system wychowania z innej perspektywy. Wszystkie te punkty widzenia ogniskowały się jednak na człowieku postrzeganym przez pryzmat Bożego stworzenia. Człowieka, dla którego praca stała w rzędzie cnót, podobnie jak lenistwo w rzędzie grzechów. W tekście udowadniam, że wychowawcza funkcja pracy, postrzegana w kontekście cnót, u kardynała Wyszyńskiego przedstawiana była w optyce miłości, u Jana Pawła II w przestrzeni wiary, zaś Józef Tischner głosił ją z przesłaniem nadziei.