Znaczenie Bractwa Muzułmańskiego w polityce Egiptu oraz w wydarzeniach Arabskiej Wiosny 2011 roku

• Authors: Andrzej Purat

Title variants

EN

The Importance of the Muslim Brotherhood in Egyptian Policy and the Events of the 2011 Arab Spring

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie roli Bractwa Muzułmańskiego w polityce Egiptu w XX wieku oraz analiza stanowiska i wpływu, jaki wywarło na wydarzenia Arabskiej Wiosny w 2011 roku. Bracia Muzułmanie od momentu założenia w 1928 roku są związani z muzułmańskim nurtem myśli politycznej określanym jako islamizm. Od początku swojego istnienia Bracia proponowali jako podstawę swojego programu społeczno-narodowego indologię islamu. Wykorzystywali go również do walki politycznej. Bractwo do końca lat czterdziestych XX w. kierowane przez swojego założyciela Hasana al-Bannę działało legalnie. Po jego śmierci w 1949 roku zostało zmuszone przez rządzących Egiptem do przejścia do głębokiej konspiracji. Konsekwencją tej sytuacji było zradykalizowanie doktryny Braci Muzułmanów, która w latach pięćdziesiątych XX w. przybrała charakter rewolucyjny i antynaserowski. Nastąpiło to w okresie kierowania Bractwem przez jednego z głównych ideologów radykalnego fundamentalizmu islamskiego, jakim był S. Kutb. Mimo że Bractwo w okresie rządów A. Sadata i H. Mubaraka działało w podziemiu, odcisnęło swoje piętno na polityce wewnętrznej Egiptu. W latach osiemdziesiątych XX w. stało się główną siłą opozycyjną tego kraju. Bractwo Muzułmańskie zostało zaskoczone nagłym wybuchem protestu społecznego w Egipcie w 2011 r. i początkowo jako organizacja w nim nie uczestniczyło, stojąc na stanowisku działania w ramach opozycji parlamentarnej. Jednak w momencie kiedy Bractwo Muzułmańskie dostrzegło szansę na zmiany polityczne w Egipcie, przyłączyło się do wystąpień antyrządowych i poparło podstawowe żądanie protestujących, jakim było ustąpienie prezydenta Egiptu H. Mubaraka. Mimo późnego włączenia się Braci Muzułmanów w wydarzenia Arabskiej Wiosny uzyskali oni bardzo duże poparcie społeczne, które umożliwiło im przejście do legalnej działalności politycznej i w końcu przejęcie władzy w Egipcie. Jednak dwa lata ich rządów w Egipcie nie poprawiły sytuacji społeczno-gospodarczej w tym kraju, a działania polityczne byłego prezydenta M. Mursiego zmierzały do wprowadzenia dyktatury. Ich konsekwencją był zamach stanu dokonany przez armię egipską w 2013 roku, który spowodował ponowne odsunięcie Braci Muzułmanów od władzy.

EN

This paper presents the role of the Muslim Brotherhood in 20th century Egyptian politics and analyzes its position and influence on the 2011 Arab Spring events. Since the establishment of the Brotherhood, in 1928, the Muslim Brothers have been connected with the Muslim trend of political thought defined as Islamism. From the beginning of the Brotherhood, the Brothers an Islamic ideology as the foundation of its socio-national program. They also used it for their political struggle. Till the end of the1940s, the Brotherhood, headed by its founder Hassan al-Banna, operated legally. After his death in 1949, the Brotherhood was forced to withdraw into deep conspiracy by the Egyptian government. This resulted in the radicalization of the Muslim Brothers’ doctrine, which in the 1950s became revolutionary and anti-Nasser in character. This took place while the Brotherhood was headed by one of the main ideologists of Islamic fundamentalism - S. Kutb. Though the Brotherhood was an underground organization during the administrations of A. Sadat and H. Mubarak, it left its mark on the internal politics of Egypt. In the 1980s it became the main opposition force in this country. The Muslim Brotherhood was surprised by the sudden outbreak of the social protest in Egypt in 2011 and initially, as an organization, it did not participate in this protest, supporting the idea of operating within the parliamentary opposition. However, when the Muslim Brotherhood saw a chance for political change in Egypt, it joined theanti-government protests and supported the basic demand of the protesters, i.e. the resignation of the Egyptian President H. Mubarak. Though the Muslim Brothers joined the Arab Spring’s events late, theyacquired very strong social support which made it possible for them to return to legal politics and finally to seize power in Egypt. However, two years of their rule in Egypt did not improve the socio-economic situation in this country, and the political actions of ex-president M. Mursi headed towards the introduction of dictatorship. This resulted in a coup d’etat organized by the Egyptian army in 2013, which caused the removal of the Muslim Brothers from power again.

