Restrukturyzacja pozasądowa

• Authors: Aleksander Jerzy Witosz , Dorota Benduch

Title variants

EN

Out-of-court restructuring

Abstracts

EN

The article deals with the issue of the so-called out-of-court restructuring, which is a proposal for further improvements to be introduced to the restructuring proceedings system. Out-ofcourt restructuring conducted with omitting the stage of judicial approval of the arrangement is currently unknown to Polish law, but it has been provided as an option by the European legislator in the pending implementation of the Directive (EU) 2019/1023 of the European Parliament and of the Council of 20 June 2019 on preventive restructuring frameworks, on discharge of debt and disqualification measures to increase the efficiency of procedures concerning restructuring, insolvency and discharge of debt, and amending Directive (EU) 2017/1132. The main objective of this paper is to attempt to assess the legitimacy of introducing solutions concerning out-of-court restructuring into domestic law. The research thesis is that this kind of restructuring is an effective instrument that allows for the acceleration of the proceedings, however, a significant obstacle to its effective implementation in practice is the lack of interpersonal confidence, which is characteristic of business relations in Poland. To achieve the main aim and verify research thesis, dogmatic and comparative methods were used. Moreover, an analysis of statistical data on the assessment of social capital in Poland was carried out, referring to the welfare index developed by the Legatum Institute.

PL

W artykule podjęto problematykę tzw. restrukturyzacji pozasądowej stanowiącej propozycję kolejnych usprawnień w systemie postępowań insolwencyjnych. Restrukturyzacja pozasądowa prowadzona z pominięciem etapu zatwierdzenia układu przez sąd nie jest aktualnie znana polskiemu prawu, ale została ona fakultatywnie przewidziana przez europejskiego ustawodawcę w oczekującej na implementację dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1023 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów, a także zmieniającej dyrektywę (UE) 2017/1132). Celem artykułu jest próba oceny zasadności wprowadzenia do krajowego porządku prawnego rozwiązań dotyczących restrukturyzacji pozasądowej. Przyjęto w nim tezę badawczą, że jest to narzędzie, które może pozwolić na przyspieszenie postępowań restrukturyzacyjnych, aczkolwiek istotną przeszkodą dla skutecznego wdrożenia tego mechanizmu w praktyce jest brak wzajemnego zaufania charakterystyczny dla polskich uczestników obrotu gospodarczego. Dla realizacji postawionego celu oraz weryfikacji przyjętej tezy badawczej wykorzystano metodę dogmatyczną oraz komparatystyczną. Została ponadto przeprowadzona analiza danych statystycznych dotycząca oceny kapitału społecznego w Polsce, odwołująca się do indeksu dobrobytu opracowanego przez Instytut Legatum.

Keywords

EN

out-of-court restructuring; restructuring plan; social capital; out-of-court mediation; restructuring agreement

PL

restrukturyzacja pozasądowa; plan restrukturyzacji; kapitał społeczny; mediacja pozasądowa; umowa o restrukturyzację

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
• Year: 2022
• Volume: 84
• Issue: 1
• Pages: 51-67

