Wychowanie do niedojrzałości albo od biopolityki do psychowładzy

• Authors: Arkadiusz Żychliński

Title variants

EN

Education to Immaturity, or from Biopolitics to Psychopower

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Jedną z charakterystycznych „chorób ponowoczesności” jest infantia, czyli niedojrzałość. Diagnozę tę łatwiej pojąć, jeśli uwzględnimy znamienną zmianę: o ile w ujęciu Michela Foucaulta klasyczna biopolityka sprowadza się do biowładzy, sprawowanej nad społecznościami w celu zinstrumentalizowania ich jako „maszyn produkcyjnych”, o tyle w ujęciu Bernarda Stieglera biopolitykę zastąpiła w dzisiejszych czasach w społeczeństwach Zachodu psychowładza, instrumentalizująca społeczności jako „maszyny konsumpcyjne”. Niniejszy artykuł rekonstruuje formy realizacji i konsekwencje owej ponowoczesnejpsychowładzy, oraz szuka odpowiedzi na pytanie, jak można jej przeciwdziałać.

EN

Infantia, or immaturity, is one of the cha-racteristic “postmodern maladies”. Such a diagnosebecomes easier to comprehend if one considers an essen-tial change: while from Michel Foucalt’s perspective theclassical biopolitics comes down to biopower, exercisedover societies in order to instrumentalize them as “pro-duction machines”, from Bernard Stiegler’s point ofview biopolitics has been replaced these days in Westernsocieties with psychopower, instrumentalizing com-munities as “consuming machines”. ~e aim of mypaper is to reconstruct the main forms of the realizationand the consequences of that postmodern psychopowerand to outline ways to counteract it.

Keywords

PL

Bernard Stiegler; biopolityka; psychowładza; psychotechnologie; ekonomia uwagi

EN

Bernard Stiegler; biopolitics; psychopower – psychotechnologies; economy of attention; Bernard Stiegler; biopolitics; psychopower – psychotechnologies; economy of attention

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Praktyka Teoretyczna
• Year: 2011
• Volume: 3
• Pages: 151-160

Dates

published

2011-01-01

Contributors

author

Arkadiusz Żychliński

References

• Agamben G. 2008. Homo sacer: suwerenna władza i nagie życie. Warszawa: Prószyński i S-ka.
• Attali J. 1998. Dictionnaire du XXI-e siecle. Paris.
• Bauman Z. 2006. Społeczeństwo w stanie oblężenia. Warszawa: Sic!.
• Bourdieu P. 2009. O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Cataluccio F. M. 2006. Niedojrzałość. Choroba naszych czasów. Kraków: Znak.
• Christakis D., F. J. Zimmerman, D. L. DiGiuseppe, C. A. McCarty. 2004. “Early Television Exposure and Subsequent Attentional Problems in Children”. Pediatrics 113 (4) : 708-713.
• Condy J. 1993. “Thief of Time. Unfaithful Servant: Television and the American Child”. Dadalus 122 (1) : 259-278.
• Deleuze G. 2007. Postscriptum o społeczeństwie kontroli. W Negocjacje: 1972-1990. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
• Foucault M. 2000. Historia seksualności. Warszawa: Słowo/obraz terytoria.
• Gasmi N., Grolleau G. 2002. “Economie de l’information versus economie de l’attention? Une application aux labels agroalimentaires”. Systemes agroalimentaires localisés 16-18.
• Greenfield S. 2004. Tomorrow’s People. How 21st-Century Technology Is Changing the Way We think And Feel. London: Penguin.
• Kant I. 2008. Beantwortung der Frage: Was ist Aufklarung?. W Zum ewigen Frieden und andere Schriften. Frankfurt/M..
• Kundera M. 1997. Powolność. Warszawa: W.A.B..
• Kundera M. 2001. Księga śmiechu i zapomnienia. Warszawa: W.A.B..
• Lem S. 2004. Sex Wars. Kraków: Agora SA.
• Sartori G. 2007. Homo Videns. Telewizja i postmyślenie. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
• Sloterdijk P. 2008. „Reguły dla ludzkiego zwierzyńca. Odpowiedź na Heideggera list o humanizmie”. Przegląd Kulturoznawczy 4 : 40-62.
• Sloterdijk P. 2009. Du must dein Leben andern. Uber Anthropotechnik. Frankfurt/M.
• Steiner G. 2007. Meine ungeschriebenen Bucher. München.
• Stiegler B. 2008. La telecratie contre la democratie. Lettre ouverte aux representants politiques. Paris.
• Stiegler B. 2008. Prendre Soin. De la jeunesse et des generations. Paris.
• Sunder Rajan K. 2006. Biocapital. The Constitution of Postgenomic Life. Durham: Duke University Press.
• Żychliński A. 2007. „Iluzje edukacji”. Przegląd Polityczny 82 : 64-71.
• Żychliński A. 2009. „Making it explicit. Petera Sloterdijka anatomia antropotechnik”. Kronos 3 (3) : 264-278.

Identifiers

DOI

10.14746/prt.2011.3.5