Strajk generalny jako rewolucja. Luksemburg, Sorel i współczesne projekty polityki radykalnej

• Authors: Piotr Laskowski

Title variants

EN

General Strike as Revolution. Luxemburg, Sorel, and Ideas of Contemporary Radical Politics

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Analizy strajku powszechnego, podejmowane po roku 1905 przez Różę Luksemburg i Georgesa Sorela, przyniosły zatarcie dotąd wyraźnych granic oddzielających klasyczny anarchizm od ortodoksyjnego marksizmu. Przedstawiona przez nich wizja spontanicznego rewolucyjnego ruchu mas napędzała działania „nowej lewicy” lat sześćdziesiątych, stając się zarazem punktem wyjścia dla refleksji nad pojęciem „klasy”, „świadomości”, jak również nad zagadnieniem rewolucyjnej organizacji politycznej.W latach osiemdziesiątych ku dziedzictwu Luksemburg i Sorela zwrócili się Chantal Mouffe i Ernesto Laclau, próbujący zmierzyć się z głębokim kryzysem lewicy. Celem tego tekstu jest ponowna lektura propozycji Luksemburg i Sorela oraz niektórych ich interpretacji, w kontekście trzech strategii rewolucyjnych formułowanych współcześnie – praktyki ruchu alterglobalistycznego i zapatystowskiego, uniwersalizmu Alaina Badiou, wreszcie propozycji Giorgio Agambena.

EN

As a result of the analysis of general strike, undertaken after 1905 byRosa Luxemburg and Georges Sorel, the boundaries between classical anarchismand orthodox Marxism were blurred. Their vision of spontaneous revolutionarymass movement became a driving force of „new left” activism in the ‚60s and, atthe same time, a starting point for debates concerning concepts of class and consciousnessand the problem of revolutionary political organisation. In the mid-80s,Chantal Mouffe and Ernesto Laclau turned to the heritage of Luxemburg and Sorelto deal with what they perceived as a serious crisis of the left. The aim of this paperis to reexamine the ideas of Luxembourg and Sorel, as well as some of its interpretations,in the context of three revolutionary strategies formulated today – thepractice of the alter-globalization and the Zapatista movement, the universalism ofAlain Badiou, and the philosophy of Giorgio Agamben.

Keywords

PL

Róża Luksemburg; Georges Sorel; strajk powszechny; klasa; Ernesto Laclau; Alain Badiou; Giorgio Agamben; anarchizm; operaismo

EN

Rosa Luxemburg; Georges Sorel; general strike; class; Ernesto Laclau; Alain Badiou; Giorgio Agamben; anarchism; operaismo (workerism); Rosa Luxemburg; Georges Sorel; general strike; class; Ernesto Laclau; Alain Badiou; Giorgio Agamben; anarchism; operaismo (workerism)

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Praktyka Teoretyczna
• Year: 2012
• Volume: 6
• Pages: 183-216

Dates

published

2012-01-01

Contributors

author

Piotr Laskowski

• Zakład Filozofii i Bioetyki, Wydział Nauk o Zdrowiu UJ

References

• Agamben G. 2008. Wspólnota która nadchodzi. Warszawa: Sic!
• Agamben G. 2009. Czas. który zostaje. Warszawa: Sic!
• Badiou A. 2003. “Beyond Formalisation: an Interview”. Angelaki. Journal of the theoretical humanities 8 (2) : 111-136 .
• Badiou A. 2009. Etyka. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
• Badiou A. 2010. Byt i zdarzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Benjamin W. 2009. Przyczynek do krytyki przemocy. Kronos.
• Benjamin W. 2011. O pojęciu historii. W Twórca jako wytwórca. Warszawa: Wydawnictwo Poznańskie.
• Bergson H. 2004. Ewolucja twórcza. Kraków: Zielona Sowa.
• Bergson H. 2006. Materia i pamięć. Kraków: Hachette.
• Day R. J. F. 2005. Gramsci is Dead: Anarchist Currents in the Newest Social Movements. London-Ann Arbor-Toronto: Pluto Press.
• Deleuze G. 1966. Le bergsonisme. Paris: Presses universitaires de France.
• Deleuze G., F. Guattari. 2006. Mille plateaux. Paris: University of Minnesota Press.
• Engels F. Bakuninowcy w działaniu. MED. t. 18. Warszawa: Książka i Wiedza.
• Goodstein P. H. 1984. The Theory of the General Strike from the French Revolution to Poland. Boulder.
• Gramsci A. 1961. Nowoczesny książę. W Pisma wybrane. Warszawa. t. 1. Warszawa.
• Gramsci A. 1975. Quaderni del carcere. t. 3. Torino.
• Kafka F. 1991. Nowele i miniatury. Gdynia: Atext.
• Laclau E. 2004. Dlaczego puste znaczące mają znaczenie dla polityki?. W Emancypacje Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
• Laclau E., Mouffe Ch. 2007. Hegemonia i socjalistyczna strategia: przyczynek do projektu radykalnej polityki demokratycznej. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP.
• Laskowski P. 2011. Maszyny wojenne: Georges Sorel i strategie radykalnej filozofii politycznej. Warszawa: Bractwo Trojka.
• Lenin W. I. 1955. O tymczasowym rządzie rewolucyjnym. W Dzieła. t. 8. Warszawa: Książka i Wiedza.
• Luksemburg R. 2008. Strajk masowy. partia i związki zawodowe. W O rewolucji: Rosja 1905. 1917. Warszawa: Książka i Prasa.
• Malatesta E. 2005. Przemówienie na kongresie anarchistycznym w Amsterdamie (1907). W Anarchism: a Documentary History of Libertarian Ideas. t. 1. Montreal-New York-London: Black Rose Books.
• Marks K. 18 brumaire’a Ludwika Bonaparte. W MED.. t. 8. Warszawa: Książka i Wiedza.
• Marks K. 1956. Kapitał. t. 1. Warszawa: Książka i Wiedza.
• Negri A. 2012. „Il sacro dilemma dell’inoperoso: a proposito di Opus Dei di Giorgio Agamben”. Il manifesto 24 lutego.
• Newman S. 2007. “Anarchism. Poststructuralism and the Future of Radical Politics”. SubStance 113: 3-19.
• Perrot M. 1974. Les ouvriers en greve: France. 1870-1890. Paris.
• Petrusewicz M. 1986. International Labor and Working-Class History 30.
• Ranciere J. 2008. Nienawiść do demokracji. Warszawa: Książka i Prasa.
• Revelli M. 1980/81. “Defeat at Fiat”. Capital and Class 16 : 96–109.
• Revelli M. 1986. Osservazioni e riflessioni sull’inchiesta operaia. W Memoria operaia e nuova composizione di classe. Milano.
• Roland-Holst H. 1974. Rosa Luxemburg. W Rosa Luxemburg e la spontaneita rivoluzionaria. Milano.
• Schmitt C. 2000. Teologia polityczna i inne pisma. Kraków: Aletheia.
• Sorel G. 1946. Reflexions sur la violence. Paris.
• Sorel G. 1974. Dio ritorna. W Da Proudhon a Lenin. Roma.
• Toscano A. 2006. “Can Violence Be Thought?: Notes on Badiou and the Possibility of (Marxist) Politics”. Identities. Journal for Politics. Gender. and Culture 5 (1) : 9-38.
• Tronti M. 1963. “Il piano del capitale”. Quaderni rossi 3 : 45–71.
• Tronti M. 2009. Noi operaisti. Roma

Identifiers

DOI

10.14746/prt.2012.6.12