EN
Republika Czeska nie stoi na czele europejskich badań na polu średniowiecznej i nowożytnej epigrafiki. Mimo to jest w stanie zaprezentować interesujące i wartościowe rezultaty, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę ograniczone zasoby czeskiej epigrafii. Udostępnianie czeskich inskrypcji ma długą tradycję, poczynając od licznych średniowiecznych działań, poprzez okres wczesnonowożytny i nowożytny. Jakie możliwości na przyszłość rysują się dla rozwoju czeskiej epigrafiki? Możemy rozważyć rozwiązanie uniwersyteckie jako w zasadzie wystarczające, ale wciąż pozostaje problem dostępnej kadry i osadzenia instytucjonalnego. Zwłaszcza katalogowanie i szersze syntezowanie stanowią naglący problem. Wiąże się to z życiowo ważnym społecznym „żądaniem”, do którego epigrafika musi podejść czynnie. Zwłaszcza współpraca z historykami sztuki i powiązanie badań epigraficznych z badaniami nad pomnikami nagrobnymi mogą okazać się tu szczególnie produktywne.