Parodie, trawestacje, uwertury – znaczenie zabiegów stylizacyjnych w szkolnych etiudach Marka Piwowskiego

• Authors: Katarzyna Mąka-Malatytńska

Title variants

EN

Parodies, travesties, overtures – meaning of styling treatments in Mark Piwowski’s school films

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

The subject of the article Parodies, travesties, overtures – meaning of styling treatments in Mark Piwowski’s school films are Marek Piwowski’s early, short films and the stylistic and parodic elements he used. As the starting point of the discussion, Katarzyna Maka-Malatynska adopts the findings of Jerzy Ziomek and Ryszard Nycz, and their definition of parody. Using categories of literary and film studies, the author examines four school films of the creator of The Cruise. Acknowledging parody as the first degree of mockumentary after Roscoe and Hight, she proposes that Piwowski’s first films be seen as mockumentary, which could result in a new interpretation of his later works. 

EN

The subject of the article Parodies, travesties, overtures – meaning of styling treatments in Mark Piwowski’s school films are Marek Piwowski’s early, short films and the stylistic and parodic elements he used. As the starting point of the discussion, Katarzyna Maka-Malatynska adopts the findings of Jerzy Ziomek and Ryszard Nycz, and their definition of parody. Using categories of literary and film studies, the author examines four school films of the creator of The Cruise. Acknowledging parody as the first degree of mockumentary after Roscoe and Hight, she proposes that Piwowski’s first films be seen as mockumentary, which could result in a new interpretation of his later works.

Keywords

PL

Marek Piwowski; parody; grotesque; short film; mockumentary

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
• Year: 2014
• Volume: 14
• Issue: 23
• Pages: 129-141

Dates

published

2014-01-13

Contributors

author

Katarzyna Mąka-Malatytńska

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Katedra Filmu, Telewizji i Nowych Mediów

References

• M. Hendrykowski, Rejs, „Klasyka Kina”, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2005, s. 44 i 49.
• M. Łuczak, Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie, Prószyński i S-ka, Warszawa 2002, s. 14 i 15.
• J. Sławiński, Parodia, w: Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Ossolineum, Wrocław 1998, s. 374‒375.
• H. Markiewicz, Parodia a inne gatunki literackie, w: idem, Nowe przekroje i zbliżenia. Rozprawy i szkice z wiedzy o literaturze, PIW, Warszawa 1974, s. 116.
• J. Ziomek, Parodia jako problem retoryki, w: idem, Powinowactwa literatury. Studia i szkice, PWN, Warszawa 1980, s. 362.
• R. Nycz, Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, Universitas, Kraków 2000, s. 208.
• M. Hendrykowski, Parodia, w: idem, Słownik terminów filmowych, Ars Nova, Poznań 1994, s. 216.
• J. Roscoe, C. Hight, Faking it. Mock-documentary and the subversion of factuality, Manchester University Press, 2001, s. 100 i n.
• T. Lubelski, Polska Szkoła Dokumentu. Marek Piwowski, Polskie Wydawnictwo Audiowizualne, Warszawa 2008, brak numeracji stron.
• M. Głowiński, Nowomowa po polsku, Pen, Warszawa 1990, s. 22‒23.
• M. Łoziński, Trzeba odnaleźć ten jeden delikatny ton, [rozmawiał] Tadeusz Sobolewski, „Kino” 1992, nr 8.
• J. Sławiński, Groteska, w: Słownik terminów literackich, op. cit., s. 188.
• M. Głowiński, Parodia konstruktywna, w: idem, Gry powieściowe. Szkice z teorii i historii form narracyjnych, PWN, Warszawa 1973, s. 282.
• W. Godzic, Telewizja i jej gatunki po Wielkim Bracie, Universitas, Kraków 2004, s. 193‒194.
• B. Kosińska-Krippner, Parodystyczna natura przywłaszczeń kodów faktualnych i konwencji w mock-dokumentach, „Kwartalnik Filmowy”, nr 54‒55, 2006.

Identifiers

DOI

10.14746/i.2014.23.13