Dates

published

2022

Contributors

author

Aleksander Jerzy Witosz

• Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Polska

• https://orcid.org/0000000155072616

author

Dorota Benduch

• Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Polska

• https://orcid.org/0000000245757168

References

• Adamus, R. (2008). Arbitraż a problem zbiorowej restrukturyzacji zobowiązań pieniężnych dłużnika. Biuletyn Arbitrażowy 6: 76–88.
• Adamus, R. (2009). Prawo naprawcze przedsiębiorcy. Warszawa.
• Adamus, R. (2015). Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Warszawa.
• Adamus, R. (2018). Układ częściowy a problem głosowania w grupach. Doradca Restrukturyzacyjny 11(1): 33–39.
• Adamus, R. (2020). Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne. Komentarz. Warszawa.
• Antkiewicz, A. (2008). Problemy o stosowaniu przepisów o mediacji w postępowaniu cywilnym. Radca Prawny 6: 6–24.
• Filipiak, P. (2015). Prawo restrukturyzacyjne z perspektywy przedsiębiorcy w kryzysie finansowym. Palestra 11/12: 11–23.
• Filipiak, P. (2017). Postępowanie o zatwierdzenie układu, [w:] A. Hrycaj, P. Filipiak (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Warszawa: 713–754.
• Filipiak, P. (2021). Uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne – wybrane instytucje i przebieg. Doradca Restrukturyzacyjny 21(3): 31–48.
• Fukuyama, F. (1997). Zaufanie: Kapitał społeczny a droga do dobrobytu. Tłum. A. Śliwa, L. Śliwa. Warszawa.
• Garcimartin, F. (2021). Art. 10, [w:] Ch.G. Paulus, R. Dammann (red.) European Preventive Restructuring. München: 167–176.
• Geromin, M., Sławek, J., Trzonkowski, K., Zalewska, M. (2021). Ochrona nowego finansowania przejściowego oraz innych transakcji związanych z restrukturyzacją, [w:] R. Adamus, M. Geromin, B. Groele, Z. Miczek (red.), Dyrektywa o restrukturyzacji i upadłości. Perspektywa międzynarodowa i polska. Warszawa: 157–176.
• Groele, B. (2020). Art. 165, [w:] A. Hrycaj, P. Filipiak (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz. Wyd. 2. Warszawa: 604–610.
• Horwath, O., Oplustil, K. (2008). Legitymacja akcjonariusza do udziału w walnym zgromadzeniu w świetle prawa polskiego i wspólnotowego. Przegląd Prawa Handlowego 8: 16–23.
• Jeleński, K. (2020). Czy układy częściowe wciąż mają sens? Doradca Restrukturyzacyjny 19(1): 122–128.
• Kubiczek, M., Sokół, B. (2015). Przesłanki prowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego w świetle jego celu. Doradca Restrukturyzacyjny 2(2): 22–31.
• Kurczewski, J. (2011). Prawem i lwem. Kultura prawna społeczeństwa polskiego po komunizmie. Studia Socjologiczne 1(200): 611–636.
• Kuźnik, M. (2018). Dopuszczalność układu częściowego, [w:] M. Kuźnik, A.J. Witosz (red.), Restrukturyzacja przedsiębiorcy i jego przedsiębiorstwa. Warszawa: 81–92.
• Łobocki, J. (2013). Kapitał społeczny jako kategoria ekonomiczna. Studia Ekonomiczne 129: 81–82.
• Machowska, A. (2020a). Układ częściowy, [w:] A. Machowska (red.), Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe. Warszawa: 100.
• Machowska, A. (2020b). Umowa z nadzorcą układu, [w:] A. Machowska (red.), Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe. Warszawa: 57–59.
• Payne, J. (2014). Schemes of Arrangement: Theory, Structure and Operation. Cambridge.
• Samoladas, D., Tsitsirigkou, M.-F., Kazaglis, D. (2019). Greece, [w:] Ch. Mallon (red.), The restructuring review. Twelfth Edition. London: 101–128.
• Schiffter, K., Sierakowski, B. (2018). Redukcja zatrudnienia jako forma działań sanacyjnych w rozumieniu prawa restrukturyzacyjnego. Doradca Restrukturyzacyjny 13(3): 51–64.
• Seymore, J.M., Schwarcz, S.L. (2021). Corporate restructuring under relative and absolute priority default rules: a comparative assessment. University of Illinois Law Review 1: 1–36.
• Sikorska-Lewandowska, A. (2020). Legitymacja użytkownika akcji do zaskarżania uchwał walnych zgromadzeń spółki akcyjnej. Przegląd Prawa Handlowego 10: 24–29.
• Smanio, I. (2020). Prawo restrukturyzacyjne i mediacje – wybrane zagadnienia. Doradca Restrukturyzacyjny 22(4): 94–115.
• Weisgard, G.M. (2003). Company Voluntary Arrangements. Bristol.
• Witosz, A.J. (2016a). Charakter prawny układu, [w:] A. Hrycaj, P. Filipiak, M. Geromin, B. Groele (red.), Restrukturyzacja i upadłość przedsiębiorstwa 2.0. Warszawa: 3–11.
• Witosz, A.J. (2016b). Trwałość stosunku pracy a Prawo restrukturyzacyjne i znowelizowane Prawo upadłościowe, [w:] Kapitał – praca – człowiek. Księga Jubileuszowa Profesora Jana
• Wojtyły. Warszawa: 195–197.
• Zedler, F. (2004). Prawo upadłościowe i naprawcze w zarysie. Kraków.

Identifiers

DOI

10.14746/rpeis.2022.84.1.5

Biblioteka Nauki

2120215