Keywords

PL

Arabska Wiosna; Bracia Muzułmanie; Egipt; polityka

EN

Arab Spring; Muslim Brotherhood; Egypt; politics; Arab Spring; Muslim Brotherhood; Egypt; politics

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Przegląd Politologiczny
• Year: 2014
• Issue: 1
• Pages: 215-230

Dates

published

2014-01-01

Contributors

author

Andrzej Purat

• Bydgoszcz

References

• Al Jazeera Profile, Egypt’s Muslim Broteherhood - Al Jazeera English (6 February 2011), http:translate.gogleusercontent.com/translate.
• Armbruster J., Arabska wiosna. Rewolucja w kwiecie islamu, Wrocław b.r.w.
• BBC Profile, Egypt’s Muslim Brotherhood - BBC - News (9 February 2011), htt://translate.googleuesrcontent.com/translate.
• Dietl W., Hirschmann K., Tophoven R. (2009), Terroryzm, Warszawa.
• Egypt’s Facebook Revolution. Wael Ghonim Thanks Social Network, http://www.hufingtonpost.Com/2011/02/11/egypt-facebook-revolutions-wael-ghonim_n8220078.
• Frister R. (2012), Władza leżała na ulicy, „Polityka”, nr 30 z 25-31.07.2012.
• Frister R. (2011), Precz z faraonem, „Polityka”, nr 6 z 5 lutego 2011.
• Jamsheer H. A. (2009), Historia powstania islamu jako doktryny społeczno-politycznej, Warszawa.
• Jarząbek B. (2012), Palestyńczycy na drodze do niepodległokci. Rozwój, przemiany i kryzys ruchu narodowego, Warszawa.
• Kutb S., Limaza admuni (Dlaczego skazali mnie na kmierc), Asz - Szarika as Saudijja l i - l - Abhas wa - t - Tsawiq, Ar-Rijad b.d.w.
• Łakomy M. (2011), The Arab Spring and New Media, w: The Arab Spring, red. B. Przybylska-Maszner, Poznań.
• Mroziewicz K. (2011), Naser, Sadat, Mubarak..., „Polityka”, nr 7 z 12 lutego 2011.
• Ostant W. (2011), Egypt 2011 a new begining, w: The Arab Spring, red. B. Przybylska-Maszner, Poznań.
• PaisonM., The History o f the Muslim Brotherhood The Political Social and Economic Transformation of the Araba Repulic o f Egypt, http://www.tuftsglobaleaderships.org/Files/resources/nimp/v4/.
• Sasnal P. (2011), Wiek przebudzenia, „Polityka”, nr 7 z 12 lutego 2011.
• Smoczyński W. (2011), Rewolucja zakłada mundur, „ Polityka” nr 8 z 19 lutego 2011.
• Shenker J., Whitaker B., The Muslim Brotherhood Unocovered („The Guardian” z 8.02.2011), http://translate.gogleusercontent.com/tranaslate.
• Stępniewska-Holzer B., Holzer J. (2008), Egipt. Stulecie przemian. Wydanie drugie poprawione
• i rozszerzone, Warszawa.
• Wejszkner A. (2011), Jihadysm and democracy.Democratisation o f Muslim countries as received by the representatives o f radical Islamic circles, w: The Arab Spring, red. B. Przybylska Maszner, Poznań.
• Villemarest P. de (1986), Borman i „Gestapo” Müller na usługach Stalina, Wydawnictwo Dolnośląskie Wrocław.
• Zdanowski J. (1986), Bracia Muzułmanie i inni, Szczecin.
• Zdanowski J. (2009), Współczesna muzułmańska mykl społeczno-polityczna. Nurt Braci Muzułmanów, Warszawa.
• Zdanowski J. (2011a), Rola Bractwa Muzułmańskiego i islamizmu w polityce Egiptu i Bliskiego Wschodu, w: Bliski Wschód coraz bliżej, red. J. Danecki, S. Sulowski, Warszawa.
• Zdanowski J. (2011b), Bliski Wschód 2011 bunt czy rewolucja, Kraków.

Identifiers

DOI

10.14746/pp.2014.19.1.14