Emocje w dyskursie publicznym

• Authors: Elżbieta Laskowska

Title variants

EN

Emotions in Public Discourse

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

In political discourse, the recipient is collective and intentional. Being a part of public discourse, political discourse abounds in speech acts that have emotive-evaluative function. In the prezent paper, the Author discusses the most frequent evaluative-emotive acts gleaned from parliamentary speeches, and these include: accusations, complaining, bragging, expressing recognition and justification. The methodological Framework adopted by the Author adheres to the model proposed by Aleksy Awdiejew. Another phenomenon observable in public discourse is aggression. Irrespective of this, expressing emotions in public discourse is sometimes ideologically motivated.

Keywords

PL

public discourse; politics; evaluative-emotive speech acts; aggression; ideology

EN

public discourse; politics; evaluative-emotive speech acts; aggression; ideology; public discourse; politics; evaluative-emotive speech acts; aggression; ideology

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Poznańskie Studia Slawistyczne
• Year: 2015
• Issue: 9
• Pages: 51-63

Dates

published

2015-12-04

Contributors

author

Elżbieta Laskowska

• Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

References

• Awdiejew A., 2004, Gramatyka interakcji werbalnej, Kraków.
• Bralczyk J., 1999, O używaniu języka w polskiej polityce w latach dziewięćdziesiątych, w: Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków, s. 197–217.
• Bralczyk J., 2008, Brutalizacja języka publicznego, w: Reverendissimae Halinae Satkiewicz cum magnaaestimatione, red. G. Dąbkowski, Warszawa, s. 59–66.
• Cetwiński O., Karwat M., 2001, Polityka jako homeostat systemu społecznego, w: Metafory polityki, red. B. Kaczmarek, Wrocław, s. 17–26.
• Dobek-Ostrowska B., 2006, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa.
• Dunaj B. (red.), 2001, Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa.
• Heywood A., 2008, Ideologie polityczne. Wprowadzenie, przeł. M. Habura, N. Orłowska, D. Stasiak, Warszawa.
• Kamińska-Szmaj I., 1994, Judzi, zohydza, ze czci odziera. Język propagandy politycznej w prasie 1919–1923, Wrocław.
• Kamińska-Szmaj I., 2007, Agresja językowa w życiu publicznym, Wrocław.
• Kowalski S., 2001, O sejmowej antyetykiecie, w: Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińskiej, Warszawa, s. 85–91.
• Laskowska E., 2004, Dyskurs parlamentarny w ujęciu komunikacyjnym, Bydgoszcz.
• Laskowska E., 2009a, Nazywanie i wyrażanie uczuć w języku, Zielonogórskie Seminaria Językoznawcze, Zielona Góra, s. 351–361.
• Laskowska E., 2009b, Wartościowanie w dyskursie publicznym, w: Problemy komunikacji społecznej, red. G. Habrajska, Łask, s. 55–71.
• Peisert M., 2004, Formy i funkcje agresji werbalnej. Próba typologii, Wrocław.
• Petrozolin-Skowrońska B. (red.), 1997, Mała encyklopedia powszechna PWN, Warszawa.
• Satkiewicz H., 2000, Językowe przejawy agresji w mediach, w: Język w mediach masowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa, s. 28–42.
• Tokarski J. (red.), 1980, Słownik wyrazów obcych, Warszawa.
• Walczak B., 1994, Co to jest język polityki?, w: Język a kultura, t. 11, Język polityki a współczesna kultura polityczna, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław, s. 15–20.

Identifiers

DOI

10.14746/pss.2015.9.3