PL
Artykuł dotyczy wojennych praktyk autobiograficznych Franciszki i Stefana Themersonów charakteryzujących się interpoetycznością, czyli jednoczesnym uprzywilejowaniem wielu porządków formalnych i dyskursywnych w obrębie całości tekstualno-wizualnej. Autorka analizuje zarówno dokumenty osobiste, jak i działalność artystyczną twórców awangardowych. Sroka proponuje odczytywać piśmienną i wizualną autobiografistykę trzech form reprezentacji: dokumentu, wtórnej estetyzacji, stylizacji. W oparciu o ten paradygmat autorka zwraca uwagę na specyfikę aktywności Themersonów w latach 1940–1942, podkreślając odrębność tego momentu od wcześniejszej i późniejszej twórczości małżeństwa.
EN
The paper discusses the wartime autobiographical practices by Franciszka and Stefan Themerson characterized by interpoetics, i.e. simultaneous preference for numerous formal and discourse organizations within one textual-visual entity. The paper analyzes personal documents and literary works of those avant-garde writers. It is proposed to read the written and visual autobiographics according to three forms of representation: document, secondary aesthetization, and stylization. Based on this paradigm, the paper stresses the peculiarity of the Themersons’ activity from the years 1940-1942, stressing the discreteness of this moment as opposed to the former and later literary work by the couple.