„Człowiek rodzi się dla rozkwitu”. Wizja domu w poemacie Karola Wojtyły Wędrówka do miejsc świętych

• Authors: Dorota HAWRYLUK

Title variants

EN

“Man is born to blossom”: The Vision of Home in Karol Wojtyła’s “Journey to the Holy Places”

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł stanowi próbę odczytania wizji domu ukazanej w poemacie Karola Wojtyły Wędrówka do miejsc świętych, będącym pokłosiem jego udziału w pielgrzymce do Ziemi Świętej zorganizowanej w listopadzie 1964 roku na zakończenie trzeciej sesji Soboru Watykańskiego II. Gromadzone na szlaku pielgrzymim przeżycia nie spowodowały nakładania w utworze subiektywnych wyobrażeń autorskich na wymowę samych miejsc świętych, ale stały się źródłem twórczego wysiłku docierania niejako do ich wnętrza, a więc odkrywania rzeczywistej tożsamości każdego z nich. Wyraźnie zamanifestowane nastawienie duchowo-doksologiczne podmiotu lirycznego można uznać za odautorską wskazówkę, aby interpretować poemat według klucza odpowiedzialności za depozyt wiary oraz właściwie rozumianego apostolatu. Zaprezentowana przez Wojtyłę wizja domu zasadniczo koncentruje się wokół zbawczego dzieła Chrystusa, dzięki któremu nastąpiło rzeczywiste udomowienie świata i przywrócona została człowiekowi możliwość nawiązania głębokiej synowskiej relacji z Bogiem. Zastosowane w utworze liczne eksplikacje motywów biblijnych i doktrynalnych wiążą się integralnie z promowaniem afirmacji ludzkiej podmiotowości i stanowią znakomitą inspirację do rozwoju duchowego. W świetle zawartych w poemacie rozważań bezdomność jawi się jako styl życia pozbawionego wewnętrznego stwórczego porządku.

EN

This sketch is an attempt to interpret the vision of home as presented in Karol Wojtyła’s Journey to the Holy Places (Polish: Wędrówka do miejsc świętych), a poem reflecting on his pilgrimage to the Holy Land which ended the Third Session of the Second Vatican Council in November 1964. What makes this composition in verse so remarkable is its five-part structure, within which the experiences gathered during the pilgrimage do not create an impression that the author imposes his subjective impressions on the holy places; rather, they reflect a creative effort to explore the inner character of these places, and thus to unravel the real identity of each of them. The lyrical subject’s expressly manifested spiritual and doxological attitudes can be viewed as a hint to interpret the poem through the prism of responsibility for the deposit of faith and the correctly understood apostolate. Wojtyła’s vision of home revolves primarily around the issue of the Saving Work of Christ, through which the world became a real home, and people were restored access to their profound filial relationship with God. In this context, the numerous explications of Biblical and doctrinal motifs are integrally connected with the affirmation of human subjectivity and provide a great source of inspiration for spiritual development. Therefore, the presented concept leads to the idea of homelessness as a lifestyle devoid of its inner divine order.

Keywords

PL

dom, bezdomność, relacja, Abraham, Krzyż, Ziemia Święta, Wojtyła, poemat

EN

home, homelessness, relationship, Abraham, Cross, Holy Land, Wojtyła, poem

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Journal: Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL
• Year: 2020
• Volume: 33
• Issue: 2 (130)

Dates

published

2021-01-03

Contributors

author

Dorota HAWRYLUK

Identifiers

DOI

10.12887/33-2020-2-130-13