„Duchy osób żyjących” (ikiryō) jako treści nieświadomości w Kafce nad morzem Murakamiego Harukiego

• Authors: Agnieszka Kozyra

Title variants

EN

Kozyra.”LIVING GHOSTS” (IKIRYŌ) AS THE CONTENTS OF SUBCONSCIOUSNESS IN KAFKA ON THE SHORE BY MURAKAMI HARUKI.

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Autorka analizuje motyw ikiryō, czyli ducha osoby żyjącej w powieściKafka nad morzem Murakamiego Harukiego starając się udowodnić, że odpowiada on różnym rodzajom treści nieświadomości zgodnie z psychoanalityczną typologią Gustava Junga. Motyw ikiryō występuje w mitologii i folklorze Japonii, a według Junga, baśnie, legendy czy mity wyrażają ekspresję psychicznych procesów nieświadomości zbiorowej i wraz z ideami religijnymi dostarczają symboli, z pomocą których treść nieświadomości może być skanalizowana do świadomości, a następnie zinterpretowana i zintegrowana. Autorka wykazuje, że ikiryō w powieści Murakamiego jest wieloznacznym pojęciem – stanowi bowiem zarówno archetyp Cienia, jak i wyparte traumatyczne treści nieświadomości indywidualnej. Murakami na przykładzie swojego bohatera, Kafki, ukazuje, że bez integracji tych treści nie jest możliwe funkcjonowanie silnej i odpowiedzialnej osobowości. Ikiryō są także związane z archetypem Cienia jako złem absolutnym, które nie jest abstrakcyjnym pojęciem, ale energią psychiczną związaną ze sferą emocji. Energia ta nie jest pod kontrolą podmiotowej świadomości, ale posiada pewną autonomię. Brak woli człowieka, by przeciwstawić się złu, które jest w nim samym, zostało najpełniej przejawione w archetypowym obrazie Cienia jako ikiryō, czyli duchu osoby żyjącej, nad którym jej ego nie ma żadnej kontroli.

EN

‘Ghosts of a living person’ (ikiryō) as the content of Subconsciousness in Murakami Haruki’s Kafka on the Shore The authoress analyses the image of ikiryō, ‘ghost of a living person’ in Murakami Haruki’s novel titled Kafka on the Shore trying to prove that ikiryō can be regarded as the manifestation of various contents of Subconsciousness according to the psychoanalytic typology presented by Carl Gustav Jung. The image of ikiryō can be found in Japanese mythology and folklore which is in accord with Jung’s statement that legends and myths represent expressions of collective Subconsciousness and provide important symbols. Such symbols can be helpful in the process of transferring the contents of the Subconsciousness into the consciousness, so that they could be interpreted and integrated. The authoress shows that ikiryō in Murakami’s novel has two main meanings: it is an equivalent of both the archetype of the Shadow and traumatic contents of consciousness, which were driven out to the Subconsciousness. Murakami emphasizes that without integrating such traumatic contents, the personality cannot be strong and stable. Ikiryō is also the Shadow as the absolute evil, which is not an abstract notions but psychic energy related to emotions. Psychic energy cannot be fully controlled by subjective consciousness because it also belongs to the Subconsciousness. The psychological situation of an individual who has no will to resist their own evil inclinations is represented in the archetype of the Shadow as ikiryō – ‘the ghost of a living person, who cannot be controlled when it leaves the sleeping body and torments people he hates.

Keywords

PL

Murakami Haruki; psychoanaliza; archetyp Cienia; archetyp Trickstera; „żywe duchy” ikiryō

EN

Murakami Haruki; psychoanalysis; archetype of Shadow; archetype of Trickster; “living ghosts” ikiryō; Murakami Haruki; psychoanalysis; archetype of Shadow; archetype of Trickster; “living ghosts” ikiryō

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Porównania
• Year: 2016
• Volume: 18
• Pages: 155-172

Dates

published

2016-11-01

Contributors

author

Agnieszka Kozyra

• Uniwersytet Warszawski

References

• Casement Ann. Carl Gustav Jung. Przekład: Jacek Łaszcz. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2007.
• Enchi Fumiko. Namiko monogatari (Opowieść o Namiko). Tokyo: Shinchosha, 1979.
• Jacobi Jolande. Psychologia C.G. Junga. Przekład: Stanisław Łypacewicz. Warszawa: Wydawnictwo Szafa, 2001.
• Jung Carl Gustav. Archetypy i symbole. Warszawa: Czytelnik, 1976.
• Mishima Yukio. Pani Aoi. Przekład: Henryk Lipszyc. Moi Bitlesi. Wybór dramatów japońskich. Warszawa: Dialog, 1998.
• Murakami Haruki. Kafka nad morzem. Przekład: Anna Zielińska-Elliot. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2007.
• Murasaki Shikibu. Genji monogatari (Opowieść o księciu Genji). Nihon koten bungaku zenshu (Zbiór klasycznej literatury Japonii) t. 2. Tokyo: Kogakukan, 1972.
• Nihongi. Chronicles of Japan from the Eearliest Times to A.D.697. Red. W. G. Aston. Rutland, Vermont, Tokyo: Charles E. Tuttle Company, 1972.
• Rodowicz Jadwiga. Pięć wcieleń kobiety w teatrze no. Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok, 1993.
• Samuels Andrew, Shorter, Bani, Plaut, Fred. Krytyczny słownik analizy jungowskiej. Wrocław: Oficyna Wydawicza UNUS,1994.
• Ueda Akinari. Po deszczu przy księżycu. Przekład: Wiesław Kotański. Warszawa: Ossolineum, 1968.

Identifiers

DOI

10.14746/p.2016.18.10589