Przemiany w kulturze muzycznej Sumatry Zachodniej na przykładzie wykorzystania fletu saluang darek

• Authors: Maria Szymańska-Ilnata

Title variants

EN

Changes in the musical culture of West Sumatra on the example of the use of flute saluangdarek

Abstracts

EN

Saluangdarek is recognized as one of the oldest and indigenous instruments used in music by the Minangkabau people. Its name comes from the region Darek also called Luhak Nan Tigo and forming the heartland of Minangkabau culture. Saluangdarek is an instrument of simple construction - a bamboo tube open at both ends, having four finger holes. This construction, however, requires the use of specific and difficult playing technique. The sound of this flute is very distinctive and is today one of the elements used to build a sense of ethnic identity among the Minankgabau people. Saluang traditionally was used as an instrument accompanying the doleful, nostalgic songs as well as a medium to contact the spirits. In the 70s the new music genre called saluang dangdut was developed, where joyful melodies are played on the flute, accompanied by drums and singing. This genre has evolved into a very popular nowadays Pop Minang. The article presents the contemporary use of saluangdarekflute and the influence of foreign cultures and the mass media on the music in Minangkabau region.

PL

Saluang darek jest uznawany za jeden z najstarszych i autochtonicznych instrumentów wykorzystywanych w muzyce przez ludzi Minangkabau. Jego nazwa pochodzi od regionu Darek zwanego też Luhak Nan Tigo i stanowiącego kolebkę kultury Minangkabau. Saluang darek jest instrumentem o prostej konstrukcji – bambusowej rury otwartej na obu końcach, posiadającej cztery otwory palcowe. Taka budowa wymaga jednak stosowania specyficznej i trudnej techniki gry. Jego dźwięk jest bardzo charakterystyczny i stanowi współcześnie jeden z elementów używanych do budowania poczucia tożsamości etnicznej wśród ludzi Mianankgabau. Tradycyjnie stosowano saluang jako instrument akompaniujący do rzewnych, nostalgicznych pieśni oraz jako medium do kontaktu z duchami. W latach 70. wraz ze wzrostem popularności muzyki rozrywkowej narodził się gatunek saluang dangdut, w którym radosnym melodiom granym na flecie towarzyszą bębny i śpiew. Gatunek ten ewoluował do bardzo popularnego dziś Pop-Minang. W artykule przedstawione zostaną współczesne pola eksploatacji fletu saluang darek oraz wpływ obcych kultur i massmediów na wykonywaną na nim muzykę.

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Investigationes Linguisticae
• Year: 2016
• Volume: 35
• Pages: 73-84

Dates

published

2016

Contributors

author

Maria Szymańska-Ilnata

• Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie
• Instytut Sztuki PAN

References

• Barendregt, Bart, i Wim van Zanten. 2002. „Popular Music in Indonesia since 1998, in Particular Fusion, Indie and Islamic Music on Video Compact Discs and the Internet”. Yearbook for Traditional Music 34: 67–113. doi:10.2307/3649190.
• Erizal. 1990. Instrumen tiup karawitan Minangkabau. Padang Panjang: ASKI.
• Fraser, Jennifer A. 2015. Gongs and Pop Songs: Sounding Minangkabau in Indonesia. Athens: Ohio University Press.
• Marzam. 2008. „Basirompak: The Revenge Manifestation of Minangkabau Community of Taeh Baruah, Payakumbuh, West Sumatera”, Journal of Southeast Asian Studies, 13 (1).
• Sukmawati, Noni. 2006. Ratapan perempuan Minangkabau dalam pertunjukan bagurau: gambaran perubahan sosial Minangkabau. Padang, Indonesia: Andalas University Press.
• Suryadi. 2003. „Minangkabau Commercial Cassettes and the Cultural Impact of the Recording Industry in West Sumatra”. Asian Music 34 (2): 51–89.
• Syeilendra. 2000. Musik Tradisi. Padang: Universitas Negeri Padang.
• Szymańska-Ilnata, Maria. 2015a. „Magiczne właściwości muzyki na przykładzie rytuału basirompak z Zachodniej Sumatry”. Codzienność rytuału. Magia w życiu społeczeństw Azji Południowo-Wschodniej, zredagowane przez Adrian Mianecki. Paralele: Folklor – Literatura – Kultura. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
• Szymańska-Ilnata, Maria. 2015b. „Synteza sztuk w teatrze randai z Sumatry Zachodniej”. Ogród sztuk Indonezji/Taman Seni Indonesia, zredagowane przez Małgorzata Jarmułowicz. Verbinum, Górna Grupa.
• Wywiady
• Bahar. 2013. Muzyk grający na saluang.
• Bolon. 2015. Muzyk grający na saluang.
• Dt. MangkutoSunaro. 2013. Muzyk grający na saluang.
• KatikParau. 2015. Muzyk grający na saluang.
• Nurida. 2013. szamanka grająca na gasiang.
• Syahrial. 2011. Muzyk grający na saluang.

Identifiers

DOI

10.14746/il.2016.35.7

Biblioteka Nauki

1036112